Obecnie Zarzew (Łódź) to temat, który zyskał duże znaczenie w społeczeństwie. Wiele osób interesuje się tą problematyką, czy to ze względu na jej wpływ na życie codzienne, czy też ze względu na jej wpływ na gospodarkę i kulturę. Zarzew (Łódź) to temat obecny od wieków, a wraz z upływem czasu jego znaczenie staje się coraz bardziej widoczne. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Zarzew (Łódź), jego ewolucją w czasie i wpływem na współczesne społeczeństwo.
osiedle administracyjne Łodzi | |
![]() Symbol osiedla Zarzew. Znajdująca się na ulicy Tatrzańskiej rzeźba „Synogarlice” Michała Gałkiewicza | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miasto | |
W granicach Łodzi |
13 lutego 1946[1] |
SIMC |
0958648 |
Populacja (1921) • liczba ludności |
|
Położenie na mapie Łodzi ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa łódzkiego ![]() | |
![]() |
Zarzew (początkowo jako Rozdrażew, następnie Rozrażew) – dawna wieś, a współcześnie osiedle w Łodzi i ob znajdujące się na obszarze Widzewa, zamieszkane przez 20 944 osoby (2014)[2]. Została ulokowana w 1584 roku, na terenach biskupstwa włocławskiego (w powiecie brzezińskim województwa łęczyckiego) przez biskupa Hieronima Rozdrażewskiego[3][4].
Na terenie osiedla znajduje się cmentarz Zarzew.
Zarzew, podłódzka wieś należąca niegdyś do klucza łódzkiego będącego własnością biskupów włocławskich, założona została przez biskupa Hieronima Rozdrażewskiego w 1584 r. Początkowo nosiła nazwę Rozdrażew – od nazwiska założyciela. Jednak po uproszczeniu fonetycznym tej nazwy na przełomie XVIII i XIX wieku przybrała ona formę Zarzew. We wsi istniało też sołectwo, czasami określane mianem wójtostwa. Obejmowało ono dwie włóki (ok. 33 ha) gruntów ornych oraz niewielkie łąki. Składało się na nie kilka zabudowań gospodarczych i mieszkalnych. Pod koniec XVIII wieku było tu 8 takich obiektów: niewielki dworek oraz 7 budynków gospodarczych znajdujących się dalej od wsi, na tzw. Zarzewku. Sołectwo zarzewskie i wójtostwo łódzkie należały wtedy powiem do posesora szlacheckiego Załęskiego. Położone w Zarzewie zagrody chłopskie usytuowane były w odległości 1,5 km na południe od Widzewa i ok. 3,5 km na wschód od Wólki, a więc w przybliżeniu na zachód od cmentarza. Według danych z końca XVI w. na terenie wsi działało 19 gospodarstw czynszowych i liczba ta nie zmieniła się przez następne dwa wieki. Z kolei pod koniec XVIII w. było tu ok. 17–18 gospodarstw zamieszkiwanych przez 74 osoby[5].
Od 1867 w gminie Chojny. 18 sierpnia 1915 część wsi Zarzew włączono do Łodzi[6]. W okresie międzywojennym należał do powiatu łódzkiego w woj. łódzkim. W 1921 roku liczba mieszkańców wynosiła 240[7]. 1 września 1933 weszła w skład nowo utworzonej gromady Zarzew, składającej się ze wsi Zarzew i wsi Poręby[8][9]. Podczas II wojny światowej włączone do III Rzeszy. Po wojnie Zarzew powrócił na krótko do powiatu łódzkiego woj. łódzkim, lecz już 13 lutego 1946 włączono go do Łodzi[1].