Dziś Zef Malaj to temat, który przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Od swoich początków po wpływ na współczesne społeczeństwo, Zef Malaj był przedmiotem debaty, badań i spekulacji. Dzięki wielowiekowej historii Zef Malaj ewoluował i dostosował się do zmian kulturowych i technologicznych, stając się dziś aktualnym tematem. W tym artykule zbadamy wpływ Zef Malaj na różne obszary życia codziennego i jego wpływ na współczesne społeczeństwo. Dodatkowo przeanalizujemy najnowsze trendy i odkrycia związane z Zef Malaj, dając kompleksowy obraz jego znaczenia w dzisiejszym świecie.
![]() | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie |
polityk, dziennikarz |
Zef Malaj też jako Zef Mala (ur. 14 kwietnia 1915 w Szkodrze, zm. 26 grudnia 1979 w Tiranie[1]) – albański polityk komunistyczny, dziennikarz.
Syn Gjona Mali i Shaqe[2]. Po ukończeniu szkoły prowadzonej przez jezuitów w Szkodrze, w 1933 przeniósł się do Tirany. Od 1934 pisał artykuły publicystyczne do czasopisma Besa, zajmując się zagadnieniami życia społecznego, krytyką literacką, a także problemami z zakresu estetyki[3]. Współpracował także ze stołecznymi czasopismami Minerva, Arbnia i ABC[2].
W 1936 uzyskał stypendium państwowe, dzięki któremu mógł wyjechać do Wiednia, gdzie studiował przez dwa lata filozofię na Uniwersytecie Wiedeńskim[3]. Studia przerwał w 1938, kiedy zawieszono mu wypłacanie stypendium[4].
Od 1936 wspólnie z Vasilem Shanto, Qemalem Stafą i Tukiem Jakovą tworzył grupę komunistyczną działającą w Szkodrze, od 1938 był redaktorem wydawanego przez grupę nielegalnego pisma Buletini jeshil[5]. Ujęty przez żandarmerię, w lutym 1939 otrzymał karę 14 lat więzienia[1]. Karę odbywał w więzieniu Mbreshtan k. Beratu[3]. Po agresji włoskiej na Albanię udało mu się uciec z więzienia. Jako organizator demonstracji antywłoskich został aresztowany przez policję i internowany na wyspie Ventotene, gdzie przebywał do kapitulacji Włoch we wrześniu 1943[1]. Po powrocie do kraju przyłączył się do oddziału partyzanckiego działającego w rejonie Peze[3].
Po zakończeniu wojny pracował w Bibliotece Narodowej w Tiranie, a następnie w latach 1949-1952 w Instytucie Nauki[3]. Z uwagi na wygłaszane poglądy socjaldemokratyczne, niezgodne z tymi, które wyrażało kierownictwo Albańskiej Partii Pracy[5], Malaj został w 1955 aresztowany i kolejne sześć lat spędził w więzieniu. Po uwolnieniu w 1961 został internowany we wsi Zvërnec k. Wlory[3]. W 1978 odmówił udziału w wyborach do Zgromadzenia Ludowego, za co został ponownie aresztowany[2] i skazany na 10 lat więzienia, rok później zmarł w szpitalu więziennym w Tiranie[1][5].
Był żonaty (żona Afërdita z d. Shahini), miał dwie córki[2].