ZAKSA Kędzierzyn-Koźle

Ten artykuł dotyczy klubu sportowego siatkówki. Zobacz też: koncern chemiczny Grupa Azoty, zakłady chemiczne ZAK Spółka Akcyjna, przedsiębiorstwa Mostostal.

Grupa Azoty ZAKSA Kędzierzyn-Koźle

‏ZAKSA Kędzierzyn-Koźle‎

Pełna nazwa	ZAKSA Spółka Akcyjna
Przydomek	Koziołki, Trójkolorowi
Maskotka	kozioł Zaksiołek
Barwy	niebiesko-biało-czerwone
Data założenia	1947 (sekcja siatkarska Chemika) 8 marca 1994 (klub)
Debiut w najwyższej lidze	Mostostal – AZS Yawal Częstochowa 3:1 (1995/96)
Liga	PlusLiga
Państwo	Polska
Siedziba	Kędzierzyn-Koźle
Adres	ul. Mostowa 1A 47-223 Kędzierzyn-Koźle
Hala sportowa	Hala Widowiskowo-Sportowa Azoty
Właściciel	Grupa Azoty ZAK SA
Prezes	Jadwiga Cichoń
Trener	Andrea Giani
Stroje domowe Stroje wyjazdowe
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

ZAKSA SA – polski męski klub siatkarski z siedzibą w Kędzierzynie-Koźlu, założony 8 marca 1994 na bazie sekcji piłki siatkowej Chemika Kędzierzyn-Koźle, od 16 lutego 2004 działający jako spółka akcyjna. 9-krotny mistrz kraju, 10-krotny zdobywca Pucharu Polski, 3-krotny triumfator Superpucharu Polski i 3-krotny zwycięzca Ligi Mistrzów. Od sezonu 2024/2025 drużyna występuje pod nazwą ZAKSA Kędzierzyn-Koźle.

W hali klubu ma powstać muzeum. Pomysł powstał, gdy rodzina byłego prezesa klubu Kazimierza Pietrzyka przekazała miastu Kędzierzyn-Koźle pamiątki po latach świetności Mostostalu. Całość zostanie umieszczona w gablocie w hali „Azoty”^[1].

Chemik Kędzierzyn-Koźle

• 1947: Klub Sportowy (KS) Bierawianka
• 1951: KS Unia Kędzierzyn
• 1952: Kolejarz Kędzierzyn (KS Unia przekazała sekcję siatkówki do klubu Kolejarz)
• 1956: KS Unia Kędzierzyn (powrót sekcji siatkówki do KS Unia)
• 1968: Międzyzakładowy Klub Sportowy (MZKS) Chemik Kędzierzyn (połączenie z KS Unia Blachownia w jeden klub)
• 1976: MZKS Chemik Kędzierzyn-Koźle (Kędzierzyn oraz Koźle połączyły się, tworząc Kędzierzyn-Koźle)
• 1991: KS Chemik Kędzierzyn-Koźle
• 1993: KS Kędzierzyn (w czerwcu 1993 r. sekcja przestała istnieć)

ZAKSA

• 1994: KS Mostostal Zabrze w Kędzierzynie-Koźlu (utworzony na bazie rozwiązanej sekcji siatkówki KS Chemik)
• 1995: KS Mostostal ZA Kędzierzyn-Koźle
• 1998: Mostostal Azoty Kędzierzyn-Koźle
• 2005: Mostostal-Azoty SSA Kędzierzyn-Koźle
• 2007: ZAKSA Kędzierzyn-Koźle
• 2019: Grupa Azoty ZAKSA Kędzierzyn-Koźle
• 2024: ZAKSA Kędzierzyn-Koźle^[2]

