W tym artykule szczegółowo omówimy Baluje. Od swoich początków do ewolucji w dzisiejszym społeczeństwie, Baluje odegrał fundamentalną rolę w różnych aspektach życia codziennego. Na przestrzeni dziejów Baluje był przedmiotem studiów i badań specjalistów w tej dziedzinie, którzy przyczynili się do poszerzenia naszej wiedzy na ten temat. Co więcej, Baluje był tematem debat i kontrowersji w różnych kontekstach, co wywołało duże zainteresowanie zrozumieniem jego wpływu na społeczeństwo. W tym artykule postaramy się rzucić światło na różne aspekty Baluje i jego dzisiejsze znaczenie.
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Rejon | |
Sielsowiet | |
Położenie na mapie obwodu witebskiego ![]() | |
Położenie na mapie Białorusi ![]() | |
Położenie na mapie Polski w 1939 r. ![]() | |
![]() |
Baluje – dawny folwark. Tereny na których leżał znajdują się obecnie na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie brasławskim, w sielsowiecie Druja.
Inna używana nazwa miejscowości Bałuje.
W czasach zaborów w gminie Druja, w powiecie dzisieńskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego[1].
W latach 1921–1945 folwark leżał w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie dziśnieńskim, od 1926 w powiecie brasławskim, w gminie Druja[2].
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 15 osób, wszystkie były wyznania rzymskokatolickiego i zadeklarowały polską przynależność narodową. Były tu 3 budynki mieszkalne[3]. W 1931 w 4 domach zamieszkiwało 36 osób[4].
Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej i prawosławnej w Druji. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Druji i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Druji[5].
Była tu umiejscowiona strażnica KOP „Bałuje”. W 1932 roku obsada strażnicy zakwaterowana była w budynku prywatnym[6]. W 1939 utworzono placówkę Straży Granicznej I linii „Bałuje”, która przejęła ochronę granicy polsko-łotewskiej od pododdziałów Korpusu Ochrony Pogranicza[7].