Anna Jarnuszkiewicz

W dzisiejszym świecie Anna Jarnuszkiewicz to temat, który zyskał ogromne znaczenie i przykuł uwagę szerokiego grona odbiorców. Od swoich początków do dnia dzisiejszego Anna Jarnuszkiewicz odegrał kluczową rolę w społeczeństwie, wpływając na ludzi w każdym wieku i stylu życia. Jego wpływ był odczuwalny w różnych obszarach, od kultury i rozrywki po politykę i ekonomię. W tym artykule będziemy dalej badać znaczenie i wpływ Anna Jarnuszkiewicz, analizując jego aspekty historyczne, współczesne implikacje i przyszły potencjał.

Anna Jarnuszkiewicz
Data i miejsce urodzenia

1935
Warszawa

Data śmierci

19 sierpnia 2021[1]

Alma Mater

Państwowa Wyższa Szkoła Sztuk Plastycznych we Wrocławiu

Dziedzina sztuki

malarstwo, rysunek, rzeźba, scenografia

Anna Jarnuszkiewicz z d. Lisowska (ur. 1935 w Warszawie, zm. 19 sierpnia 2021) – polska malarka, rysowniczka, rzeźbiarka, scenografka[2].

Studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu na wydziale malarstwa w pracowni prof. Eugeniusza Gepperta, gdzie w 1958 r. otrzymała dyplom z wyróżnieniem. Jej życie zawodowe to: malarstwo, rysunek, rzeźba i scenografia, w których poszukuje przestrzeni[2][3].

Jako scenograf w latach 1964–1972 zrealizowała dla Teatru Telewizji przedstawienia[2]:

Współpracowała z reżyserami: Ludwikiem René, Konradem Swinarskim, Januszem Warmińskim, Jerzym Antczakiem, Bohdanem Korzeniowskim[2][3].

Spełniając swoje zainteresowania przestrzenią miejską oraz znaczącą przestrzenią pejzażu w zespole uczestniczyła w konkursach na rzeźbę pomnikową, m.in[2]:

W zespole realizowała również rzeźbiarskie opracowania tematów[2]:

Jej zainteresowanie formą kameralną wypełniała bogata twórczość medalierska – około 110 tytułów medalu bitego i lanego, w tym między innymi portrety chopinowskie z okazji Międzynarodowych Konkursów Pianistycznych im. Fryderyka Chopina (1980, 1985, 1990)[2].

W jej artystycznym dorobku znajdują się również medale portretowe, m.in.: Jana Kochanowskiego, Joachima Lelewela, Adama Mickiewicza, Marii i Piotra Curie, Józefa Czechowicza[2].

Brała udział w wielu wystawach krajowych i zagranicznych, m.in. w Luksemburgu, Caracas, Moskwie, Getyndze, Kopenhadze, Madrycie, New Delhi[2].

Jej prace znajdują się w muzeach, m.in. w[2]:

Jest autorką (awers i rewers) albo współautorką (awers albo rewers) projektów 38 polskich monet okresu PRL[4].

Samodzielnie (awers i rewers) opracowała monety powszechnego obiegu[5]:

okolicznościową monetę 20-złotową z 1975 r., wybitą z okazji międzynarodowego roku kobiet[7].

Również samodzielnie zaprojektowała monety kolekcjonerskie:

  • próbne 50 złotych z Fryderykiem Chopinem z półprofilu (1972)[8][9],
  • 100 złotych z Mikołajem Kopernikiem (1973[10], 1974[11]), również w wersji próbnej (1973[12])[13],
  • próbę niklową 100 złotych 1975 z Heleną Modrzejewską (tzw. duża głowa)[14][15].

Wybito również monety z projektami jej rewersów:

  • 10 złotych 1960 Koło zębate (próba niklowa)[16][17],
  • 100 złotych 1974 Maria Skłodowska-Curie (kolekcjonerska)[18],
  • 100 złotych 1974 Maria Skłodowska-Curie (próba kolekcjonerska)[18][19],
  • 100 złotych 1977 Władysław Reymont (kolekcjonerska[20] i próba kolekcjonerska[21])[22],
  • 200 złotych 1976 Igrzyska XXI olimpiady – głowa (próba kolekcjonerska)[23][24],
  • 200 złotych 1976 Igrzyska XXI olimpiady – znicz (próba niklowa)[24][25].

Zaprojektowane przez nią wzory awersów zostały wykorzystane z wzorami rewersów autorstwa inny projektantów w przypadkach 24 monet, w tym:

  • okolicznościowych:
    • 20-złotówkach – 2[26],
    • 50-złotówkach – 11[27],
  • próbnych kolekcjonerskich 20-złotówkach – 2[28],
  • próbnych niklowych:
    • 20-złotówkach – 7[29],
    • 50-złotówkach – 2[9].

Jej monety sygnowane były jednym z dwóch monogramów będących superpozycją liter A i J[2].

