W tym artykule przeanalizujemy i omówimy Bederowiec, temat, który wywołał duże zainteresowanie i debatę w dzisiejszym społeczeństwie. Z różnych perspektyw i podejść zajmiemy się najbardziej istotnymi i kontrowersyjnymi aspektami związanymi z Bederowiec, w celu zapewnienia pełnego i szczegółowego spojrzenia na ten temat. W tym artykule będziemy badać jego wpływ w różnych obszarach, a także implikacje i konsekwencje, jakie ze sobą niesie. Podobnie przeanalizujemy różne opinie i stanowiska w tej sprawie, przedstawiając krytyczną i obiektywną analizę. Poprzez tę analizę chcemy zaoferować kompleksowy obraz Bederowiec i jego dzisiejszego znaczenia.
Część Katowic | |
![]() Fragment mapy z 1926 roku ze znajdującym się po wschodniej stronie Bederowcem | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miasto | |
Dzielnica | |
Data założenia |
lata 20. XIX wieku |
W granicach Katowic |
15 października 1924 |
SIMC |
0937480 |
Strefa numeracyjna |
32 |
Tablice rejestracyjne |
SK |
Położenie na mapie Katowic ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa śląskiego ![]() | |
![]() |
Bederowiec (niem. Bedersdorf[1]) – część miasta Katowice[2], położona na terenie dzielnicy Osiedle Tysiąclecia[3], na granicy z Chorzowem (park Śląski)[4]. Powstała wzdłuż obecnej ulicy Chorzowskiej w latach 20. XIX wieku jako przysiółek Dębu, zaś w 1961 roku na jaj miejscu rozpoczęto budowę osiedla im. Tysiąclecia Państwa Polskiego.
Nazwa Bederowiec wywodzi się od nazwiska proboszcza parafii w Chorzowie (Starym) – ks. Józefa Bedera, który założył tę osadę na gruntach dóbr Chorzów-Dąb w latach 20. XIX wieku[5]. Powstała ona wówczas jako przysiółek Dębu, po obu stronach drogi Katowice–Chorzów (obecna ulica Chorzowska), na terenach obecnego osiedla Tysiąclecia w Katowicach i parku Śląskiego w Chorzowie, na wysokości rzeźby „Żyrafa” przy wejściu do Śląskiego Ogrodu Zoologicznego[6] . W 1825 roku Bederowiec zamieszkiwał 67 mieszkańców[7], w 1862 roku 165 osób, w 1871 roku 231, zaś dwa lata później 210 osób[8]. Pod koniec XIX wieku znajdowały się tu stolarnia i młyn (napędzane silnikami parowymi)[7]. W grudniu 1885 roku osadę tę zamieszkiwało 247 osób[1].
W 1924 osada została przyłączona wraz z Dębem do Katowic, a do tego czasu administracyjnie podlegała Królewskiej Hucie. W latach wielkiego kryzysu (1929–1933) na terenach Bederowca powstawały osiedla bezrobotnych złożone z prymitywnych lepianek i baraków. Zaniedbana, nieoświetlona i nieskanalizowana dzielnica była wtedy cynicznie określana jako „Maroko” lub „Egipt”. W 1934 roku miasto zaczęło w Bederowcu budować domy dla bezdomnych, na terenie wydzierżawionym od Skarbofermu. W 1950 roku Bederowiec oddał część swoich terenów pod budowę Wojewódzkiego Parku Kultury i Wypoczynku[7].
W latach 50. XX wieku zdecydowano o budowie na obszarze Bederowca nowego osiedla mieszkaniowego. Przed wyburzeniem osady, w jego rejonie znajdował się szyb wentylacyjny „Bederowiec”, zespół baraków zwanych „Maroko” oraz pola uprawne i nieużytki. Ostatnie żniwa na terenie Bederowca odbyły się w 1960 roku[6] , a rok później rozpoczęto budowę osiedla Tysiąclecia[7].
Nazwa Bederowiec jest na terenie Katowic upamiętniona poprzez nadane przez Radę Miasta Katowice: 28 listopada 2012 roku ulicę Bederowiecką, biegnącą od ulicy Brackiej w kierunku cmentarza[9] i 19 grudnia 2012 roku park Bederowiec, obejmujący teren wokół stawu Maroko[10]. Po Bederowcu pozostał również kamienny krzyż z tablicą znajdujący się w ogrodzie przy kościele Matki Boskiej Piekarskiej na osiedlu Tysiąclecia Górnym. Na tablicy widnieje następująca treść: Prosymy o pobożny Ojcze nasz i Zdrowaś Marya – Wioska Bedersdorf 1893[6] .