Barbara (imię)

We współczesnym świecie Barbara (imię) jest tematem ciągłej debaty i centralnym punktem zainteresowania milionów ludzi na całym świecie. Od pojawienia się na scenie publicznej po wpływ na społeczeństwo, Barbara (imię) przyciąga uwagę i zainteresowanie naukowców, aktywistów, przywódców politycznych i zwykłych ludzi. Jego wpływ rozciąga się na różne sfery życia, od kultury popularnej po globalną gospodarkę, a jego znaczenie i znaczenie wciąż ewoluują wraz z wkraczaniem w nowe tysiąclecie. W tym artykule w pełni zbadamy wpływ i znaczenie Barbara (imię) w dzisiejszym świecie, analizując jego historię, konsekwencje i potencjał kształtowania przyszłości.

Barbara
Płeć

żeńskie

Imieniny

4 grudnia

Znaczenie
Języki

grecki, łaciński

Słowo

gr. Βαρβάρα

Znaczenie

„barbarzynka, cudzoziemka”

Alternatywne nazwy
Warianty obcojęzyczne

Barbora, Варвара, Βαρβάρα

Formy pochodne

Basia, Baśka

Barbaraimię żeńskie pochodzenia greckiego rozpowszechnione za sprawą łaciny. Wywodzi się od gr. Βαρβάρα (stgr. βαρβαρος – każdy kto nie był Grekiem) oznaczającego „barbarzyńcę”, a ściślej od jego łacińskiego odpowiednika w rodzaju żeńskim barbara, co oznacza „barbarzynkę”, czyli cudzoziemkę.

Św. Barbara z Nikomedii była według legendy męczennicą z przełomu III i IV wieku. Jest również kilka innych świętych z późniejszych czasów o tym imieniu.

Wśród imion nadawanych nowo narodzonym dzieciom, Barbara zajmuje 47. miejsce w grupie imion żeńskich[1].

Barbara imieniny obchodzi:

Odpowiedniki w innych językach

Znane osoby noszące to imię

Postacie fikcyjne noszące to imię

Przysłowia związane z tym imieniem

  • Barbórka Święta o górnikach pamięta
  • Święta Barbara po wodzie, Boże Narodzenie po lodzie
  • Święta Barbara po lodzie, Boże Narodzenie po wodzie

Zobacz też

Przypisy

  1. 100 najpopularniejszych imion dla dzieci w 2009 roku, „Gazeta Prawna”.
  2. Katolsk.no
  3. Den hellige Barbara Cui-Lian (1849–1900) , Den katolske kirke (norw.).
  4. Henryk Fros, Franciszek Sowa, Księga imion i świętych, t. 1, Kraków: Wydaw. WAM, 1997, ISBN 83-7097-271-3, OCLC 830132402.
  5. Kazimierz Tymiński: Mały słownik POLSKO-ESPERANCKI. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1986, s. 429. ISBN 83-214-0326-3.