Bitwa u ujścia Ajgospotamoj
W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Bitwa u ujścia Ajgospotamoj, badając jego pochodzenie, wpływ na społeczeństwo i jego dzisiejsze znaczenie. Od czasów starożytnych Bitwa u ujścia Ajgospotamoj odgrywał kluczową rolę w życiu ludzi, wpływając na wszystko, od aspektów kulturowych po technologiczne. W kolejnych wierszach szczegółowo przeanalizujemy wszystkie aspekty związane z Bitwa u ujścia Ajgospotamoj, odkrywając jego tajemnice, demistyfikację błędnych przekonań i podkreślając jego znaczenie we współczesnym świecie. Od pierwszych wzmianek w historii po obecność w dzisiejszym zglobalizowanym społeczeństwie, Bitwa u ujścia Ajgospotamoj pozostawił niezatarty ślad w życiu ludzi w każdym wieku i każdej kulturze, stając się tematem powszechnego zainteresowania.
| II wojna peloponeska | |||
 Teren działania floty Lizandra | |||
| Czas | |||
|---|---|---|---|
| Miejsce |
Hellespont, obecnie Turcja | ||
| Terytorium | |||
| Wynik |
decydujące zwycięstwo Sparty | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
| Siły | |||
| |||
| Straty | |||
| |||
Położenie na mapie świata  | |||
| 40,250000°N 26,550000°E/40,250000 26,550000 | |||
Bitwa morska u ujścia Ajgospotamoj (tur. Incelimen) – morska bitwa, która rozegrała się 1 września 405 p.n.e. pod koniec wojny Aten ze Spartanami. Spartanami dowodził Lizander, który na czele 200 okrętów wpłynął na wody Hellespontu i schronił się w porcie Lampsakos.
W ślad za flotą Spartan popłynęło 180 jednostek ateńskich pod dowództwem Konona, któremu zależało na wymuszeniu bitwy, by umożliwić statkom ze zbożem przedostanie się z Morza Czarnego do Aten. Flota ateńska zatrzymała się naprzeciw Lampsakos, u ujścia strumienia Ajgospotamoj przy brzegu Chersonezu Trackiego.
Przez kilka dni Lizander uchylał się od bitwy i stopniowo usypiał czujność Ateńczyków. Gdy ci kolejnego dnia zeszli na ląd, dowódca Spartan nakazał atak. Pozbawione wioślarzy okręty stały się łatwym łupem Spartan. Zaledwie 20 okrętów ateńskich zdołało się wymknąć[1]; Konon na czele 8 okrętów zbiegł na Cypr do króla Euagorasa.
Spartanie stracili – w odwet za okrucieństwa popełniane przez przeciwnika – około 3000 wziętych do niewoli Ateńczyków. Po bitwie wódz spartański udał się do Bizancjum, gdzie usunął załogę ateńską.
Była to ostatnia i rozstrzygająca bitwa wojny peloponeskiej. Pozbawione floty Ateny nie były w stanie obronić się przed Spartanami i musiały skapitulować w 404 p.n.e.
Przypisy
- ↑ W tym okręt państwowy "Paralos", który przyniósł wieść o klęsce do Aten: N.G.L. Hammond: Dzieje Grecji, PIW Warszawa 1973, s. 493
Bibliografia
- Mała Encyklopedia Wojskowa, 1967, Wydanie I
- Ryszard Kulesza: Wojna peloponeska, Wydawnictwo Attyka, Warszawa 2006
- PWN Leksykon: Wojsko, wojna, broń, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2001, ISBN 83-01-13506-9