Anguilla
W szerokim spektrum tematów, którymi porusza się obecne społeczeństwo, Anguilla wyróżnia się jako temat o absolutnym znaczeniu. Niezależnie od tego, czy ze względu na wpływ na codzienne życie ludzi, wpływ na miejsce pracy czy znaczenie historyczne, Anguilla przykuł uwagę szerokiego grona odbiorców w różnym wieku i o różnych profesjach. W tym artykule zbadamy różne aspekty Anguilla, od jego początków po dzisiejszą ewolucję, w celu zapewnienia globalnej perspektywy na ten szeroko dyskutowany temat.
| terytorium zamorskie | |||||
_-_AIA_-_UNOCHA.svg)
| |||||
| |||||
| Hymn: God Bless Anguilla (Boże błogosław Anguillę) | |||||
| Dewiza: Strength and Endurance (Siła i Wytrzymałość) | |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Siedziba | |||||
| Data powstania |
1980 | ||||
| Zarządzający | |||||
| Zarządzający | |||||
| Powierzchnia |
102 km² | ||||
| Populacja (2025) • liczba ludności |
| ||||
| • gęstość |
190,35 os./km² | ||||
| Numer kierunkowy |
+1 264 | ||||
| Strefa czasowa |
UTC -4 | ||||
| Języki urzędowe | |||||
Położenie na mapie
| |||||
Położenie na mapie
| |||||
Anguilla [æŋˈɡwɪlə] – terytorium zamorskie Wielkiej Brytanii na Morzu Karaibskim w archipelagu Wysp Nawietrznych (Małe Antyle). Składa się z wysp Anguilla (88 km²), Sombero (5 km²) oraz kilku mniejszych. Najbliższym obcym terytorium jest oddalona o około 7 km na południe wyspa Sint Maarten/Saint-Martin należąca po części do Francji i Holandii.
Ustrój polityczny
Anguilla jest terytorium zamorskim Wielkiej Brytanii (overseas territory of the United Kingdom) o szerokiej autonomii wewnętrznej. Posiada własny jednoizbowy parlament – Izbę Zgromadzenia (House of Assembly), w której zasiada 11 osób, w tym 7 wybieranych w wyborach powszechnych. Przedstawicielem egzekutywy jest Rada Wykonawcza (Executive Council), której 2/3 składu wybierane jest spośród członków Izby Zgromadzenia przez gubernatora, który z kolei desygnowany jest na swoje stanowisko przez monarchę brytyjskiego.
Geografia
Anguilla zbudowana jest z wapieni koralowych. Ukształtowanie pionowe pozbawione jest różnorodności. Przeważają płaskie niziny. Najwyższym wzniesieniem jest Crocus Hill (65 m n.p.m.). Na wyspie panuje klimat równikowy wilgotny modelowany przez pasat północno-wschodni.
Historia
Wyspa została odkryta w 1493 przez Krzysztofa Kolumba. Ze względu na kształt otrzymała łacińską nazwę Anguilla, czyli węgorz. Od 1650 kolonia angielska. Od 1882 do 1967 (a formalnie do 1980) administrowana razem z wyspami Saint Kitts i Nevis. Po utworzeniu przez Brytyjczyków 27 lutego 1967 Stowarzyszonego Państwa Saint Kitts-Nevis-Anguilla doszło do gwałtownych demonstracji ludności, rozbrojono kilkunastoosobowy oddział policji i zmuszono go do opuszczenia wyspy. Przeprowadzono referendum w sprawie oddzielenia się od St. Kitts i Nevis i 12 lipca 1967 roku przywódca ruchu separatystycznego Peter Adams, proklamował niepodległość wyspy. W dniu 6 lutego 1969 proklamowano republikę, ale już 19 marca armia brytyjska dokonała inwazji i przywrócono stan jaki istniał przed rebelią. 10 lutego 1976 wyspa otrzymała autonomię, a od 19 grudnia 1980 jest samodzielną dependencją zarządzaną przez gubernatora i posiada własny rząd.
Demografia
Czarnoskórzy stanowią 90,1% populacji, rasy mieszane (głównie Mulaci) 4,6%, biali 3,7% a pozostali 1,5%[3].
Gospodarka
Głównymi produktami eksportowymi są homary i sól.
Od 2022 roku, w związku z szybkim rozwojem sztucznej inteligencji, znaczącym źródłem dochodów Anguilli stały się wpływy z rejestracji domeny internetowej .ai[4].
Religie
Struktura religijna kraju w 2015 roku, według The Association of Religion Data Archives[5]:
- protestanci – 77% (głównie: anglikanie, metodyści, zielonoświątkowcy, adwentyści dnia siódmego i baptyści[6]),
- katolicy – 6,9%,
- brak religii – 3,8%,
- świadkowie Jehowy – 1,1%[6],
- bahaiści – 1%,
- hinduiści – 0,4%,
- muzułmanie – 0,3%,
- żydzi – 0,1%,
- inne religie – 0,5%,
- nieokreśleni – 9%.
Emisja gazów cieplarnianych
Emisja równoważnika dwutlenku węgla z Anguilli wyniosła w 1990 roku 0,008 Mt, z czego 0,006 Mt stanowiła emisja dwutlenku węgla. W przeliczeniu na mieszkańca emisja wyniosła wówczas 734 kg dwutlenku węgla, a w przeliczeniu na 1000 dolarów PKB 32 kg. Od tego czasu emisje rosną w nieregularnym tempie, z przejściowymi spadkami. Głównym źródłem emisji przez cały czas był transport. W 2018 emisja dwutlenku węgla pochodzenia kopalnego wyniosła 0,029 Mt, a w przeliczeniu na mieszkańca 1,897 t i w przeliczeniu na 1000 dolarów PKB 87 kg[7].
Przypisy
- ↑ Countries An-Az , rulers.org .
- ↑ Anguilla, The World Factbook , Central Intelligence Agency (ang.).
- ↑ CIA Factbook. . .
- ↑ Flavien Moreau: An AI-Powered Boost to Anguilla's Revenues. International Monetary Fund . imf.org, 15 maja 2024. .
- ↑ Anguilla , The ARDA .
- ↑ a b Central America :: Anguilla — The World Factbook – Central Intelligence Agency , www.cia.gov .
- ↑ Anguilla, F. Monforti-Ferrario i inni, Fossil CO2 and GHG emissions of all world countries. 2019 report – Study [pdf], Luksemburg: Publications Office of the European Union, 2019, s. 42, DOI: 10.2760/687800, ISBN 978-92-76-11100-9 (ang.).
