Żywopłon

W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Żywopłon. Niezależnie od tego, czy jesteś ekspertem w danej dziedzinie, czy po prostu chcesz dowiedzieć się więcej na ten temat, tutaj znajdziesz cenne informacje, które pomogą Ci lepiej zrozumieć ten temat. Od jego powstania po dzisiejszą ewolucję, w tym jego główne cechy i zastosowania, zaoferujemy Ci pełny przegląd Żywopłon. Przygotuj się na podróż pełną odkryć i wiedzy, która z pewnością pozwoli Ci spojrzeć na ten temat z nowej perspektywy. Czytaj dalej i zanurz się w ekscytującym wszechświecie Żywopłon!

Żywopłon
Ilustracja
Aeschnyomene virginica
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

bobowce

Rodzina

bobowate

Podrodzina

bobowate właściwe

Rodzaj

żywopłon

Nazwa systematyczna
Aeschynomene Linnaeus
Sp. Pl. 713. 1 Mai 1753[3]
Typ nomenklatoryczny

A. aspera Linnaeus[3]

Żywopłon[4] (Aeschynomene) – rodzaj roślin z rodziny bobowatych (Fabaceae). Obejmuje ponad 160[5] gatunków występujących na wszystkich kontynentach w strefie międzyzwrotnikowej. Są to rośliny wyróżniające się liśćmi często wrażliwymi na dotyk i bardzo lekkim drewnem. Do tego rodzaju należy gatunek (A. hispida), którego gęstość drewna w porównaniu do wody wynosi 0,044, co stanowi najmniejszą znaną wartość dla tego surowca. Drewno różnych gatunków wykorzystywane jest do wyrobu kapeluszy przeciwsłonecznych (A. indica) lub wyrobu tratw i pływaków (A. elaphroxylon)[6].

Pęd Aeschynomene indica
Pływające pędy Aeschynomene fluitans

Morfologia

Rośliny zielne i krzewy. Pędy często okryte są gruczołowymi włoskami. Łodyga prosto rosnąca lub płożąca się, często wydrążona lub z miękiszem powietrznym. Liście pierzastozłożone, z ponad 20 naprzeciwległymi listkami. Przylistki okazałe. Kwiaty niewielkie lub średniej wielkości, zwykle zebrane po kilka w kątach liści w niewielkie grona, wsparte parami przysadek. Kielich z dwoma zwykle błoniastymi wargami, jedną – trójdzielną, drugą – dwudzielną. Płatki korony najczęściej żółte. Strąk ścieśniony i podzielony na 4–8 jednonasiennych członów[7].

Systematyka

Pozycja według APweb (aktualizowany system APG III z 2009)

Jeden z rodzajów plemienia Dalbergieae z podrodziny bobowatych właściwych (Faboideae) z rodziny bobowatych (Fabaceae) należącej do rzędu bobowców (Fabales) reprezentującego dwuliścienne właściwe[2][8].

Wykaz gatunków[5]

Przypisy

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 (ang.).
  2. a b Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– (ang.).
  3. a b Index Nominum Genericorum (ING). Smithsonian Institution. .
  4. Józef Rostafiński: Słownik polskich imion rodzajów oraz wyż̇szych skupień roślin. Kraków: Akademia Umiejętności, 1900. (pol.).
  5. a b Aeschynomene. The Plant List . .
  6. David J. Mabberley: The Plant-book: A Portable Dictionary of the Vascular Plants. Cambridge University Press, 1997, s. 9. ISBN 0-521-41421-0.
  7. Aeschynomene. Flora of China . eFloras.org. .
  8. Family: Fabaceae Lindl., nom. cons. subfam. Faboideae. Germplasm Resources Information Network (GRIN). . (ang.).