Dzisiaj Zespół pałacowy w Belvederis jest tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego spektrum ludzi. Zarówno na polu akademickim, jak i w świecie pracy, Zespół pałacowy w Belvederis zyskał bezprecedensowe znaczenie ze względu na jego liczne implikacje w dzisiejszym społeczeństwie. Od wpływu na gospodarkę po wpływ na politykę i kulturę, Zespół pałacowy w Belvederis stał się tematem ciągłej debaty. W tym artykule zbadamy różne aspekty Zespół pałacowy w Belvederis i przeanalizujemy jego znaczenie w różnych kontekstach. Od swoich początków po przyszłe prognozy, Zespół pałacowy w Belvederis nadal budzi duże zainteresowanie i kontrowersje, dlatego istotne jest pogłębienie naszego zrozumienia, aby skutecznie stawić czoła wyzwaniom i możliwościom, jakie niesie ze sobą.
![]() | |
![]() Pałac w XIX wieku (Napoleon Orda) | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Adres |
Belvederio k., Seredžiaus sen., Jurbarko r. sav. |
Typ budynku |
pałac |
Styl architektoniczny |
neorenesansowa willa włoska |
Inwestor | |
Ukończenie budowy |
I połowa XIX wieku |
Położenie na mapie Litwy ![]() | |
![]() |
Zespół pałacowy w Belvederis – zabudowania i park dawnego majątku Belweder we wsi Belvederis koło Średników (Litwa).
Neorenesansowy pałac w stylu włoskiej willi, na planie nieregularnym składa się z kilku piętrowych korpusów, które są połączone parterową galerią w której znajdował się ogród zimowy oraz kaplica pałacowa. W rogu pałacu znajduje się trzypiętrowa wieża. Od wieży, skąd rozciąga się widok na dolinę Niemna wziął nazwę pałac i cały majątek (wcześniej nazywany Podubiś[2]). (Patrz Belweder).
Elewacje są bogato zdobione pilastrami, pasami sztukaterii, obramieniami okien i gzymsami. Ściany dolnej kondygnacji częściowo pokrywa boniowanie. Ryzalit centralnego korpusu wystaje przed fasadę.
Pałac otoczony jest parkiem, założonym równocześnie z budową pałacu, o powierzchni 24,8 ha. Znajduje się w nim staw i liczne okazy starych drzew. Od 1986 park jest pomnikiem przyrody.
Z dawnego majątku zachował się dwukondygnacyjny spichlerz i kaplica z czerwonej cegły, w stylu neogotyckim.
Do XIX wieku majątek Podubiś należał do Tyszkiewiczów. Kleofas Burba kupił od nich majątek w 1840 i wybudował pałac. Po śmierci Burby majątek oddziedziczyli jego zięciowie, najpierw Paweł Puzyna, a po jego śmierci (1911) - Jerzy Walewski.
W czasie I wojny światowej pałac był zdewastowany. Po wojnie pałac przejęło państwo litewskie i w 1921 otwarto w nim szkołę rolniczą, która istniała jeszcze po II wojnie światowej. W 1992 obiekt wpisano na listę zabytków[1]. W 2005 trafił w prywatne ręce[3]