Zbigniew Włosowicz

Obecnie Zbigniew Włosowicz to temat, który przyciągnął uwagę ludzi w każdym wieku i z różnych części świata. Od swoich początków po wpływ na współczesne społeczeństwo, Zbigniew Włosowicz był przedmiotem badań, debat i refleksji. Jego trafność i znaczenie sprawiają, że jest to temat powszechnego zainteresowania, ponieważ jego wpływ rozciąga się na różne obszary, w tym kulturę, politykę, naukę i technologię. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Zbigniew Włosowicz, od jego historii po dzisiejszy wpływ, w celu przedstawienia kompleksowej i wzbogacającej wizji tego fascynującego tematu.

Zbigniew Włosowicz
Data i miejsce urodzenia

3 maja 1955
Kraków

Ambasador RP przy ONZ
Okres

od 1993
do 1997

Poprzednik

Robert Mroziewicz

Następca

Eugeniusz Wyzner

Podsekretarz stanu w MON
Okres

od 2010
do 2012

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Zbigniew Maria Włosowicz (ur. 3 maja 1955 w Krakowie) – polski prawnik, dyplomata, w latach 1993–1997 ambasador przy Organizacji Narodów Zjednoczonych, w latach 2010–2012 podsekretarz stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej, w latach 2013–2015 zastępca szefa Biura Bezpieczeństwa Narodowego.

Życiorys

Ukończył studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego. Posiada stopień doktora nauk prawnych. Przez wiele lat pracował na macierzystym wydziale jako wykładowca. Specjalizuje się w prawie publicznym międzynarodowym, zwłaszcza w prawie dyplomatycznym.

Od 1990 pracuje w dyplomacji. Przez kilka lat był pracownikiem Stałego Przedstawicielstwa RP przy ONZ w Nowym Jorku, gdzie pełnił funkcje I sekretarza (1990–1991) i zastępcy Stałego Przedstawiciela (1991–1993), a w latach 1993–1997 pełnił funkcję ambasadora przy Organizacji Narodów Zjednoczonych, w tym w latach 1996–1997 reprezentował Polskę w Radzie Bezpieczeństwa ONZ. Od 1998 do 2000 był specjalnym doradcą do spraw międzyrządowych w Programie Rozwoju ONZ, a następnie specjalnym przedstawicielem sekretarza generalnego ONZ i szefem UNFICYP (sił pokojowych ONZ stacjonujących na Cyprze) (2000–2005).

W latach 2006–2007 zajmował stanowisko dziekana Wydziału Stosunków Międzynarodowych Wyższej Szkoły Administracji w Bielsku-Białej, do włączenia wydziału do Wydziału Nauk Społecznych (następnie Wydział Nauk Humanistycznych i Studiów Międzynarodowych)[1]. Od 2008 wykładał w Wyższej Szkole Europejskiej im. ks. Józefa Tischnera, a w latach 2009–2010 ponownie w Wyższej Szkole Administracji w Bielsku-Białej.

8 czerwca 2010 powołany na stanowisko podsekretarza stanu ds. międzynarodowych w Ministerstwie Obrony Narodowej[2]. 21 sierpnia 2012 został odwołany z tego stanowiska[3]. 1 lutego 2013 powołany na stanowisko zastępcy szefa BBN[4]. Przestał pełnić tę funkcję w sierpniu 2015.

W 2015 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[5].

Przypisy

  1. ↑ O Wyższej Szkole Administracji. wsa.bielsko.pl. .
  2. ↑ Nowo mianowany Podsekretarz Stanu ds. Polityki Obronnej. mon.gov.pl, 8 czerwca 2010. .
  3. ↑ Robert Kupiecki wiceministrem ON. dziennikzbrojny.pl, 22 sierpnia 2012. .
  4. ↑ Prezydent powołał Zastępcę Szefa BBN. bbn.gov.pl, 30 stycznia 2013. .
  5. ↑ M.P. z 2015 r. poz. 964

Bibliografia