Saint-Martin

Wspólnota Saint-MartinCollectivité de Saint-Martin


Godło	Flaga

Hymn: La Marseillaise
(Marsylianka)

Państwo

Francja

Siedziba

Marigot

Data powstania

22 lutego 2007

Zarządzający

Aline Hanson

Powierzchnia

53,2 km²

Populacja (2017)
• liczba ludności

32 125

• gęstość

604 os./km²

Strefa czasowa

UTC -4

Języki urzędowe

francuski

Położenie na mapie

Strona internetowa

Widok na Marigot

Saint-Martin (Wspólnota Saint-Martin) – terytorium zależne Francji leżące w Małych Antylach zajmujące północną część wyspy o tej samej nazwie oraz kilka mniejszych wysepek. Stolicą Saint-Martin jest miasto Marigot (5,7 tys. mieszkańców).

Terytorium zostało utworzone 22 lutego 2007 roku, a do tego czasu było jedną z jednostek administracyjnych wchodzących w skład Gwadelupy. Jako część Gwadelupy, będącej regionem zamorskim Francji, Saint-Martin wchodziło w skład Unii Europejskiej. Administracyjnie Saint-Martin stanowi jedną gminę (commune de Saint-Martin), która w czasach przynależności do Gwadelupy wchodziła w skład okręgu Saint-Martin i Saint-Barthélemy (Arrondissement de Saint-Martin-Saint-Barthélemy).

W referendum, które odbyło się 7 grudnia 2003, 76,17% głosujących opowiedziało się za odłączeniem Saint-Martin od Gwadelupy i utworzeniem osobnego terytorium zależnego. Zgodnie z ustawą przyjętą przez francuski parlament 7 lutego 2007 roku, która weszła w życie 22 lutego 2007, Saint-Martin jest zbiorowością zamorską (collectivité d’outremer, taki sam status jednocześnie uzyskała inna wyspa wchodząca do 2007 w skład Gwadelupy – Saint-Barthélemy). Saint-Martin, w momencie odłączenia od Gwadelupy, przestał być częścią Unii Europejskiej . Ponownie jest częścią Unii od dnia wejścia w życie traktatu lizbońskiego (1 grudnia 2009).

Geografia

Terytorium Saint-Martin leży na niewielkiej wyspie cechującej się górzystym charakterem, gdzie najwyższe wzniesienia osiągają jedynie 400 m n.p.m. Na obszarze Saint-Martin, jak i całej wyspy panuje klimat równikowy, a szatę roślinną stanowią wilgotne sawanny i niewielkie fragmenty lasów tropikalnych. Przyroda jest w znacznym stopniu zdegradowana. Fauna należy do antylskiej krainy neotropikalnej.

Przez główną wyspę przebiega granica lądowa z holenderskim terytorium Sint Maarten.

Saint Martin – satelitarne zdjęcie NASA
Mapa Sint Maarten z zaznaczonymi częściami francuską i holenderską
Obelisk z datą podziału wyspy (1648) na granicy francusko-holenderskiej

Demografia

Według danych z 2011 roku ludność miała następujące pochodzenie:

Sint Maarten – 29,9%,
Dominikana – 10,2%,
Haiti – 7,8%,
Jamajka – 6,6%,
Saint Martin – 5,9%,
Gujana – 5%,
Dominika – 4,4%,
Curaçao – 4,1%,
pozostali – 26,1%.

Religia

Struktura religijna w 2011 roku:

protestanci – 41,9%:
- zielonoświątkowcy – 14,7%,
- metodyści – 10%,
- adwentyści dnia siódmego – 6,6%,
- baptyści – 4,7%,
- anglikanie – 3,1%,
katolicy – 33,1%,
bez religii – 7,9%,
nieokreśleni chrześcijanie – 5,5%,
hinduiści – 5,2%,
brak odpowiedzi – 2,4%,
świadkowie Jehowy – 1,7% (zobacz: Świadkowie Jehowy na Saint-Martin),
muzułmanie i żydzi – 1,1%,
inne religie (w tym buddyści, sikhowie, rastafarianie) – 1,3%.

Przypisy

↑ Saint-Martin. World Statesmen.org – Ben M. Cahoon. . (ang.).
↑ The World Factbook – Central Intelligence Agency , www.cia.gov (ang.).
↑ http://ec.europa.eu/external_relations/kimb/docs/trading_guidelines0108_pl.pdf.
↑ a b Central America :: Sint Maarten – The World Factbook – Central Intelligence Agency , www.cia.gov .

Państwa Ameryki Północnej

Państwa

Terytoria zależne

Terytoria zależne Francji

Departamenty zamorskie	Gwadelupa (971) Majotta (985) Martynika (972) Gujana Francuska (973) Reunion (974)
Zbiorowości zamorskie	Saint-Pierre i Miquelon (975) Saint-Barthélemy (977) Saint-Martin (978) Wallis i Futuna (986) Polinezja Francuska (987)
Nowa Kaledonia	Nowa Kaledonia (988)
Terytoria bez stałej ludności	Francuskie Terytoria Południowe i Antarktyczne (984) Wyspa Clippertona

Zobacz też: Podział administracyjny Francji, Posiadłości Francji w Ziemi Świętej

Unia Europejska

Państwa członkowskie	Austria Belgia Bułgaria Chorwacja Cypr Czechy Dania Estonia Finlandia Francja Grecja Hiszpania Holandia Irlandia Litwa Luksemburg Łotwa Malta Niemcy Polska Portugalia Rumunia Słowacja Słowenia Szwecja Węgry Włochy
Terytoria specjalne wchodzące w skład Unii na podst. art. 349 TFUE	Azory (port.) Gujana Francuska (fr.) Gwadelupa (fr.) Madera (port.) Majotta (fr.) Martynika (fr.) Reunion (fr.) Saint-Martin (fr.) Wyspy Kanaryjskie (hiszp.)
Oficjalni kandydaci	Albania Czarnogóra Islandia Macedonia Północna Mołdawia Serbia Turcja Ukraina
Potencjalni i stowarzyszeni kandydaci	Bośnia i Hercegowina Gruzja Kosowo Maroko
Byłe państwa członkowskie UE	Wielka Brytania (1973–2020)
Terytoria, które wchodziły w skład EWG/UE	Algieria (1958–1962 jako de iure część Francji) Grenlandia (1973–1985) Saint-Pierre i Miquelon (1976–1985 jako departament zamorski Francji) Saint-Barthélemy (1.12.2009–31.12.2011)

↑ do 22 lutego 2007 wchodził w skład UE jako integralna część Gwadelupy, ponownie jako część Unii od 1 grudnia 2009
↑ do 22 lutego 2007 wchodził w skład UE jako integralna część Gwadelupy

Kontrola autorytatywna (Wspólnota zamorska):

Encyklopedia internetowa: