Samogłoska otwarta tylna niezaokrąglona

Samogłoska otwarta tylna niezaokrąglona
Numer IPA 305
ɑ
Jednostka znakowa

ɑ

Unikod

U+0251

UTF-8 (hex)

c9 91

Inne systemy
X-SAMPA A
Kirshenbaum A
IPA Braille
Przykład
informacjepomoc
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Samogłoska otwarta tylna niezaokrąglona - typ samogłoski spotykany w językach naturalnych. Symbol, który przedstawia ten dźwięk w Międzynarodowym Alfabecie Fonetycznym, to ɑ (a zbliżone do greckiego α). W latach 2011-2012 komitet Międzynarodowego Towarzystwa Fonetycznego zagłosował przeciw dodaniu do MAF odrębnego symbolu (ᴀ) dla samogłoski otwartej centralnej niezaokrąglonej.

W dialekcie miasta Hamont języka limburskiego przednie , centralne i tylne są odrębnymi fonemami. Takie potrójne rozróżnienie jest bardzo rzadko spotykane.

Języki, w których występuje ten dźwięk

Samogłoska otwarta tylna niezaokrąglona występuje w językach:

Język Słowo MAF Tłumaczenie Uwagi
angielski father "ojciec"
arabski بحر "morze" Alofon /æ/ w sąsiedztwie spółgłosek gardłowych i faryngalizowanych.
fiński kana "kura"
limburski tand "ząb" Wyraz z dialektu Hamont.
norweski hat "nienawidzić"
ukraiński мати "matka"

W niektórych językach występuje samogłoska otwarta centralna niezaokrąglona, nieposiadająca odrębnego symbolu IPA, zapisywana , lub (najczęściej używany symbol to ), kiedy niezbędne jest rozróżnienie:

Język Słowo MAF Tłumaczenie Uwagi
czeski laska "miłość" Z reguły transkrybowana /a/.
hiszpański malo "zły" Z reguły transkrybowana /a/.
limburski dialekt Hamont zaak "sprawa" Z reguły transkrybowana /aː/.
maryjski адакат "znów" Z reguły transkrybowana /a/.
niemiecki Ratte "szczur" Z reguły transkrybowana /a/.
polski las "las" Z reguły transkrybowana /a/.
portugalski "proszę iść!" Z reguły transkrybowana /a/.
rumuński cal "koń" Z reguły transkrybowana /a/.
sebei (potrzebny przykład) Z reguły transkrybowana /a/.

Przypisy

  1. Keating 2012 ↓, s. 245.
  2. a b Verhoeven 2007 ↓, s. 221.
  3. Choć Verhoeven pierwsze dwie samogłoski zapisuje jako /æː/ i /aː/, to z czworokątu samogłoskowego na stronie 221 wynika jasno, że mają dokładnie ten sam stopień otwarcia (całkowicie otwarty), /æː/ jest całkowicie przednie, /aː/ jest centralne, a /ɑː/ całkowicie tylne.
  4. Gussenhoven i Aarts 1999 ↓, s. 159.
  5. Heijmans i Gussenhoven 1998 ↓, s. 110.
  6. Peters 2006 ↓, s. 119.
  7. Verhoeven 2007 ↓, s. 222.
  8. Verhoeven 2007 ↓, s. 221–222.
  9. Barbosa i Albano 2004 ↓, s. 229.
  10. Cruz-Ferreira 1999 ↓, s. 127.
  11. UPSID SEBEI. .

Bibliografia

Samogłoski kardynalne

Uwaga. Jeśli podano dwa symbole, to znajdujący się po lewej stronie oznacza samogłoskę niezaokrągloną, a po prawej zaokrągloną.