Zbigniew Meres

Dziś Zbigniew Meres jest tematem o dużym znaczeniu w społeczeństwie. Od momentu pojawienia się przyciąga uwagę ludzi w każdym wieku i o różnych zainteresowaniach. Czy to ze względu na wpływ na kulturę popularną, wpływ na polu nauki, czy też znaczenie w życiu codziennym, Zbigniew Meres stał się tematem, który nie pozostaje niezauważony. Na przestrzeni lat wywołało debaty, badania i postępy, które zmieniły sposób, w jaki rozumiemy otaczający nas świat. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Zbigniew Meres, jego ewolucją w czasie, jego znaczeniem dzisiaj i jego możliwym wpływem w przyszłości.

Zbigniew Meres
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

18 stycznia 1952
Dąbrowa Górnicza

Data i miejsce śmierci

14 listopada 2023
Piekary Śląskie

Zawód, zajęcie

strażak, polityk

Alma Mater

Wyższa Oficerska Szkoła Pożarnicza w Warszawie

Stanowisko

komendant główny PSP (1997–2002), senator VII i VIII kadencji (2007–2015)

Partia

Platforma Obywatelska

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
Zbigniew Meres przemawiający podczas 51. posiedzenia Senatu VIII kadencji (2014)

Zbigniew Henryk Meres (ur. 18 stycznia 1952 w Dąbrowie Górniczej, zm. 14 listopada 2023[1] w Piekarach Śląskich[2]) – polski strażak i polityk, generał brygadier, w latach 1997–2002 komendant główny Państwowej Straży Pożarnej, senator VII i VIII kadencji.

Życiorys

Syn Henryka i Krystyny[2]. Ukończył studia w Wyższej Oficerskiej Szkole Pożarniczej w Warszawie. Następnie pracował w komendach rejonowych straży pożarnej w Chorzowie i Dąbrowie Górniczej. W 1990 został powołany na stanowisko komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej w Katowicach. W sierpniu 1997 mianowano go nadbrygadierem. Od tego też roku do 2002 pełnił funkcję komendanta głównego PSP. Przez kilka miesięcy pracował w MSWiA, następnie do 2007 był zastępcą prezydenta Piekar Śląskich.

W wyborach parlamentarnych w 2007 z listy Platformy Obywatelskiej został wybrany na senatora VII kadencji w okręgu sosnowieckim, otrzymując 99 411 głosów. Od lipca 2008 do marca 2009 wchodził w skład Rady Służby Publicznej, w kwietniu 2009 został powołany na członka Rady Służby Cywilnej. W 2011 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję do Senatu, w nowym okręgu jednomandatowym dostał 47 820 głosów[3]. W 2015 nie został wybrany na kolejną kadencję.

Był wiceprezesem Zarządu Głównego Związku Ochotniczych Straży Pożarnych[4].

Wyróżniony tytułem honorowego obywatela Sandomierza[5] i Dąbrowy Górniczej. W 2001 otrzymał Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski[6]. Pośmiertnie w 2023 został odznaczony Krzyżem Świętego Floriana[7].

Został pochowany na cmentarzu parafialnym w Dąbrowie Górniczej[8].

Przypisy

Bibliografia