Początki siatkówki w Kędzierzynie sięgają 1947 r., gdy utworzono klub sportowy „Bierawianka”, który w 1951 r. zmienił nazwę na KS Unia Kędzierzyn. Jednak siatkówka rodziła się w Kędzierzynie w wielkich bólach. Nie było sali i sprzętu, mimo wszystko znaleźli się ludzie, którzy poświęcili się swojej pasji. Z powodu kiepskiej sytuacji finansowej w rok po założeniu sekcję przejął „Kolejarz” Kędzierzyn. „Unia” odzyskała siatkarzy dopiero w 1956 r. W 1969 r. doszło do fuzji Unii Kędzierzyn z Unią Blachownia, w wyniku której powstał MZKS Chemik Kędzierzyn. W 1971 r. otwarto nową halę widowiskowo-sportową, wybudowaną z funduszy miejscowych zakładów przemysłowych, która miała stać się centrum rozwoju halowych dyscyplin sportu. Paradoksalnie jednak w następnym roku rozwiązano w Kędzierzynie sekcję siatkówki. W 1973 r. siatkówka znów zagościła w Kędzierzynie. Jednak już w 1978 r. zespół seniorów już pod nazwą Chemika Kędzierzyn awansował do II ligi. W 1980 r. drużyna na rok wróciła do niższej klasy rozgrywek, aby po roku znów zawitać do grona drugoligowców. W 1991 r. siatkarze Chemika odnieśli kolejny sukces – był nim awans do serii B I ligi. W 1993 r., grając jeszcze w Serii B, zespół Chemika wystąpił w finale Pucharu Polski w Opolu, zajmując 4. miejsce^[3].

W 1994 r. rozpoczęła się już era Mostostalu. Miłośnicy siatkówki w Kędzierzynie – wśród których był wieloletni Prezes kędzierzyńskiej drużyny Kazimierz Pietrzyk, wówczas kierownik sekcji drużyny siatkówki Chemika Kędzierzyn i dyrektor filii Mostostalu Zabrze – na bazie sekcji siatkówki Chemika Kędzierzyn – Koźle utworzyli 8 marca 1994 profesjonalny klub o nazwie: KS Mostostal Zabrze w Kędzierzynie – Koźlu, który 14 marca 1994 zarejestrowany został w Urzędzie Wojewódzkim w Opolu. Ich marzeniem był awans do serii A i walka o najwyższe trofea w Polsce. Już w 1995 r. te plany spełniły się. Pierwszy sezon w Serii A nie przyniósł większych sukcesów, chociaż samo utrzymanie w gronie najlepszych drużyn siatkarskich Polski można uznać za spore osiągnięcie. Młoda stażem drużyna z Kędzierzyna spisywała się rewelacyjnie w całym następnym sezonie. Najpierw wywalczyła awans do turnieju finałowego Pucharu Polski rozgrywanego w Radomiu. Tam podopieczni Leszka Milewskiego doszli aż do finału ze Stilonem Gorzów, który jednak przegrali. Siatkarze Mostostalu również niespodziewanie wywalczyli awans do finału, jednak tym razem faworytem był AZS Częstochowa^[3]. Pierwsze mistrzostwo Polski zdobyli rok później pokonując w finale Morze Szczecin. W kolejnym sezonie Mostostal znowu musiał uznać wyższość AZS-u Częstochowa. Przez kolejne 4 lata Mostostal nie schodził z mistrzowskiego tronu, zarówno w lidze jak i w pucharze Polski. Trzy razy z rzędu zdobyli podwójną koronę. Do tych sukcesów doszły jeszcze występy na arenie międzynarodowej. W 2000 r. stanęli na 3. miejscu Pucharu CEV, a w 2003 r. w Lidze Mistrzów. To był ostatni wielki sukces klubu do 2011 r., gdy klub wywalczył wicemistrzostwo Polski i zajął 2. miejsce w Pucharze CEV. Kolejne lata to już na stałe powrót do czołówki ligi i walka o medale. W 2016 r. rozpoczęła się druga złota seria klubu, który przez następne 4 lata wygrywał fazę zasadniczą i grał w finale ligi trzykrotnie go wygrywając. W tym czasie Zaksa wygrała również dwukrotnie Puchar Polski, a w sezonie 2017/18 grała ona w Final Four Ligi Mistrzów. Na początek sezonu jubileuszowego 25-lecia klubu drużyna wygrała Superpuchar Polski. Z powodu pandemii koronawirusa sezon został zakończony przedwcześnie i bez wyłonienia tytuły mistrzowskiego. W momencie zakończenia ligi ZAKSA znajdowała się na pierwszym miejscu w tabeli. Kolejny sezon był najlepszy w całej dotychczasowej historii klubu, rozpoczął go sukces w Superpucharze Polski, następnie kędzierzynianie zwyciężyli w Pucharze Polski. Dominowali oni również w rozgrywkach krajowych - zakończyli oni fazę zasadniczą na pierwszym miejscu z bilansem 23 zwycięstw i jedynie 3 porażek oraz z przewagą 14 punktów nad drugim Jastrzębskim Węglem. Ostatecznie jednak po przegranym finale drużyna musiała zadowolić się tytułem wicemistrzów Polski. Jednak największym sukcesem w tym sezonie było dostanie się do finału najważniejszych klubowych rozgrywek siatkarskich - Ligi Mistrzów. Po łatwym sukcesie w fazie grupowej przyszła kolej na fazę play-off, w której ZAKSA zmierzyła się z obrońcą tytułu Cucine Lube Civitanova. Po dwóch emocjonujących meczach oraz złotym secie drużyna awansowała do półfinału, w którym czekali już na nich siatkarze wielokrotnego zdobywcy Ligi Mistrzów i mistrza Rosji Zenita Kazań. Po dwóch meczach zakończonych porażką obu gospodarzy 3:2 i wielkich emocjach stan rywalizacji wynosił 1:1 i konieczne było rozegranie po raz kolejny złotego seta. W nim lepsi okazali się kędzierzynianie i pierwszy raz w historii klubu awansowali oni do finału Ligi Mistrzów. Pokonali oni w nim włoskie Itas Trentino 3:1 będąc tym samym pierwszym polskim klubem od 43 lat, który zwyciężył w Lidze Mistrzów. W grudniu 2021 r. powstał pomnik, który ma przypominać triumf siatkarzy z Kędzierzyn-Koźla^[4]. W styczniu 2022 r. w 87. Plebiscycie Przeglądu Sportowego klub z Kędzierzyna-Koźla został drużyną roku 2021^[5]. W lutym 2022 r. trzeci raz z rzędu (w sezonie 2019/20 turniej finałowy Pucharu Polski nie odbył się z powodu pandemii) drużyna triumfowała w finale Pucharu Polski, było to rekordowe w historii dziewiąte zwycięstwo w tych rozgrywkach. Kolejnym sukcesem było wygranie siódmy raz z rzędu sezonu zasadniczego Plusligi. Równie owocne okazały się dla Zaksy rozgrywki Ligi Mistrzów, po pokonaniu Jastrzębskiego Węgla w półfinale drużyna kędzierzynian drugi sezon z rzędu awansowała do wielkiego finału rozgrywek. W finale drugi raz z rzędu spotkała się Zaksa z włoskim Itas Trentino i obroniła tytuł.

