Zbigniew Jąder
W tym artykule zagłębimy się w ekscytujący świat Zbigniew Jąder, temat, który przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Od swoich początków po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo, Zbigniew Jąder był przedmiotem debaty, analiz i refleksji. W następnych kilku linijkach będziemy badać jego liczne aspekty, odkrywać jego tajemnice i możliwe implikacje w różnych obszarach. Niezależnie od Twoich zainteresowań Zbigniew Jąder, jesteśmy pewni, że ten artykuł zapewni Ci bogaty wgląd i świeże spojrzenie na ten fascynujący temat.
| Data i miejsce urodzenia |
23 października 1943 | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Kariera seniorska | |||||||||
| |||||||||
Zbigniew Jąder (ur. 23 października 1943 w Klonówcu)[1] – polski żużlowiec i trener sportu żużlowego.
Życiorys
Życie prywatne
Starszy brat Bernarda Jądera, ojciec Pawła Jądera i wujek Macieja Jądera.
Kariera sportowa
Sport żużlowy uprawiał w latach 1963–1980, reprezentując kluby Unii Leszno (1963–1976) i Stali Rzeszów (1977–1980). W 1975 r. zdobył brązowy medal Drużynowych Mistrzostw Polski.
Dwukrotnie zdobył medale Młodzieżowych Indywidualnych Mistrzostwa Polski: złoty (Bydgoszcz 1967) oraz srebrny (Leszno 1968). W 1974 r. zwyciężył w Memoriale Alfreda Smoczyka w Lesznie, poza tym na podium tych rozgrywek stawał jeszcze trzykrotnie (II m. – 1968. III m. – 1971, 1973). W 1976 r. jedyny raz w karierze zakwalifikował się do finału Indywidualnych Mistrzostw Polski, zajmując w Gorzowie Wielkopolskim XIV miejsce.
Kariera trenerska
Po zakończeniu czynnej kariery żużlowej pracował jako trener m.in. w klubach w Lesznie, Gnieźnie, Rawiczu, Zielonej Górze oraz w Poznaniu.
Przypisy
Bibliografia
- Wiesław Dobruszek, "Żużlowe ABC" tom I, Leszno 2004, str. 267-268