David Howell (polityk)
W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat David Howell (polityk), badając jego różne aspekty oraz zagłębiając się w jego znaczenie i wpływ na nasze życie. W całej historii David Howell (polityk) odgrywał fundamentalną rolę w społeczeństwie, wpływając i kształtując sposób, w jaki żyjemy, myślimy i odnosimy się do otaczającego nas świata. Poprzez wyczerpującą i wzbogacającą analizę zbadamy wiele wymiarów David Howell (polityk), od jego początków po dzisiejszą ewolucję. Podobnie zanurzymy się w różnych perspektywach i opiniach ekspertów w tej dziedzinie, aby zaoferować wszechstronną i szczegółową wizję David Howell (polityk) i jego dzisiejszego znaczenia. Bez wątpienia ten artykuł będzie wyjątkową okazją do zagłębienia się w ekscytujący wszechświat David Howell (polityk) i zrozumienia jego prawdziwego znaczenia w naszym życiu.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
18 stycznia 1936 |
|---|---|
| Minister transportu | |
| Okres |
od 14 września 1981 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
David Arthur Russell Howell, baron Howell of Guildford (ur. 18 stycznia 1936 w Londynie) – brytyjski polityk i dziennikarz, członek Partii Konserwatywnej, minister w pierwszym rządzie Margaret Thatcher. Od 12 maja 2010 do 6 września 2012 był ministrem stanu (Minister of State for International Energy Policy) w pierwszym rządzie Davida Camerona[1].
Życiorys
Wykształcenie odebrał w Eton College oraz w King’s College na Uniwersytecie Cambridge. Następnie pracował jako dziennikarz. W 1964 r. podjął nieudaną próbę dostania się do Izby Gmin z okręgu Dudley. Do parlamentu dostał się dwa lata później, wygrywając wybory w okręgu Guildford. W Izbie Gmin zasiadał do 1997 r., kiedy to zrezygnował z ubiegania się o reelekcję.
W latach 1972–1974 był ministrem stanu w ministerstwie ds. Irlandii Północnej. Po dojściu Partii Konserwatywnej do władzy w 1979 r. Howell został członkiem gabinetu jako minister energii. W 1981 r. został przeniesiony do ministerstwa transportu. Na tym stanowisku pozostał do wyborów 1983 r. W 1987 r. został przewodniczącym parlamentarnej komisji spraw zagranicznych. Po rezygnacji z zasiadania w Izbie Gmin został kreowany parem dożywotnim jako baron Howell of Guildford i zasiadł w Izbie Lordów.
W 2010 wrócił do rządu po 27 latach przerwy, aby objąć funkcję ministra stanu (wiceministra) w resorcie spraw zagranicznych. Odpowiadał tam za sprawy Wspólnoty Narodów, międzynarodową politykę energetyczną oraz reprezentowanie resortu w Izbie Lordów[2].
Jest żonaty z Daviną Wallace od 1967 r. Ma z nią syna i dwie córki. Jego córka, Frances, jest żoną kanclerza skarbu George’a Osborne’a. Jest autorem dwóch książek: Blind Victory (1986 r.) i The Edge of Now: New Questions for Democracy in the Network Age (2000 r.).
Przypisy
- ↑ Lord Howell of Guildford. UK Parliament 2022. .
- ↑ Biogram na stronie Ministerstwa Spraw Zagranicznych Wielkiej Brytanii. fco.gov.uk. . .
Linki zewnętrzne
- David Howell w bazie Notable Names Database (ang.)
| Ministrowie transportu (1919–1941) | |
|---|---|
| Ministrowie transportu wojennego (1941–1945) | |
| Ministrowie lotnictwa cywilnego (1944–1953) | |
| Ministrowie transportu (1945-1953) | |
| Ministrowie transportu i lotnictwa cywilnego (1953–1959) | |
| Ministrowie transportu (1959–1970) | |
| Ministrowie transportu przemysłowego (1970–1974) | |
| Ministrowie transportu (1974–1997) | |
| Ministrowie środowiska, transportu i regionów (1997–2001) | |
| Minister transportu, samorządu i regionów (2001–2002) | |
| Ministrowie transportu (od 2002) |
