Alfred Halban
W tym artykule zagłębimy się w temat Alfred Halban, który w ostatnim czasie wzbudził duże zainteresowanie. Alfred Halban to temat, który wywołał kontrowersje i debaty w różnych obszarach, od polityki po naukę, łącznie z kulturą i społeczeństwem w ogóle. W tym artykule zbadamy różne aspekty Alfred Halban, analizując jego implikacje, znaczenie i wpływ na nasze codzienne życie. Stosując podejście multidyscyplinarne, postaramy się rzucić światło na ten złożony i fascynujący temat, przedstawiając różne perspektywy i podejścia, aby wzbogacić nasze zrozumienie Alfred Halban.
.jpg) Alfred Halban (przed 1905) | |
| Data i miejsce urodzenia |
22 września 1865 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
26 września 1926 |
| Poseł na Sejmu Krajowego Galicji | |
| Okres | |
| Poseł do Sejmu Ustawodawczego | |
| Okres | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Alfred Halban (ur. 22 września 1865 w Krakowie, zm. 26 września 1926 we Lwowie) – polski historyk prawa.
Życiorys
Był synem Leona Blumenstocka, profesora medycyny sądowej (od 1892 Halban), bratem Henryka i ojcem Leona. W Krakowie ukończył gimnazjum oraz studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego (wraz z Władysławem Abrahamem i Oswaldem Balzerem był uczestnikiem seminarium prowadzonego przez Michała Bobrzyńskiego). Tam też w 1887 był promowany, a w 1889 habilitował się z prawa kościelnego i w następnym roku został docentem UJ.
Początkowo pracował w administracji i skarbowości państwowej. W 1894 został mianowany nadzwyczajnym, a w 1896 zwyczajnym profesorem prawa niemieckiego i historii ustroju Austrii na Uniwersytecie w Czerniowcach, a w 1898 wybrany dziekanem. W 1900 inicjator założenia tam Domu Akademickiego. W 1905 mianowany profesorem zwyczajnym Uniwersytetu Lwowskiego, objął utworzoną katedrę prawoznawstwa porównawczego.
Brał także udział w życiu politycznym i społecznym. W latach 1904−1910 był posłem na Sejm Krajowy Bukowiny, w latach 1908−1914 posłem do Sejmu Krajowego Galicji, w latach 1911−1918 w austriackiej Radzie Państwa. W 1909 został członkiem wydziału Towarzystwa Prawniczego we Lwowie[1]. Zastępca członka Wydziału Stronnictwa Prawicy Narodowej w 1910 roku[2].
W czasie wojny zorganizował w Wiedniu trzy polskie gimnazja dla przebywającej tam polskiej młodzieży. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został posłem do Sejmu Ustawodawczego (1919−1922), członek Klubu Pracy Konstytucyjnej[3], był też rektorem Uniwersytetu Lwowskiego.
Pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera PAS IIIa-zach-3)[4].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2 maja 1923)[5]
- Order Korony Żelaznej III klasy (Austro-Węgry, 1905)
Przypisy
- ↑ Kronika. Towarzystwo Prawnicze we Lwowie. „Gazeta Lwowska”, s. 3, Nr 35 z 14 lutego 1909.
- ↑ Trzecie walne zgromadzenie Stronnictwa Prawicy Narodowej : odbyte w dniu 7 maja 1910 roku w sali Rady powiatowej w Krakowie / Stronnictwo Prawicy Narodowej, Kraków 1910, s. 34.
- ↑ Tadeusz Rzepecki, Sejm Rzeczypospolitej Polskiej 1919 roku, Poznań 1920, s. 288.
- ↑ Lista Pamięci - In memoriam - Uniwersytet Jagielloński , in-memoriam.uj.edu.pl .
- ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 15.
Bibliografia
- Biografia na stronie Sejmu RP
- Jan Draus: Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie 1918–1946. Portret kresowej uczelni. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2007, s. 23. ISBN 978-83-7188-964-6.
- Odznaczenie profesora Uniwersytetu czerniowieckiego. „Nowości Illustrowane”. Nr 15, s. 7, 8 kwietnia 1905.
Linki zewnętrzne
- Publikacje Alfreda Halbana w serwisie Polona.pl