Dzisiaj chcemy porozmawiać o Alexander Volkanovski, temacie, który zyskał na znaczeniu w ostatnich latach i który wzbudził duże zainteresowanie w społeczeństwie. Alexander Volkanovski to problem, który dotyka ludzi w każdym wieku, każdej płci i klasy społecznej, a jego znaczenie wynika z wielu aspektów, które obejmuje. Od wpływu na gospodarkę po wpływ na kulturę i życie codzienne, Alexander Volkanovski stał się dziś głównym tematem. W tym artykule przeanalizujemy różne aspekty związane z Alexander Volkanovski, od jego pochodzenia po możliwe rozwiązania, w celu zaoferowania kompleksowej i dogłębnej wizji tego tematu.
![]() Alexander Volkanovski na UFC 232 w 2018 | |
Pseudonim |
The Great |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Obywatelstwo | |
Wzrost |
168 cm |
Masa ciała |
66 kg |
Styl walki | |
Trenowany przez |
Joe Lopez |
Debiut |
2012 |
Federacja | |
Kategoria wagowa |
piórkowa (2014–obecnie) |
Klub |
Freestyle Fighting Gym |
Bilans walk zawodowych[a] | |
Liczba walk |
31 |
Zwycięstwa |
27 |
Przez nokauty |
13 |
Przez poddania |
3 |
Przez decyzje |
11 |
Porażki |
4 |
| |
Strona internetowa |
Alexander Volkanovski (ur. 29 września 1988 w Shellharbour)[1] – australijski zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA) pochodzenia grecko-macedońskiego. W latach 2019[2]-2024[3] mistrz UFC w wadze piórkowej oraz ponowny od 2025[4].
Urodził się 29 września 1988 roku w Shellharbour, w Nowej Południowej Walii. Jego ojciec urodził się w wiosce Beranci, w SR Macedonii, która była częścią Jugosławii, natomiast jego matka pochodzi z Grecji[5][6]. Volkanovski zaczął trenować zapasy w stylu grecko-rzymskim w młodym wieku. W wieku 12 lat zdobył tytuł mistrza kraju w tej dyscyplinie[7]. W wieku 14 lat postanowił zrezygnować z zapasów i skupił się na karierze w lidze rugby, grając jako zawodnik pierwszej linii[8]. Uczęszczał do Lake Illawarra High School przez całe swoje młodzieńcze lata[9], a po ukończeniu szkoły pracował jako betoniarz[10].
Później grał w półprofesjonalnej lidze rugby dla Warilla Gorillas w South Coast Rugby League, gdzie w 2010 roku otrzymał Medal Micka Cronina jako najlepszy zawodnik ligi[6]. Odegrał również kluczową rolę w zwycięskim dla Warilli sezonie Premiership 2011 otrzymując nagrodę Man of the Match za swój występ w Wielkim Finale[11]. W wieku 23 lat zdecydował się porzucić ligę rugby, aby skupić się na profesjonalnej karierze w mieszanych sztukach walki[12]. Jak wspomina, oglądał Ultimate Fighting Championship od dzieciństwa i od 14 roku życia często wypożyczał kasety VHS z UFC, z Blockbuster oraz kupował dostęp do UFC na pay-per-view[13].
Jego trener Joe Lopez powiedział, że Volkanovski zaczął trenować MMA, aby utrzymać formę podczas sezonu poza ligą rugby, gdzie ważył 97 kg[8]. Szybko jednak zdał sobie sprawę, że jego pasją jest ten sport i chciał zajść w nim najdalej[14]. Szybko stał się dobrym kontrującym uderzaczem dysponującym potężnym ciosem prawym sierpowym oraz fantastycznym ofensywnym zapaśnikiem[15]. Początkowo brał udział w wielu amatorskich walkach w wadze średniej, ponieważ dostosował się do wagi z rugby, zanim przeszedł na zawodowstwo i zszedł do wagi półśredniej, lekkiej ostatecznie do piórkowej[8].
Obecnie trenuje w klubie Freestyle Fighting Gym, w Wollongong, ale regularnie odbywa obozy treningowe w klubach Tiger Muay Thai w Phuket i City Kickboxing w Auckland z innymi zawodnikami UFC jak: Israel Adesanya, czy Dan Hooker[16][17][18].
Zaczynając jako amator w wadze średniej i idąc bilansem 4-0 przed przejściem na zawodowstwo, walczył w różnych organizacjach MMA w regionie Oceanii w Azji od 2012 do lipca 2016 roku przed podpisaniem kontraktu z UFC. Zdobył tytuł Pacific Xtreme Combat (PXC) i dwa tytuły Australian Fighting Championship w wadze piórkowej[19][20]. Przed przystąpieniem do UFC legitymował się rekordem 13-1 z 10 zwycięstwami z rzędu[21].
