W dzisiejszym świecie Dobrolewszczyzna to temat, który zyskał duże znaczenie we wszystkich obszarach społeczeństwa. Od wpływu na gospodarkę po wpływ na codzienne życie ludzi, Dobrolewszczyzna jest przedmiotem ciągłej debaty i analiz. W tym artykule dokładnie zbadamy różne aspekty Dobrolewszczyzna, badając jego pochodzenie, ewolucję w czasie i jego dzisiejszy wpływ. Poprzez wywiady z ekspertami w tej dziedzinie i odpowiednie dane statystyczne staramy się zbudować jasny i pełny obraz Dobrolewszczyzna, zagłębiając się w jego implikacje i wyzwania.
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Rejon | |
Sielsowiet | |
Położenie na mapie obwodu witebskiego ![]() | |
Położenie na mapie Białorusi ![]() | |
Położenie na mapie Polski w 1939 r. ![]() | |
![]() |
Dobrolewszczyzna – dawny folwark. Tereny, na których leżała, znajdują się obecnie na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie miorskim, w sielsowiecie Powiacie.
W czasach zaborów wieś w gminie Miory, w powiecie dzisieńskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego. W 1865 roku właścicielem wsi był Jakub Krupka[1].
W latach 1921–1945 folwark leżał w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie dziśnieńskim (od 1926 w powiecie brasławskim), w gminie Miory, a następnie w gminie Leonpol.
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 19 osób, wszystkie były wyznania rzymskokatolickiego i zadeklarowały polską przynależność narodową. Były tu 3 budynki mieszkalne[2]. W 1931 w 3 domach zamieszkiwało 23 osoby[3].
Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Miorach. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Drui i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Leonpolu[4].