Łuskówka (ptak)

W dzisiejszym świecie Łuskówka (ptak) stał się tematem o wielkim znaczeniu i debacie. Od samego początku Łuskówka (ptak) wpływał na życie ludzi na różne sposoby, generując sprzeczne opinie i rozbieżne stanowiska. Jego wpływ przekroczył granice i zaznaczył się w historii ludzkości przed i po. Z biegiem czasu Łuskówka (ptak) stał się przedmiotem badań, analiz i refleksji, a jego znaczenie nie przestało rosnąć. W tym artykule zbadamy różne aspekty Łuskówka (ptak), analizując jego wpływ na obecne społeczeństwo i jego prognozy w przyszłości.

Łuskówka
Chaunoproctus ferreorostris[1]
(Vigors, 1829)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

łuszczakowate

Podrodzina

łuskacze

Plemię

Carpodacini

Rodzaj

Chaunoproctus
Bonaparte, 1850

Gatunek

łuskówka

Synonimy
  • Coccothraustes ferreorostris Vigors, 1829
  • Carpodacus ferreorostris (Vigors, 1829)
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Łuskówka[3] (Chaunoproctus ferreorostris) – gatunek wymarłego ptaka z rodziny łuszczakowatych (Fringillidae). Był jedynym przedstawicielem monotypowego rodzaju Chaunoproctus[4]. Występował w Japonii. Zasiedlał lasy w pobliżu wybrzeża[2]. Wydaje się prawdopodobne, że jego wyginięcie mogło spowodować wylesianie wyspy i wprowadzenie kotów i szczurów.

Znany jedynie z wyspy Chichi-jima (archipelag Wysp Ogasawara). Żył pojedynczo lub w parach[2]. Heinrich von Kittlitz odwiedził wyspę Chichi-jima (znaną wówczas pod nazwą Peel Island) w 1828. Wtedy też odkrył łuskówkę, która 4 lata później wyginęła, ale zdążył zabrać z wyspy kilka okazów. Lokalne raporty stwierdzają, że mogła żyć jeszcze do 1890 r.[5]

Na całym świecie zachowało się tylko 10 okazów tego gatunku. Muzeum Historii Naturalnej w Lejdzie (Holandia) posiada okaz samca i samicy[5], pozostałe okazy znajdują się w muzeach w Berlinie, Frankfurcie, Petersburgu, Tring i Nowym Jorku.

Przypisy

  1. Chaunoproctus ferreorostris, Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c BirdLife International, Carpodacus ferreorostris, The IUCN Red List of Threatened Species 2015, wersja 2015-4 (ang.).
  3. Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Carpodacini Bonaparte, 1854 (wersja: 2020-09-26). Kompletna lista ptaków świata . Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. .
  4. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Finches, euphonias, longspurs, Thrush-tanager. IOC World Bird List (v10.2). . (ang.).
  5. a b Bonin Grosbeak Chaunoproctus ferreorostris (Vigors, 1829). Nationaal Natuurhistorisch Museum. . (ang.).

Linki zewnętrzne