Klub Kibica założono 16 października 1997. Rejestracja w sądzie nastąpiła 30 października 1998. W maju 2001 r. Klub Kibica otrzymał od Polskiego Komitetu Olimpijskiego honorową nagrodę fair play. Jesienią 2007 r. został rozwiązany. Następnie funkcjonował pod nazwą „Stowarzyszenie Sympatyków Piłki Siatkowej w Kędzierzynie-Koźlu”, lecz rozwiązano go 2 stycznia 2011, po przegranym 2:3 meczu ze Skrą Bełchatów.

Sezon	Miejsce	Puchary
1977/1978 – III liga	awans do II ligi
1978/1979 – II liga
1979/1980 – II liga	spadek do III ligi
1980/1981 – III liga	awans do II ligi
1981/1982 – II liga
1982/1983 – II liga
1983/1984 – II liga
1984/1985 – II liga
1985/1986 – II liga
1986/1987 – II liga
1987/1988 – II liga
1988/1989 – II liga
1989/1990 – II liga
1990/1991 – II liga	awans do I ligi serii B
1991/1992 – I liga seria B
1992/1993 – I liga seria B
1993/1994 – I liga seria B
1994/1995 – I liga seria B	awans do I ligi serii A
1995/1996 – I liga seria A	7
1996/1997 – I liga seria A	2	Finał Pucharu Polski
1997/1998 – I liga seria A	1
1998/1999 – I liga seria A	2
1999/2000 – I liga seria A	1	Puchar Polski 3. miejsce w Pucharze CEV
2000/2001 – Polska Liga Siatkówki	1	Puchar Polski
2001/2002 – Polska Liga Siatkówki	1	Puchar Polski
2002/2003 – Polska Liga Siatkówki	1	3. miejsce w Lidze Mistrzów
2003/2004 – Polska Liga Siatkówki	6
2004/2005 – Polska Liga Siatkówki	5
2005/2006 – Polska Liga Siatkówki	8
2006/2007 – Polska Liga Siatkówki	6
2007/2008 – Polska Liga Siatkówki	6
2008/2009 – PlusLiga	4
2009/2010 – PlusLiga	4
2010/2011 – PlusLiga	2	Finał Pucharu Polski Finał Pucharu CEV
2011/2012 – PlusLiga	3
2012/2013 – PlusLiga	2	Puchar Polski
2013/2014 – PlusLiga	4	Puchar Polski
2014/2015 – PlusLiga	6
2015/2016 – PlusLiga	1	Finał Pucharu Polski
2016/2017 – PlusLiga	1	Puchar Polski
2017/2018 – PlusLiga	2
2018/2019 – PlusLiga	1	Superpuchar Polski Puchar Polski
2019/2020 – PlusLiga	1	Superpuchar Polski
2020/2021 – PlusLiga	2	Puchar Polski 1. miejsce w Lidze Mistrzów
2021/2022 – PlusLiga	1	Puchar Polski 1. miejsce w Lidze Mistrzów
2022/2023 – PlusLiga	2	Puchar Polski 1. miejsce w Lidze Mistrzów
2023/2024 – PlusLiga	10	Superpuchar Polski

Poziom rozgrywek:

     pierwszy, najwyższy ogólnokrajowy

     drugi

     trzeci

     czwarty

 Osobny artykuł: ZAKSA Kędzierzyn-Koźle w europejskich pucharach.

Mistrzostwa Polski:

• 1. miejsce (9x): 1998, 2000, 2001, 2002, 2003, 2016, 2017, 2019, 2022
• 2. miejsce (7x): 1997, 1999, 2011, 2013, 2018, 2021, 2023^[6]
• 3. miejsce (1x): 2012

Puchar Polski:

• Zwycięstwo (10x): 2000, 2001, 2002, 2013, 2014, 2017, 2019, 2021, 2022, 2023
• Finał (3x): 1997, 2011, 2016

Superpuchar Polski:

• Zwycięstwo (3x): 2019, 2020, 2023
• Finał (5x): 2013, 2014, 2017, 2021, 2022

Liga Mistrzów:

• 1. miejsce (3x): 2021, 2022, 2023
• 3. miejsce (1x): 2003
• 4. miejsce (3x): 2002, 2013, 2018

Puchar CEV:

• Finał (1x): 2011
• 3-4. miejsce (1x): 2015

Puchar Challenge:

• 3. miejsce (1x): 2000

 Osobny artykuł: Skład ZAKSY Kędzierzyn-Koźle w poszczególnych ligowych sezonach.

• Pierwszy trener: Andrea Giani
• Trener przygotowania fizycznego: Piotr Pietrzak
• Statystyk: Mateusz Musiał
• Dyrektor sportowy: Wojciech Serafin
• Team Manager: Paweł Niebylski

Nr	Imię i nazwisko	Data ur.	Wzrost	Pozycja
1	Bartosz Kurek	29.08.1988	205	1 atakującyatakujący
2	Kajetan Kubicki	09.02.2003	190	4 rozgrywającyrozgrywający
5	Marcin Janusz	31.07.1994	195	4 rozgrywającyrozgrywający
7	Igor Grobelny	08.06.1993	194	2 przyjmującyprzyjmujący
10	Mateusz Rećko	30.05.1998	196	1 atakującyatakujący
12	Andreas Takvam	04.06.1993	201	3 środkowyśrodkowy
13	Rafał Szymura	29.08.1995	196	2 przyjmującyprzyjmujący
15	David Smith	15.05.1985	201	3 środkowyśrodkowy
16	Mateusz Poręba	24.04.1999	203	3 środkowyśrodkowy
18	Maciej Nowowsiak	20.09.2001	189	5 liberolibero
21	Karol Urbanowicz	24.02.2001	200	3 środkowyśrodkowy
22	Erik Shoji	24.08.1989	184	5 liberolibero
23	Jakub Szymański	25.03.1998	200	2 przyjmującyprzyjmujący
99	Daniel Chițigoi	10.03.2005	203	2 przyjmującyprzyjmujący

 Z tym tematem związana jest kategoria: Siatkarze ZAKSY Kędzierzyn-Koźle.

