Wiata (rejon miorski)

Obecnie Wiata (rejon miorski) stał się tematem ogólnego zainteresowania, który przykuł uwagę osób w każdym wieku i o każdym pochodzeniu. Od momentu powstania Wiata (rejon miorski) był przedmiotem debat, badań i analiz w różnych obszarach, takich jak nauka, kultura, polityka i społeczeństwo. Zjawisko to wywołało szereg reperkusji, które wpłynęły na sposób, w jaki ludzie postrzegają i podchodzą do Wiata (rejon miorski) w swoim codziennym życiu. W tym artykule zbadamy różne aspekty Wiata (rejon miorski) i jego znaczenie w obecnym kontekście, przedstawiając szczegółową i wyczerpującą analizę, która pozwoli czytelnikowi lepiej zrozumieć to zjawisko i jego konsekwencje dla dzisiejszego społeczeństwa.

Wiata
Вята
Państwo

 Białoruś

Obwód

 witebski

Rejon

miorski

Sielsowiet

Powiacie

Populacja (2013)
• liczba ludności


8

Położenie na mapie obwodu witebskiego
Mapa konturowa obwodu witebskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Wiata”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, u góry znajduje się punkt z opisem „Wiata”
Położenie na mapie Polski w 1939 r.
Mapa konturowa Polski w 1939 r., w prawym górnym rogu znajduje się punkt z opisem „Wiata”
Ziemia55°46′53,7049″N 27°36′37,4965″E/55,781585 27,610416

Wiata (biał. Вята; ros. Вята) – wieś na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie miorskim, w sielsowiecie Powiacie.

Historia

W czasach zaborów wieś w gminie Leonpol, w powiecie dzisieńskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego. Pod koniec XIX wieku należała do dóbr Międzyrzecz, własność Mirskich[1].

W latach 1921–1945 wieś leżała w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie dziśnieńskim (od 1926 w powiecie brasławskim), w gminie Leonpol.

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 189 osób, wszystkie były wyznania rzymskokatolickiego. Jednocześnie 179 mieszkańców zadeklarowało polską, a 10 białoruską przynależność narodową. Było tu 39 budynków mieszkalnych[2]. W 1931 w 40 domach zamieszkiwało 210 osób[3].

Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej i prawosławnej w Drui. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Drui i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Leonpolu[4].

W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 miejscowość znalazła się pod okupacją sowiecką. 2 listopada została włączona do Białoruskiej SRR[5][6]. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. W 1944 miejscowość została ponownie zajęta przez wojska sowieckie i włączona do Białoruskiej SRR[7].

Od 1991 w składzie niepodległej Białorusi.

Uwagi

  1. Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w województwie nowogródzkim (1921–1922), w Ziemi Wileńskiej (1922–1926) i w województwie wileńskim (od 1926).

Przypisy

  1. Wiata, wieś, powiat dzisieński, gmina Leonpol, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII: Warmbrun – Worowo, Warszawa 1893, s. 270.
  2. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 52.
  3. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 7.
  4. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1814.
  5. https://www.senat.gov.pl/gfx/senat/pl/senatopracowania/70/plik/m-631.pdf.
  6. okupacja sowiecka ziem polskich, Encyklopedia PWN , Wydawnictwo Naukowe PWN .
  7. Piotr Eberhardt, Formowanie się polskiej granicy wschodniej po II wojnie światowej, „Dzieje Najnowsze”, Rocznik L – 2018 (2), 2018, s. 95–100.

Linki zewnętrzne

Wiata, wieś, powiat dzisieński, gmina Leonpol, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII: Warmbrun – Worowo, Warszawa 1893, s. 270.