Dzisiaj chcemy porozmawiać o Szwa. _Var1 to temat, który w ostatnim czasie zyskał na znaczeniu, wywołując debaty i wzbudzając zainteresowanie w różnych sektorach społeczeństwa. Od momentu pojawienia się Szwa przyciągnął uwagę ekspertów, naukowców, a nawet ogółu społeczeństwa, dzięki swojemu wpływowi i znaczeniu w różnych obszarach. W tym artykule zagłębimy się w najważniejsze aspekty Szwa, badając jego historię, obecne znaczenie i implikacje, jakie ma na przyszłość. Ponadto przeanalizujemy różne perspektywy i opinie na ten temat, aby przedstawić pełną i aktualną wizję tego ekscytującego tematu.
ə | ||||
Jednostka znakowa |
ə | |||
---|---|---|---|---|
Unikod |
U+0259 | |||
UTF-8 (hex) |
c9 99 | |||
Inne systemy | ||||
X-SAMPA | @ | |||
Kirshenbaum | @ | |||
IPA Braille↗ | ⠢ | |||
Przykład | ||||
informacje • pomoc | ||||
| ||||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Szwa – w językoznawstwie, zwłaszcza w fonetyce i fonologii, określenie samogłoski średnio centralnej (zaokrąglonej lub niezaokrąglonej) znajdującej się w środku diagramu samogłoskowego, oznaczanej w międzynarodowym alfabecie fonetycznym symbolem ə lub inną samogłoski bliskiej tej pozycji. Dla przykładu w ortografii języka angielskiego litera a w wyrazie about reprezentuje szwę. W języku angielskim szwa występuje głównie w sylabach nieakcentowanych, ale w innych językach może pojawiać się częściej w sylabach akcentowanych. W polszczyźnie standardowej szwa nie występuje wcale. Można ją spotkać tylko w niektórych dialektach lokalnych.
W odniesieniu do niektórych języków nazwa „szwa” oraz symbol ə mogą określać inne samogłoski średnie, niekoniecznie samogłoskę średnio centralną.