KS Mostostal ZA Kędzierzyn-Koźle – mistrz Polski 1997/1998

• 1 Sławomir Skrzypiec
• 2 Roland Dembończyk
• 3 Marcin Prus
• 4 Michał Chadała
• 5 Sławomir Gerymski
• 6 Andrzej Solski
• 7 Rafał Musielak
• 8 Leszek Kurowski
• 9 Bogusław Mienculewicz
• 10 Wojciech Serafin
• 11 Paweł Papke
• I trener Jan Such
• II trener Andrzej Kubacki

Mostostal-Azoty Kędzierzyn-Koźle – mistrz Polski 1999/2000

• 2 Roland Dembończyk
• 3 Piotr Lipiński
• 5 Michał Chadała
• 6 Sławomir Gerymski
• 7 Igor Woronin
• 8 Rafał Musielak
• 9 Przemysław Lach
• 10 Robert Szczerbaniuk
• 11 Marcin Prus
• 12 Wojciech Serafin
• 14 Paweł Papke
• I trener Waldemar Wspaniały
• II trener Andrzej Kubacki

Mostostal-Azoty Kędzierzyn-Koźle – mistrz Polski 2000/2001

• 2 Roland Dembończyk
• 3 Piotr Lipiński
• 4 Marcin Prus
• 5 Michał Chadała
• 6 Sławomir Gerymski
• 7 Dušan Kubica
• 8 Rafał Musielak
• 9 Przemysław Lach
• 10 Robert Szczerbaniuk
• 12 Wojciech Serafin
• 13 Sebastian Świderski
• 14 Paweł Papke
• I trener Waldemar Wspaniały
• II trener Andrzej Kubacki

Mostostal-Azoty Kędzierzyn-Koźle – mistrz Polski 2001/2002

• 2 Roland Dembończyk
• 3 Piotr Lipiński
• 4 Marcin Prus
• 6 Marek Kardoš
• 7 Dušan Kubica
• 8 Rafał Musielak
• 9 Wojciech Serafin
• 11 Robert Szczerbaniuk
• 12 Jarosław Stancelewski
• 13 Sebastian Świderski
• 14 Paweł Papke
• 16 Aleksander Januszkiewicz
• 17 Bartłomiej Soroka
• I trener Waldemar Wspaniały
• II trener Andrzej Kubacki

Mostostal-Azoty Kędzierzyn-Koźle – mistrz Polski 2002/2003

• 2 Roland Dembończyk
• 3 Piotr Lipiński
• 6 Marek Kardoš
• 7 Dušan Kubica
• 8 Rafał Musielak
• 9 Wojciech Serafin
• 10 Robert Szczerbaniuk
• 12 Jarosław Stancelewski
• 13 Sebastian Świderski
• 14 Paweł Papke
• 16 Aleksander Januszkiewicz
• 17 Bartłomiej Soroka
• I trener Waldemar Wspaniały
• II trener Andrzej Kubacki

ZAKSA Kędzierzyn-Koźle – mistrz Polski 2015/2016

• 1 Paweł Zatorski
• 2 Kevin Tillie
• 4 Krzysztof Rejno
• 6 Dawid Konarski
• 7 Rafał Buszek
• 8 Jurij Hładyr
• 9 Łukasz Wiśniewski
• 12 Grzegorz Bociek
• 13 Kamil Semeniuk
• 14 Grzegorz Pająk
• 15 Sam Deroo
• 16 Benjamin Toniutti
• 18 Korneliusz Banach
• 19 Patryk Czarnowski
• I trener Ferdinando De Giorgi
• II trener Oskar Kaczmarczyk
• II trener Michał Chadała

ZAKSA Kędzierzyn-Koźle – mistrz Polski 2016/2017

• 1 Paweł Zatorski
• 2 Kevin Tillie
• 3 Dominik Witczak
• 6 Dawid Konarski
• 7 Rafał Buszek
• 9 Łukasz Wiśniewski
• 10 Mateusz Bieniek
• 11 Bartosz Jastrowicz
• 12 Grzegorz Bociek
• 13 Kamil Semeniuk
• 14 Grzegorz Pająk
• 15 Sam Deroo
• 16 Benjamin Toniutti
• 17 Aleksander Maziarz
• 18 Korneliusz Banach
• 19 Patryk Czarnowski
• I trener Ferdinando De Giorgi
• II trener Oskar Kaczmarczyk
• II trener Michał Chadała

ZAKSA Kędzierzyn-Koźle – mistrz Polski 2018/2019

• 1 Paweł Zatorski
• 2 Łukasz Kaczmarek
• 3 Łukasz Walawender
• 4 Przemysław Stępień
• 5 James Shaw
• 6 Benjamin Toniutti
• 8 Sławomir Jungiewicz
• 9 Łukasz Wiśniewski
• 10 Mateusz Bieniek
• 11 Aleksander Śliwka
• 12 Brandon Koppers
• 13 Rafał Szymura
• 14 Grzegorz Wójtowicz
• 15 Sam Deroo
• 16 Tomasz Kalembka
• 17 Mateusz Sacharewicz
• 19 Maciej Walczak
• 20 Kamil Szymura
• I trener Andrea Gardini
• II trener Michał Chadała

