W tym artykule zbadamy temat Anne-Marie Trevelyan z różnych perspektyw i w celu przedstawienia kompleksowego spojrzenia na jego znaczenie, wpływ i znaczenie dzisiaj. Poprzez szczegółową i rygorystyczną analizę zbadamy różne aspekty związane z Anne-Marie Trevelyan, uwzględniając zarówno jego pochodzenie, jak i ewolucję w czasie. Podobnie zagłębimy się w praktyczne i teoretyczne implikacje, jakie Anne-Marie Trevelyan ma w różnych kontekstach, a także jego wpływ na społeczeństwo i życie codzienne. Przyjmując krytyczne i refleksyjne podejście, artykuł ten stara się zaoferować wzbogacające i dogłębne spojrzenie na Anne-Marie Trevelyan, dostarczając wiedzy i perspektyw, które zachęcają do refleksji i debaty.
![]() Anne-Marie Trevelyan (2017) | |
Data i miejsce urodzenia |
6 kwietnia 1969 |
---|---|
Minister transportu | |
Okres |
od 6 września 2022 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Minister handlu międzynarodowego | |
Okres |
od 15 września 2021 |
Przynależność polityczna |
Partia Konserwatywna |
Poprzednik | |
Następca | |
Minister rozwoju międzynarodowego | |
Okres |
od 13 lutego 2020 |
Przynależność polityczna |
Partia Konserwatywna |
Poprzednik | |
Następca |
urząd zniesiono |
Poseł do Izby Gmin z okręgu Berwick-upon-Tweed | |
Okres |
od 7 maja 2015 |
Przynależność polityczna |
Partia Konserwatywna |
Poprzednik | |
Następca |
okręg zniesiono |
Strona internetowa |
Anne-Marie Belinda Trevelyan, nazwisko panieńskie: Beaton (ur. 6 kwietnia 1969[1] w Londynie[2]) – brytyjska polityk, członek Partii Konserwatywnej. W latach 2015–2024 poseł do Izby Gmin z okręgu Berwick-upon-Tweed. W okresie od 13 lutego do 2 września pełniła funkcję ministra rozwoju międzynarodowego, a od 15 września 2021 do 6 września 2022 była ministrem handlu międzynarodowego w drugim gabinecie Borisa Johnsona[3]. W 2022 minister transportu w gabinecie Liz Truss .
Z wykształcenia jest księgową[3]. W 2010 roku bez powodzenia kandydowała na posła do Izby Gmin z okręgu Berwick-upon-Tweed[4]. W 2015 ponownie kandydowała w tym samym okręgu, zdobywając mandat. Uzyskała reelekcję w 2017 i 2019 roku[5].
W latach 2019-2020 była wyższym urzędnikiem w resorcie obrony. Od stycznia do września 2020 pełniła funkcję ministra rozwoju międzynarodowego. Następnie w okresie od stycznia do września 2021 kierowała departamentem biznesu, energii i strategii przemysłowej. 15 września 2021 objęła urząd ministra handlu międzynarodowego[3] i pełniła go do czasu dymisji Borisa Johnsona. W gabinecie Liz Truss zajmowała stanowisko ministra transportu[6]. Nie weszła w skład gabinetu Rishiego Sunaka , sprawując w tym okresie funkcję ministra stanu ds. Indo-Pacyfiku w ministerstwie spraw zagranicznych[7].
Bez powodzenia kandydowała w wyborach parlamentarnych w 2024, w nowo utworzonym okręgu North Northumberland[8].