Zespół awaro-didojski
W tym artykule zbadamy fascynujący świat Zespół awaro-didojski i jego wiele aspektów, od jego pochodzenia po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo. Na przestrzeni dziejów Zespół awaro-didojski odgrywał kluczową rolę w różnych obszarach, wpływając na kulturę, politykę, naukę i codzienne życie ludzi. Zagłębimy się w jego pochodzenie, przeanalizujemy jego ewolucję w czasie i sprawdzimy jego znaczenie we współczesnym świecie. Dodatkowo zbadamy różne perspektywy i opinie na temat Zespół awaro-didojski, a także jego dzisiejsze implikacje etyczne i moralne. Przygotuj się na ekscytującą podróż przez Zespół awaro-didojski i odkryj wszystkie jego niuanse i znaczenia!
Zespół awaro-didojski[1] – grupa blisko z sobą spokrewnionych języków kaukaskich, używanych przez ludność w południowym Dagestanie oraz (częściowo) w północnym Azerbejdżanie.
Obok określenia zespół awaro-didojski, używa się także terminów: języki awaro-ando-cezyjskie[2], awaro-ando-didojskie[2], ando-awaro-didojskie[3].
W zespole awaro-didojskim wyróżnia się następujące podgrupy:
- Język awarski – największy spośród języków dagestańskich, używany w Dagestanie jako główny język literacki (obok rosyjskiego), a także w charakterze lingua franca przez niemal wszystkie niewielkiе etnosy zamieszkujące głównie południową część republiki.
- Języki didojskie (cezyjskie), do których zaliczane są:
- język chunzybski (inna nazwa: chunzalski)
- język chwarszyjski
- język cezyjski (inna nazwa: didojski)
- język ginuchijski (inne nazwy: ginuchski, hinuchijski, hinuchski)
- język kapuczyński (inna nazwa: beżtyjski)
- Języki andyjskie, do których zaliczane są:
Przypisy
- ↑ Zbigniew Gołąb, Adam Heinz, Kazimierz Polański, Słownik terminologii językoznawczej, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1968, s. 286, OCLC 878841339.
- ↑ a b Alfred F. Majewicz, Języki świata i ich klasyfikowanie, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, s. 58, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655 (pol.).
- ↑ M.A. Agłarow, Andijcy: istoriko-etnograficzeskoje issledowanije, Machaczkała: Izdat. Jupitier, 2002, s. 249, ISBN 5-7895-0041-2, OCLC 53345927 (ros. • ang.).