W debiucie dla amerykańskiego giganta, który odbył 26 listopada 2016 roku zwiększył swoją passę zwycięstw do 11, dzięki pokonaniu przez TKO w drugiej rundzie Yusuke Kasuyia na gali UFC Fight Night 101[22]. Na konferencji prasowej po walce ogłosił, że w następnej walce planuje przejść z wagi lekkiej do piórkowej.
19 lutego 2017 roku na gali UFC Fight Night 105 miał zawalczyć się z Michelem Quionesem, jednak walka została jednak odwołana po tym, jak Quinones doznał kontuzji i nie udało się znaleźć zastępstwa[23].
11 czerwca 2017 roku na gali UFC Fight Night 110 powrócił do wagi piórkowej i zmierzył się z Mizuto Hirotą[24]. Walkę wygrał przez jednogłośną decyzję[25].
Alexander miał zmierzyć się z Jeremym Kennedym na gali UFC Fight Night: Werdum vs. Tybura w dniu 19 listopada 2017 roku w Sydney. Kennedy jednak wycofał się z walki 5 października powołując się na kontuzję pleców i zastąpił go Humberto Bandenay[26][27]. W listopadzie 2017 roku ogłoszono, że Bandenay opóźni swój debiut w UFC na tym wydarzeniu z nieujawnionego powodu, a w jego miejsce pojawił się debiutujący w organizacji Shane Young[28]. Walka pomiędzy Volkanovskim i Youngiem odbyła się w limicie umownym do 68 kg. Volkanovski wygrał walkę przez jednogłośną decyzję[29].
Walka z niedoszłym rywalem Jeremym Kennedym została przesunięta i odbyła się 11 lutego 2018 roku na UFC 221[30]. Volkanovski zwyciężył przez techniczny nokaut[31].
14 lipca 2018 roku na gali UFC Fight Night 133 zmierzył się z Darrenem Elkinsem[32]. Walkę wygrał przez jednogłośną decyzję[33].
Volkanovski zmierzył się z Chadem Mendesem 29 grudnia 2018 roku na gali UFC 232[34]. Walkę wygrał przez techniczny nokaut w drugiej rundzie[35]. Walka ta przyniosła mu nagrodę w postaci bonusu za walkę wieczoru[36].
14 grudnia 2019 roku zawalczył z Maxem Hollowayem o mistrzostwo wagi piórkowej UFC na gali UFC 245[37]. Wygrał walkę przez jednogłośną decyzję[38].
Volkanovski odbył swoją pierwszą obronę tytułu w rewanżowym starciu z Maxem Hollowayem 11 lipca 2020 roku na UFC 251[37]. Ponownie zwyciężył walkę, tym razem jednak przez niejednogłośną decyzję[39]. Wynik ten wzbudził kontrowersje wśród mediów i osobistości mieszanych sztuk walki, takich jak np. prezydent UFC – Dana White oraz wielu zawodników MMA[40].
2 kwietnia 2021 roku ogłoszono, że wraz z Brianem Ortegą będzie trenerem w The Ultimate Fighter 29 na ESPN+, a w show wystąpią zawodnicy w wadze koguciej i średniej[29].
26 września 2021 roku przystąpił do drugiej obrony mistrzowskiego pasa[41]. Po znakomitym pięcio-rundowym boju na pełnym dystansie pokonał przez jednogłośną decyzję Briana Ortegę[42]. Zwycięstwo przyniosło mu bonus za walkę wieczoru[43].
W walce wieczoru gali UFC 273 pokonał Jung Chan-sunga przez TKO w czwartej rundzie[44]. Obronił tym samym trzeci raz pas mistrzowski kategorii piórkowej[45]. Organizacja postanowiła przyznać mu dodatkowy bonus w kategorii występ wieczoru[46].
Na UFC 276, które odbyło się 2 lipca 2022 roku doszło do jego trylogii z Maxem Hollowayem o pas wagi piórkowej[47]. W drugiej walce wieczoru wydarzenia Volkanovski po raz trzeci okazał się lepszy od Hollowaya, pokonując Hawajczyka na pełnym dystansie[48].
Podczas lutowej gali UFC 284 stoczył walkę o pas mistrzowski UFC w wyższej kategorii wagowej (lekkiej), mierząc się z jej mistrzem, Isłamem Machaczewem[49]. Batalia trwała pełen pięcio-rundowy dystans, a zwyciężył ją według sędziów punktowych werdyktem jednogłośnym Rosjanin[50].
Po przegranej z Machaczewem powrócił do wagi piórkowej i 8 lipca 2023 na UFC 290 zmierzył się z tymczasowym mistrzem wagi piórkowej, Yairem Rodríguezem, w walce o unifikację tytułu mistrzowskiego wagi piórkowej[51]. Zwyciężył przez techniczny nokaut w trzeciej rundzie[52].
