Zbigniew Koczanowicz

Dziś Zbigniew Koczanowicz to temat, który budzi duże zainteresowanie i dyskusję w społeczeństwie. Od początków do chwili obecnej Zbigniew Koczanowicz był przedmiotem badań i analiz prowadzonych przez ekspertów z różnych dziedzin. Jego wpływ na życie ludzi i rozwój ludzkości był głęboki, a jego znaczenie nie uległo zmianie na przestrzeni lat. W tym artykule szczegółowo zbadamy najważniejsze aspekty Zbigniew Koczanowicz, od jego początków po dzisiejsze implikacje. Od wpływu na społeczeństwo po wpływ na kulturę popularną, Zbigniew Koczanowicz pozostawił niezatarty ślad w historii i ludzkich umysłach.

Zbigniew Koczanowicz
Data i miejsce urodzenia

5 października 1909
Moskwa

Data i miejsce śmierci

26 października 1987
Warszawa

Zawód

aktor, reżyser

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal 30-lecia Polski Ludowej Medal 40-lecia Polski Ludowej
Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy” (złota)
Grób Zbigniewa Koczanowicza na cmentarzu Powązkowskim

Zbigniew Koczanowicz (ur. 22 września?/5 października 1909 w Moskwie, zm. 26 października 1987 w Warszawie) – polski aktor teatralny, filmowy i telewizyjny oraz reżyser.

Życiorys

Przed II wojną światową występował na deskach Teatru Polskiego i Teatru Narodowego w Warszawie oraz teatrów Torunia, Poznania, Bydgoszczy i Wilna. W 1938 podjął studia reżyserskie w Państwowym Instytucie Sztuki Teatralnej. W czasie okupacji niemieckiej więzień Pawiaka, Auschwitz, Groß-Rosen i Sachsenhausen.

W 1933 r. zdał egzamin aktorski i reżyserski. W latach 1945–1949 był aktorem i reżyserem Miejskich Teatrów Dramatycznych, w sezonie 1949/50 Teatru Powszechnego w Warszawie. W latach 1950–1953 grał w Teatrze Nowej Warszawy. W latach 1954–1957 był dyrektorem i kierownikiem artystycznym Teatru Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze, a w latach 1957–1959 Teatru Powszechnego w Łodzi, gdzie grał i reżyserował do 1963. W latach 1963–1979 występował w Teatrze Dramatycznym w Warszawie. W 1979 przeszedł na emeryturę. Był działaczem Związku Artystów Scen Polskich. Od 1979 był członkiem zasłużonym ZASP-u, a pod koniec swojego życia został wiceprezesem.

Występował również w Teatrze Telewizji, m.in. w spektaklach: Jak wam się podoba Williama Szekspira w reż. Zygmunta Hübnera (1963), Dni Turbinych Michaiła Bułhakowa w reż. Jerzego Antczaka (1965), Epilog norymberski Jerzego Antczaka w reż. autora (1969), Balladyna Juliusza Słowackiego w reż Ewy i Czesława Petelskich (1970), Wizyta starszej pani Friedricha Dürrenmatta w reż. Jerzego Gruzy (1971), Za kurtyną Earla Derr Biggersa w reż. Jana Bratkowskiego (1973) oraz w Człowieku w dżungli Danka Oldżicha w reż. Aliny Obidniak (1973), Maskaradzie Michaiła Lermontowa w reż. Konstantego Ciciszwilego (1973), Niespodziance Karola Huberta Rostworowskiego w reż. Jana Świderskiego (1978) i Nie-Boskiej komedii Zygmunta Krasińskiego w reż. Zygmunta Hübnera (1982).

Jego żoną była Elżbieta Wieczorkowska[1]. Zmarł 26 października 1987 w Warszawie i został pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 89-I-3/4)[2].

Opublikował wspomnienia pt. Czterdzieści lat to niewiele (1976).

Filmografia

● odc. 2. Piotruś i Teresa,
● odc. 3. Babcia,
● odc. 6. Miłość,
● odc. 7. Wiatr w oczy,
● odc. 12. A potem nastąpi noc

Odznaczenia i nagrody

Przypisy

  1. ↑ Zaniedbane i zniszczone groby gwiazd PRL i II RP. Niezapomniani , se.pl (pol.).
  2. ↑ Cmentarz Stare Powązki: KLEMENTYNA PAWŁOWSKA, Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne .

Bibliografia

Linki zewnętrzne