Zatoka Koryncka

W tym artykule zajmiemy się Zatoka Koryncka, tematem, który przykuł uwagę wielu osób na całym świecie. Aby zapewnić kompleksowy i szczegółowy obraz Zatoka Koryncka, zbadamy różne aspekty związane z tym tematem, od jego początków po dzisiejsze znaczenie. Dodatkowo przeanalizujemy różne perspektywy i opinie ekspertów w tej dziedzinie, aby zaoferować czytelnikom głębokie i pełne zrozumienie Zatoka Koryncka. Dodatkowo przeanalizujemy wpływ, jaki Zatoka Koryncka wywarł na różne obszary, a także jego możliwe implikacje na przyszłość. Ostatecznie ten artykuł ma na celu rzucić światło na Zatoka Koryncka, zapewniając czytelnikom świadomą i wzbogacającą perspektywę na ten temat.

Zatoka Koryncka
Κορινθιακóς κóλπος
Ilustracja
Zatoka Koryncka zaznaczona czerwoną ramką
Państwo

 Grecja

Lokalizacja

Morze Jońskie

Wymiary

ok. 130 × 32 km

Miejscowości nadbrzeżne

Naupaktos

Położenie na mapie Grecji
Mapa konturowa Grecji, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Zatoka Koryncka”
Ziemia38°12′55″N 22°32′36″E/38,215278 22,543333
Multimedia w Wikimedia Commons

Zatoka Koryncka (gr. Κορινθιακóς κóλπος, Korintiakos Kolpos) – głęboka, wąska zatoka, wschodnia odnoga Morza Jońskiego, od którego oddziela ją na zachodzie Zatoka Patraska. Położona wewnątrz Grecji, rozdziela Peloponez (na południu) od kontynentu (na północy). Rozciąga się od cieśniny Riońskiej na zachodzie, po Przesmyk Koryncki na wschodzie.
Długość akwenu 130 km, szerokość 8,4–32,0 km, głębokość do 935 m. Wody zatoki bogate w ryby.
Na północno-zachodnim skraju zatoki, miasto portowe Naupaktos (dawniej nazywane Lepanto).

Geologia

Zatoka Koryncka ma pochodzenie tektoniczne i pod względem geologicznym jest stosunkowo młoda gdyż liczy około 1-2 mln lat[1]. Badania geotektoniki tego obszaru wskazują na jego aktywność powodującą, że północny i południowy brzeg zatoki oddalają się od siebie o około 15 mm rocznie[1]. Naprężenia jaki występują w uskoku leżącym pod zatoką powodują częste trzęsienia ziemi. Ostatnie duże trzęsienie ziemi miało miejsce w lutym i marcu 1981 roku[2]. Najsilniejsze osiągnęło siłę 6,7 magnitudy, i spowodowało poważne uszkodzenia domów w Perakora, Pision i Skinos - miejscowościach leżących na południowym brzegu zatoki[2]. Przez kolejne 7 tygodni wystąpiło bardzo wiele mikrowstrząsów[3].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b Bell, R. E., McNeill, L. C., Bull, J. M. Henstock, T. J., Collier, R. E. L. & Leeder, M. R.: Fault architecture, basin structure and evolution of the Gulf of Corinth Rift. Basin Research 21, 824-855 (2009). National Oceanography Centre, Southampton. . (ang.).
  2. ↑ a b J.A. Jackson, J. Gagnepain, G. Houseman, G.C.P. King, P. Papadimitriou, C. Soufleris and J. Virieux: Seismicity, normal faulting, and the geomorphological development of the Gulf of Corinth (Greece)" the Corinth earthquakes of February and March 1981. Earth and Planetary Science Letters, 57 (1982) 377-397. . (ang.).
  3. ↑ Hatzfeld D., Karakostas V., Ziazia M., Kassaras J., Papadimitriou E., Makropoulos K., Voulgaris N.: Microseismicity and faulting geometry in the Gulf of Corinth (Greece). Geophys. J. Int. (2000) 141, 438–456. . (ang.).