W dzisiejszym świecie Świerże (powiat chełmski) stał się bardzo ważną kwestią w społeczeństwie. Od wpływu na gospodarkę światową po wpływ na codzienne życie ludzi, Świerże (powiat chełmski) wywołał duże zainteresowanie i debatę w różnych obszarach. W miarę upływu czasu zainteresowanie Świerże (powiat chełmski) wzrasta, a jego znaczenie staje się coraz bardziej oczywiste. Przy tak wielu różnych opiniach i interpretacjach konieczne jest dokładne zbadanie Świerże (powiat chełmski), aby zrozumieć jego zakres i wpływ na różne aspekty współczesnego życia. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne aspekty Świerże (powiat chełmski) i jego wpływ na dzisiejsze społeczeństwo.
wieś | |
![]() Kościół rzymskokatolicki św. Piotra i Pawła | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2021) | |
Strefa numeracyjna |
82 |
Kod pocztowy |
22-175[4] |
Tablice rejestracyjne |
LCH |
SIMC |
0102924[5] |
Położenie na mapie gminy Dorohusk ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu chełmskiego ![]() | |
![]() |
Świerże – wieś (dawniej miasto) w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie chełmskim, w gminie Dorohusk[6][5].
Wieś leży na lewym brzegu Bugu przy drodze wojewódzkiej nr {{816 }}.
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0102930 | Komarówka | część wsi |
0102947 | Mielniki[7] | część wsi |
0102953 | Piasek | część wsi |
0102960 | Wyzwolenie | część wsi |
Świerże uzyskały lokację miejską przed 1455 rokiem[8]. Prawa miejskie posiadały do 19 listopada 1822 roku[9][10]. W latach 1867–1954 miejscowość była siedzibą władz gminy Świerże. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do ówczesnego województwa chełmskiego.
Wieś jest sołectwem w gminie Dorohusk[11]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z 2011 roku, liczyła 811 mieszkańców[12] i była trzecią co do wielkości miejscowością gminy Dorohusk.
9 lipca 1863 roku w bitwie pod Świerżami stoczonej z Rosjanami, strona polska dowodzona przez majora Władysława Ruckiego, zmusiła wojska rosyjskie do wycofania się. Na miejscu bitwy znajduje się pomnik upamiętniający powstańców styczniowych.
Do 1938 roku w miejscowości stała drewniana cerkiew prawosławna, zburzona w wyniku akcji polonizacyjno-rewindykacyjnej. Pozostało po niej cerkwisko z krzyżem i kilkoma nagrobkami.