Dziś Okoniowo to temat, który nadal budzi zainteresowanie i debatę w społeczeństwie. Od swoich początków do chwili obecnej Okoniowo zajmował poczesne miejsce w historii, wpływając na różne aspekty kultury, polityki, technologii i życia codziennego. Z biegiem lat stało się przedmiotem badań i refleksji naukowców, badaczy i specjalistów z różnych dyscyplin. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane ze Okoniowo, od jego wpływu na społeczeństwo po możliwe konsekwencje dla przyszłości.
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Rejon | |
Sielsowiet | |
Populacja (2009) • liczba ludności |
|
Położenie na mapie obwodu witebskiego ![]() | |
Położenie na mapie Białorusi ![]() | |
Położenie na mapie Polski w 1939 r. ![]() | |
![]() |
Okoniowo (biał. Акунёва; ros. Окунёво) – chutor na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie miorskim, w sielsowiecie Powiacie.
W czasach zaborów w gminie Druja, w powiecie dzisieńskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego[1].
W latach 1921–1945 folwark a następnie futor leżał w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie dziśnieńskim, od 1926 w powiecie brasławskim, w gminie Druja, a następnie w gminie Leonpol[2].
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 14 osób, wszystkie były wyznania rzymskokatolickiego i zadeklarowały polską przynależność narodową. Były tu 2 budynki mieszkalne[3]. W 1931 w 2 domach zamieszkiwało 17 osób[4].
Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Leonpolu. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Drui i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Leonpolu[5].
W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 miejscowość znalazła się pod okupacją sowiecką. 2 listopada została włączona do Białoruskiej SRR[6][7]. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. W 1944 miejscowość została ponownie zajęta przez wojska sowieckie i włączona do Białoruskiej SRR[8].
Od 1991 w składzie niepodległej Białorusi.