Lata gry	Imię i nazwisko	Pozycja
1999–2000	Igor Woronin	przyjmujący
2000–2005	Dušan Kubica	libero
2001–2004	Marek Kardoš	rozgrywający
2003–2004 2012 (od 04.01.2012)	Jiří Popelka	atakujący przyjmujący
2004–2005	Karol Šrámek	atakujący
2004–2006	Tomáš Kmeť	środkowy
2004–2006	Stanislav Vartovník	przyjmujący
2005–2006	Martin Sopko	przyjmujący
2005–2007	Petr Zapletal	rozgrywający
2006–2007	Mykoła Karzow	środkowy
2006–2008	Eugen Bakumovski	przyjmujący
2007–2009	Jakub Novotný	atakujący
2008–2009 2013–2014	Dan Lewis	przyjmujący
2008–2010	Terence Martin	przyjmujący
2008–2010	Michal Masný	rozgrywający
2009–2010	Tuomas Sammelvuo	przyjmujący
2009–2016	Jurij Hładyr	środkowy
2010–2011	Tomislav Šmuc	rozgrywający
2010–2011	Idner Faustino Lima Martins	przyjmujący
2010–2011	Tine Urnaut	przyjmujący
2011–2012	Guillaume Samica	przyjmujący
2011–2013	Antonin Rouzier	atakujący
2011–2013	Serhij Kapełuś	przyjmujący
2012–2013	Felipe Luiz Fonteles	przyjmujący
2012–2013	Rogerio Lintz Leite Medeiros Nogueira	przyjmujący
2013–2014 (od 14.11.2013)	Dustin Schneider	rozgrywający
2013–2015	Dick Kooy	przyjmujący
2014–2015	Nimir Abdel-Aziz	rozgrywający
2014–2015	Kay van Dijk	atakujący
2014–2015	Lucas Lóh	przyjmujący
2015–2017	Kévin Tillie	przyjmujący
2015–2019	Sam Deroo	przyjmujący
2015–2021	Benjamin Toniutti	rozgrywający
2017–2018	Maurice Torres	atakujący
2017–2018	Marco Falaschi	rozgrywający
2018–2019	Brandon Koppers	przyjmujący
2019 (od 02.02.2019)	James Shaw	rozgrywający, atakujący
2019–2020	Simone Parodi	przyjmujący
2019–2020	Árpád Baróti	atakujący
2019–	David Smith	środkowy
2021–	Erik Shoji	libero
2022–2023 (do 10.01.2023)	Denis Karjagin	przyjmujący
2022–2024	Dmytro Paszycki	środkowy
2022–2024	Twan Wiltenburg	środkowy
2023–	Daniel Chițigoi	przyjmujący
2023–	Andreas Takvam	środkowy
2024–	Igor Grobelny	przyjmujący

Nazwisko	Od	Do
Leszek Milewski	1993	1997
Jan Such	1997	1999
Waldemar Wspaniały	1999	2004
Rastislav Chudík	2004	2005
Wojciech Drzyzga	2005	2006
Andrzej Kubacki	2006	2008
Krzysztof Stelmach	2008	2012
Daniel Castellani	2012	2013
Sebastian Świderski	2013	2015
Ferdinando De Giorgi	2015	2017
Andrea Gardini	2017	2019
Nikola Grbić	2019	2021
Gheorghe Crețu	2021	2022
Tuomas Sammelvuo	2022	2024
Adam Swaczyna	2024	2024
Andrea Giani[8]	2024

• Chemik Kędzierzyn-Koźle

• Mecner Krzysztof: 80 lat polskiej siatkówki – Od „przebijanki” do ligi światowej. Olsztyn: HAKUS. ISBN 83-86926-08-2. Brak numerów stron w książce
• Marcin Kalita, Paweł Wołosik, Kamil Drąg, Kamil Składowski: Polska siatkówka. Ringier Axel Springer Polska, s. 72-73. ISBN 978-83-7813-410-7.

• Oficjalna strona internetowa
• Nieoficjalna strona internetowa