Zaborce (rejon dokszycki)
W dzisiejszym świecie Zaborce (rejon dokszycki) stał się tematem o wielkim znaczeniu i debacie. Jej wpływ rozciąga się na różne obszary, generując sprzeczne opinie i budząc zainteresowanie ekspertów i ogółu społeczeństwa. Dlatego istotne jest, aby zagłębić się w jego implikacje, pochodzenie i konsekwencje, aby w pełni zrozumieć jego wpływ w różnych obszarach. W tym artykule zostaną zbadane różne perspektywy Zaborce (rejon dokszycki), analizując jego ewolucję w czasie i jego dzisiejsze znaczenie. Od jego początków po wpływ na współczesne społeczeństwo, zostaną omówione kluczowe aspekty, które pozwolą czytelnikowi uzyskać szeroką i szczegółową wizję tego fascynującego tematu.
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
| Populacja (2009) • liczba ludności |
|
| Kod pocztowy |
211712 |
Położenie na mapie obwodu witebskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
 54°53′27″N 27°34′52″E/54,890833 27,581111
| |
Zaborce (biał. Заборцы; ros. Заборцы) – wieś na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie dokszyckim, w sielsowiecie Sitce.
Historia
W czasach zaborów wieś leżała w gminie Pariafianów, w powiecie wilejskim w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego[2].
W dwudziestoleciu międzywojennym wieś i folwark leżały w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie duniłowickim, od 1926 w powiecie dziśnieńskim, w gminie Parafianów[3].
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwały wieś 264 osoby, 209 były wyznania rzymskokatolickiego, 54 prawosławnego a 1 ewangelickiego. Jednocześnie 179 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową, 83 białoruską, a 2 inną. Było tu 56 budynków mieszkalnych. Folwark zamieszkiwało 28 osób, wszystkie były wyznania rzymskokatolickiego i zadeklarowały polską przynależność narodową. Były tu 4 budynki mieszkalne.[4]. W 1931 wymieniono wyłącznie wieś. W 54 domach zamieszkiwały 263 osoby[5].
Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Parafianowie i prawosławnej w m. Sitce Wielkie. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Dokszycach i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Parafianowie[6].
Po agresji ZSRR na Polskę w 1939 roku wieś znalazła się w granicach BSRR. W latach 1941–1944 była pod okupacją niemiecką. Następnie leżała w BSRR. Od 1991 roku w Republice Białorusi.
Do 1959 wieś wchodziła w skład sielsowietu Parafianowo[7]
Uwagi
- ↑ Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w województwie nowogródzkim (1921–1922), w Ziemi Wileńskiej (1922–1926) i w województwie wileńskim (od 1926)
Przypisy
- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu witebskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
- ↑ Zaborce, wieś, powiat wilejski, gmina Sitce, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 196.
- ↑ Dz.U. z 1925 r. nr 67, poz. 472
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych, t. 7, część 2, 1924, s. 32.
- ↑ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 22.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1937.
- ↑ Рашэнне выканкома Маладзечанскага абласнога Савета дэпутатаў працоўных ад 24 красавіка 1959 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1959, № 5.
Linki zewnętrzne
- Zaborce, wieś, powiat wilejski, gmina Sitce, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 196.