Łączki Kucharskie
Dziś Łączki Kucharskie to temat, który budzi duże zainteresowanie i debatę w społeczeństwie. Na przestrzeni lat Łączki Kucharskie stał się miejscem spotkania różnych opinii i stanowisk, co dało początek szerokiemu spektrum perspektyw na ten temat. Od swoich początków do chwili obecnej Łączki Kucharskie był przedmiotem badań i analiz w różnych obszarach, co przyczyniło się do wzbogacenia wiedzy i zrozumienia tego zjawiska. W tym artykule zbadamy różne aspekty i podejścia do Łączki Kucharskie, aby zaoferować pełny i obiektywny pogląd na ten temat.
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) | |
| Strefa numeracyjna |
17 |
| Kod pocztowy |
39-106[4] |
| Tablice rejestracyjne |
RRS |
| SIMC |
0659940[5] |
Położenie na mapie gminy Ropczyce  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
Położenie na mapie powiatu ropczycko-sędziszowskiego  | |
 49°59′51″N 21°33′47″E/49,997500 21,563056[1]
| |
Łączki Kucharskie – wieś w Polsce, położona w województwie podkarpackim, w powiecie ropczycko-sędziszowskim, w gminie Ropczyce[6][5]. Leży nad rzeką Wielopolką dopływem Wisłoki.
W latach 1954–1961 wieś należała i była siedzibą władz gromady Łączki Kucharskie, po jej zniesieniu w gromadzie Okonin. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa rzeszowskiego.
Miejscowość jest siedzibą parafii św. Bartłomieja Apostoła, należącej do dekanatu Wielopole Skrzyńskie, diecezji rzeszowskiej[7].
Dawniej nazwa miejscowości przybierała różne formy: Lopucka, Łopucha, Łopuchow, Łopuchowa, Łopuchowo. Wywodziła się od łopucha, lokalnej nazwy lepiężnika różowego, rośliny pospolitej na tych terenach.
Integralne części wsi
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0659957 | Bokocie | część wsi |
| 0659970 | Budy | przysiółek |
| 0659986 | Kalitówki | przysiółek |
| 0659992 | Łopuchowa | przysiółek |
| 0660009 | Mostki | przysiółek |
| 0660015 | Niedźwiada Druga | przysiółek |
| 0659963 | Podgórze | część wsi |
Zabytki
- Kościół parafialny pw. św. Bartłomieja – na wzgórzu powyżej drogi przejazdowej z Wielopola Skrzyńskiego do Ropczyc. Pierwotnie w tym miejscu stał drewniany kościółek, doszczętnie zniszczony w pożarze w 1851 roku. W latach 1865–1868 według planów Romera i Holzera wybudowano obecny kościół, murowany i otynkowany.
- Plebania z XVIII wieku – na północ od kościoła, jednopiętrowa, z gankiem wspartym na dwóch kolumnach. Wewnątrz zachowały się księgi parafialne od 1745 roku (choć tutejsza parafia istniała, jako pierwsza na tym terenie, już od 1326 roku).
- Dwór szlachecki z drugiej połowy XIX wieku – stanowił własność rodziny Mielczarków. Po II wojnie światowej został odebrany właścicielom w wyniku parcelacji majątków ziemskich. Ponieważ obecnie mieści się w nim szkoła, żyjący jeszcze spadkobiercy (córki dziedzica), nie roszczą sobie do niego prawa. Wnętrze budynku zostało po wojnie przebudowane, ale z zewnątrz dwór zachował dawny wygląd. Jest to budynek parterowy, założony na rzucie prostokąta, murowany i otynkowany. Przed wejściem znajduje się czterokolumnowy portyk zwieńczony attyką, a na narożach wąskie ryzality. Dach jest czterospadowy, pod nim znajduje się profilowany gzyms.
- Figura św. Nepomucena z 1745 roku.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 72108
- ↑ Wieś Łączki Kucharskie w liczbach , Polska w liczbach , liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. .
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 692 .
- ↑ a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Parafia na stronie diecezji
Bibliografia
Linki zewnętrzne
- Łączki 2(1), Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 629.
| Miasta | |
|---|---|
| Wsie | |
| Integralne części wsi |
|