Przypisy

  1. ↑ Anna Jarnuszkiewicz. nekrologi.wyborcza.pl. . (pol.).
  2. ↑ a b c d e f g h i j k Janusz Parchimowicz, Polskie monety próbne 1949–1990 (Polska Rzeczpospolita Ludowa), wyd. I, Szczecin: Nefryt, 2018, s. 28, ISBN 978-83-87355-88-3.
  3. ↑ a b Anna JARNUSZKIEWICZ , artinfo.pl .
  4. ↑ Janusz Parchimowicz, Monety polskie, wyd. II, Szczecin: Nefryt, 2003, s. 195–297, ISBN 83-87355-37-2.
  5. ↑ Janusz Parchimowicz, Monety polskie, wyd. II, Szczecin: Nefryt, 2003, s. 204–205, ISBN 83-87355-37-2.
  6. ↑ Janusz Parchimowicz, Polskie monety próbne 1949–1990 (Polska Rzeczpospolita Ludowa), wyd. I, Szczecin: Nefryt, 2018, s. 218–222, ISBN 978-83-87355-88-3.
  7. ↑ Janusz Parchimowicz, Monety polskie, wyd. II, Szczecin: Nefryt, 2003, s. 206, ISBN 83-87355-37-2.
  8. ↑ 1593. PRÓBA Ag 50 złotych 1972 Fryderyk Chopin | Archiwum Gabinetu Numizmatycznego D. Marciniak , archiwum.gndm.pl (pol.).
  9. ↑ a b Janusz Parchimowicz, Monety polskie, wyd. II, Szczecin: Nefryt, 2003, s. 261, ISBN 83-87355-37-2.
  10. ↑ 1501. 100 złotych 1973 Mikołaj Kopernik st.L/L- | Archiwum Gabinetu Numizmatycznego D. Marciniak , archiwum.gndm.pl (pol.).
  11. ↑ 100 złotych 1974 Kopernik - NGC PF69 UC | Archiwum Gabinetu Numizmatycznego D. Marciniak , archiwum.gndm.pl (pol.).
  12. ↑ Próba NIKIEL 100 złotych 1973 Mikołaj Kopernik, st. 1/1- | Archiwum Gabinetu Numizmatycznego D. Marciniak , archiwum.gndm.pl (pol.).
  13. ↑ Janusz Parchimowicz, Monety polskie, wyd. II, Szczecin: Nefryt, 2003, s. 211, 265–266, ISBN 83-87355-37-2.
  14. ↑ Próba NIKIEL 100 złotych 1975 Helena Modrzejewska, st. 1- | Archiwum Gabinetu Numizmatycznego D. Marciniak , archiwum.gndm.pl (pol.).
  15. ↑ Janusz Parchimowicz, Monety polskie, wyd. II, Szczecin: Nefryt, 2003, s. 267, ISBN 83-87355-37-2.
  16. ↑ GNDM, Archiwum .
  17. ↑ Janusz Parchimowicz, Monety polskie, wyd. II, Szczecin: Nefryt, 2003, s. 245, ISBN 83-87355-37-2.
  18. ↑ a b Janusz Parchimowicz, Monety polskie, wyd. II, Szczecin: Nefryt, 2003, s. 266, ISBN 83-87355-37-2.
  19. ↑ Próba NIKIEL 100 złotych 1974 Skłodowska-Curie - w lewo, NGC MS65 | Archiwum Gabinetu Numizmatycznego D. Marciniak , archiwum.gndm.pl (pol.).
  20. ↑ 1297. 100 złotych 1977 Reymont st.L/L- | Archiwum Gabinetu Numizmatycznego D. Marciniak , archiwum.gndm.pl (pol.).
  21. ↑ Próba NIKIEL 100 złotych 1977 Reymont - na wprost, NGC PF68 UC | Archiwum Gabinetu Numizmatycznego D. Marciniak , archiwum.gndm.pl (pol.).
  22. ↑ Janusz Parchimowicz, Monety polskie, wyd. II, Szczecin: Nefryt, 2003, s. 214, 269, ISBN 83-87355-37-2.
  23. ↑ Próba NIKIEL 200 złotych 1976 Igrzyska - głowa, st. 1/1- | Archiwum Gabinetu Numizmatycznego D. Marciniak , archiwum.gndm.pl (pol.).
  24. ↑ a b Janusz Parchimowicz, Monety polskie, wyd. II, Szczecin: Nefryt, 2003, s. 277, ISBN 83-87355-37-2.
  25. ↑ Próba NIKIEL 200 złotych 1976 Igrzyska - pełny znicz olimpijski, st. 1/1 | Archiwum Gabinetu Numizmatycznego D. Marciniak , archiwum.gndm.pl (pol.).
  26. ↑ Janusz Parchimowicz, Monety polskie, wyd. II, Szczecin: Nefryt, 2003, s. 207, ISBN 83-87355-37-2.
  27. ↑ Janusz Parchimowicz, Monety polskie, wyd. II, Szczecin: Nefryt, 2003, s. 208–211, ISBN 83-87355-37-2.
  28. ↑ Janusz Parchimowicz, Monety polskie, wyd. II, Szczecin: Nefryt, 2003, s. 258–259, ISBN 83-87355-37-2.
  29. ↑ Janusz Parchimowicz, Monety polskie, wyd. II, Szczecin: Nefryt, 2003, s. 257–260, ISBN 83-87355-37-2.