W tym artykule poruszony zostanie temat Wielka miłość Balzaka, który przykuł uwagę badaczy, ekspertów i ogółu społeczeństwa. Wielka miłość Balzaka to temat, który wzbudził zainteresowanie ze względu na jego znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie, jego implikacje w różnych obszarach i wpływ na codzienne życie ludzi. W tym kontekście zbadane zostaną różne aspekty związane ze zmienną Wielka miłość Balzaka, uwzględniając jej pochodzenie, ewolucję, cechy charakterystyczne, konsekwencje i możliwe rozwiązania. Ponadto zaprezentowane zostaną najnowsze badania, opinie ekspertów i doświadczenia związane z Wielka miłość Balzaka, w celu przedstawienia kompleksowej i wzbogacającej wizji na ten temat.
| Gatunek | |
|---|---|
| Kraj produkcji | |
| Oryginalny język | |
| Główne role | |
| Liczba odcinków |
7 |
| 1. Nadzieje i upokorzenia 2. Cudzoziemka 3. Contessa 4. Komedia ludzka 5. Spotkanie w Sankt-Petersburgu 6. Linoskoczki 7. Wyzwolony | |
| Produkcja | |
| Reżyseria | |
| Scenariusz | |
| Muzyka | |
| Zdjęcia | |
| Scenografia | |
| Czas trwania odcinka |
51–59 min |
| Pierwsza emisja | |
| Data premiery |
25 marca 1973 (Polska) |
| Stacja telewizyjna | |
| Lata emisji | |
Wielka miłość Balzaka (franc. Un Grand Amour de Balzac) – polsko-francuski siedmioodcinkowy serial telewizyjny z 1973 roku, wyprodukowany przez Telewizję Polską we współpracy z Eurodis-Telecinex.
Serial opiera się na fabularyzowanej historii związku Eweliny Hańskiej z Honoré de Balzakiem. Jego akcja rozpoczyna się w 1833 roku, kiedy to mieszkająca w Wierzchowni Ewelina Hańska (Beata Tyszkiewicz), zafascynowana twórczością pisarza (Pierre Meyrand), wysyła do niego pierwszy list. Wkrótce dochodzi do ich spotkania w Neuchâtel w Szwajcarii i zaczynają prowadzić bardziej regularną korespondencję, wykraczającą poza zwykłą przyjaźń. Jeden z listów trafia do rąk męża Hańskiej, o 25 lat od niej starszego Wacława (Zdzisław Mrożewski), co znacznie ogranicza możliwości spotkań. Balzak równolegle oprócz romansu z Hańską, nawiązuje drugi z Sarą Guidoni-Visconti (Ewa Wiśniewska). Gdy informacje o tym docierają do Eweliny, zrywa z pisarzem. Ten popada w kłopoty finansowe i aby się utrzymać pisze kolejne tomy Komedii ludzkiej. W 1841 roku umiera Wacław Hański, Hańska spotyka się z Balzakiem, ale odrzuca jego oświadczyny. W 1848 roku Balzac przyjeżdża do Wierzchowni, do majątku Hańskiej. Ta, mając świadomość, że jest on ciężko chory, wyraża zgodę na ślub. Zawierają go w 1850 roku, kilka miesięcy później Balzac umiera.
Przygotowania do realizacji serialu trwały siedem lat. Na planie pracowało ok. 300 aktorów zarówno z Polski, jak i z Francji. Sceny plenerowe kręcono w faktycznych miejscach akcji, m.in. w Paryżu, Leningradzie i Alpach Szwajcarskich, a w Polsce - w Krakowie, Walewicach, Nieborowie, Arkadii, Jabłonnie oraz w Warszawie (Wilanów i Łazienki Królewskie)[1].
Serial, poza Polską i Francją, był emitowany m.in. w Szwecji, Belgii, Szwajcarii i Kanadzie.