21 października 2023 roku na gali UFC 294 w Abu Zabi doszło do rewanżowego starcia Volkanovskiego z Isłamem Machaczewem o pas wagi lekkiej, w zastępstwie za kontuzjowanego Charlesa Oliveirę[53]. Volkanovski ponownie musiał uznać wyższość rywala, przegrywając przez nokaut w pierwszej rundzie[54].
20 stycznia 2024 roku podczas gali UFC 297 miał przystąpić do szóstej obrony mistrzowskiego pasa wagi piórkowej, mierząc się z niepokonanym Ilią Topurią[55]. Z powodu stoczenia walki z Machaczewem na UFC 294 starcie obu zawodników zostało przeniesione na przypadającą 17 lutego 2024 roku galę UFC 298[56]. W drugiej rundzie został znokautowany przez Gruzina mocnym prawym hakiem, przez co stracił mistrzowski pas[3].
Po zwakowaniu tytułu przez Topurię, Volkanovski ponownie zawalczył o tytuł mistrza UFC wagi piórkowej, mierząc się z Diego Lopesem. Australijsko-brazylijskie starcie wieczoru odbyło się 12 kwietnia 2025 na gali UFC 314 w Miami[57]. Volkanovski zwyciężył przez jednogłośną decyzję sędziowską, tym samym zostając ponownie mistrzem w wadze piórkowej[4].
Volkanovski ma za sobą jedną walkę bokserską w wadze super półśredniej, którą wygrał przez jednogłośną decyzję w czterech rundach z Dillonem Bargero[58].
Wynik | Bilans | Przeciwnik (bilans przed walką) | Rozstrzygnięcie | Runda | Czas | Rozgrywki | Data | Miejsce | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wygrana | 27-4 | ![]() |
Decyzja (jednogłośna) | 5 | 5:00 | UFC 314 | 12.04.2025 | ![]() |
Zdobył wakujący pas mistrzowski UFC w wadze piórkowej. Main Event. Bonus za walkę wieczoru. |
Przegrana | 26-4 | ![]() |
KO (prawy hak) | 2 | 3:32 | UFC 298 | 17.02.2024 | ![]() |
Stracił pas mistrzowski UFC w wadze piórkowej. Main Event |
Przegrana | 26-3 | ![]() |
KO (wysokie kopnięcie na głowę i ciosy pięściami) | 1 | 3:06 | UFC 294 | 21.10.2023 | ![]() |
Pojedynek o pas mistrzowski UFC w wadze lekkiej. Main Event |
Wygrana | 26-2 | ![]() |
TKO (prawy hak i ciosy pięściami w parterze) | 3 | 4:19 | UFC 290 | 08.07.2023 | ![]() |
Obronił i zunifikował pas mistrzowski UFC w wadze piórkowej. Main Event |
Przegrana | 25-2 | ![]() |
Decyzja (jednogłośna) | 5 | 5:00 | UFC 284 | 12.02.2023 | ![]() |
Walka o pas mistrzowski UFC w wadze lekkiej. Main Event |
Wygrana | 25-1 | ![]() |
Decyzja (jednogłośna) | 5 | 5:00 | UFC 276 | 02.07.2022 | ![]() |
Obronił pas mistrzowski UFC w wadze piórkowej. Co-Main Event |
Wygrana | 24-1 | ![]() |
TKO (ciosy pięściami) | 4 | 0:45 | UFC 273 | 09.04.2022 | ![]() |
Obronił pas mistrzowski UFC w wadze piórkowej. Bonus za występ wieczoru. Main Event |
Wygrana | 23-1 | ![]() |
Decyzja (jednogłośna) | 5 | 5:00 | UFC 266 | 25.09.2021 | ![]() |
Obronił pas mistrzowski UFC w wadze piórkowej. Bonus za walkę wieczoru. Main Event |
Wygrana | 22-1 | ![]() |
Decyzja (niejednogłośna) | 5 | 5:00 | UFC 251 | 12.07.2020 | ![]() |
Obronił pas mistrzowski UFC w wadze piórkowej. Co-Main Event |
Wygrana | 21-1 | ![]() |
Decyzja (jednogłośna) | 5 | 5:00 | UFC 245 | 14.12.2019 | ![]() |
Zdobył pas mistrzowski UFC w wadze piórkowej. Co-Main Event |
Wygrana | 20-1 | ![]() |
Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC 237 | 11.05.2019 | ![]() |
|
Wygrana | 19-1 | ![]() |
TKO (ciosy pięściami) | 2 | 4:14 | UFC 232 | 29.12.2018 | ![]() |
Bonus za walkę wieczoru |
Wygrana | 18-1 | ![]() |
Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC Fight Night: dos Santos vs. Ivanov | 14.07.2018 | ![]() |
|
Wygrana | 17-1 | ![]() |
TKO (ciosy pięściami w parterze i łokcie) | 2 | 4:57 | UFC 221 | 11.02.2018 | ![]() |
|
Wygrana | 16-1 | ![]() |
Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC Fight Night 121: Werdum vs. Tybura | 19.11.2017 | ![]() |
Walka w limicie umownym -68 kg |
Wygrana | 15-1 | ![]() |
Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC Fight Night 110: Lewis vs. Hunt | 11.06.2017 | ![]() |
Powrót do wagi piórkowej |
Wygrana | 14-1 | ![]() |
TKO (ciosy pięściami w parterze) | 2 | 2:06 | UFC Fight Night 101: Whittaker vs. Brunson | 26.11.2016 | ![]() |
Debiut w UFC |
Wygrana | 13-1 | ![]() |
TKO (ciosy pięściami) | 1 | ? | Wollongong Wars 4 | 08.07.2016 | ![]() |
Powrót do wagi lekkiej. Zdobył pas mistrzowski Wollongong Wars w wadze lekkiej. Main Event |
Wygrana | 12-1 | ![]() |
KO (cios pięścią) | 1 | 3:23 | Australian FC 15 | 19.05.2016 | ![]() |
Obronił pas mistrzowski AFC w wadze piórkowej. Co-Main Event |
Wygrana | 11-1 | ![]() |
Poddanie (duszenie trójkątne) | 4 | 3:43 | Pacific Xtreme Combat 50 | 04.12.2015 | ![]() |
Zdobył pas mistrzowski PXC w wadze piórkowej. Co-Main Event |
Wygrana | 10-1 | ![]() |
TKO (ciosy pięściami) | 1 | 1:39 | Australian FC 13 | 14.06.2015 | ![]() |
Zdobył pas mistrzowski AFC w wadze piórkowej. Co-Main Event |
Wygrana | 9-1 | ![]() |
TKO (ciosy pięściami) | 2 | 1:52 | Wollongong Wars 2 | 01.11.2014 | ![]() |
Walka w wadze lekkiej. Main Event |
Wygrana | 8-1 | ![]() |
Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | Pacific Xtreme Combat 45 | 24.10.2014 | ![]() |
Powrót do wagi piórkowej. Co-Main Event |
Wygrana | 7-1 | ![]() |
Poddanie (duszenie zza pleców) | 1 | 4:58 | Roshambo MMA 3 | 26.07.2014 | ![]() |
Obronił pas mistrzowski Roshambo MMA w wadze lekkiej. Main Event |
Wygrana | 6-1 | ![]() |
KO (cios pięścią) | 1 | 3:41 | Australian FC 9 | 17.05.2014 | ![]() |
Debiut w wadze piórkowej |
Wygrana | 5-1 | ![]() |
Poddanie (duszenie gilotynowe) | 1 | ? | Roshambo MMA 2 | 01.02.2014 | ![]() |
Debiut w wadze lekkiej. Zdobył pas mistrzowski Roshambo MMA w wadze lekkiej. Co-Main Event |
Wygrana | 4-1 | ![]() |
TKO (ciosy pięściami) | 3 | 4:39 | Australian FC 7 | 14.12.2013 | ![]() |
|
Przegrana | 3-1 | ![]() |
TKO (kopnięcie na głowę i ciosy pięściami) | 3 | 0:13 | Australian FC 5 | 10.05.2013 | ![]() |
Ćwierćfinał turnieju AFC w wadze półśredniej |
Wygrana | 3-0 | ![]() |
TKO (ciosy pięściami) | 4 | 2:19 | Roshambo MMA 1 | 17.04.2013 | ![]() |
Zdobył pas mistrzowski Roshambo MMA w wadze półśredniej. Main Event |
Wygrana | 2-0 | ![]() |
TKO (niezdolność do kontynuowania walki – przerwanie przez lekarza) | 1 | 2:49 | Southern Fight Promotions: Cage Conquest 2 | 23.02.2013 | ![]() |
Zdobył pas mistrzowski Cage Conquest w wadze półśredniej |
Wygrana | 1-0 | ![]() |
Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | Revolution Promotions: Revolution at the Roxy | 19.05.2012 | ![]() |
Debiut w MMA |
Jest żonaty z Emmą i ma dwie córki, Arianę i Airlie[59]. Wystąpił jako trener w Malaysia Invasion, reality show MMA. Ze względu na swoje macedońskie i greckie dziedzictwo, używa przydomka „Wielki” w odniesieniu do Aleksandra Wielkiego, twierdząc, że był on Macedończykiem i Grekiem, podobnie jak on sam[60].