W tym artykule omówimy Bruno Le Maire, temat, który wywołał zainteresowanie i dyskusję w różnych obszarach. Bruno Le Maire to temat, który przykuł uwagę zarówno ekspertów, jak i hobbystów, oferując różne podejścia i perspektywy warte poznania. Na przestrzeni historii Bruno Le Maire wywarł znaczący wpływ na społeczeństwo, kulturę i życie codzienne, prowokując debaty i refleksje, które pozostają aktualne także dzisiaj. W tym artykule zagłębimy się w świat Bruno Le Maire, aby lepiej zrozumieć jego znaczenie i wpływ w różnych kontekstach.
![]() | |
Data i miejsce urodzenia |
15 kwietnia 1969 |
---|---|
Minister rolnictwa Francji | |
Okres |
od 23 czerwca 2009 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Minister gospodarki i finansów Francji[1] | |
Okres |
od 17 maja 2017 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
![]() | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Bruno Le Maire (ur. 15 kwietnia 1969 w Neuilly-sur-Seine) – francuski polityk i samorządowiec, parlamentarzysta, w latach 2009–2012 minister rolnictwa, od 2017 do 2024 minister gospodarki i finansów.
Syn Viviane Fradin de Belâbre, arystokratki z południowo-zachodniej Francji, dyrektor prestiżowej prywatnej szkoły Lycée Saint-Louis-de-Gonzague w 16. dzielnicy Paryża, oraz Maurice'a Le Maire, menedżera w koncernie Total[2].
Absolwent francuskich uczelni: École normale supérieure (gdzie obronił pracę nt. twórczości Marcela Prousta), Instytutu Nauk Politycznych w Paryżu i École nationale d'administration.
Pracę zawodową rozpoczął w administracji rządowej, początkowo w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Później był współpracownikiem Dominique'a de Villepina, gdy ten pełnił funkcję sekretarza generalnego prezydenta Jacques'a Chiraca, ministra i premiera. W 2005 Bruno Le Maire został dyrektorem gabinetu francuskiego premiera.
W wyborach parlamentarnych w 2007 uzyskał mandat deputowanego do Zgromadzenia Narodowego XIII kadencji z ramienia Unii na rzecz Ruchu Ludowego z departamentu Eure. Kandydował z okręgu, z którego dotąd przez kilka kadencji posłował Jean-Louis Debré.
W 2008 został radnym miejskim w Évreux. W grudniu tego samego roku powołano go w skład drugiego rządu François Fillona na stanowisko sekretarza stanu ds. stosunków europejskich w Ministerstwie Spraw Zagranicznych (zastąpił Jean-Pierre'a Jouyeta). 23 czerwca 2009 został ministrem gospodarki żywnościowej, rolnictwa i rybołówstwa, zastępując Michela Barniera[3]. 14 listopada 2010 został ministrem rolnictwa, żywności, rybołówstwa, wsi i planowania regionalnego w kolejnym gabinecie tego samego premiera[4]. Urząd ten sprawował do 15 maja 2012. W wyborach parlamentarnych w tym samym roku uzyskał poselską reelekcję[5]. W 2014 Bruno Le Maire ubiegał się o przywództwo w UMP, przegrywając jednak z Nicolasem Sarkozym[6].
W 2016 wystartował w prawyborach prezydenckich prawicy i centrum przed wyborami prezydenckimi zaplanowanymi na 2017. W głosowaniu z 20 listopada 2016 uzyskał 2,4% głosów[7]. W drugiej turze prawyborów poparł kandydaturę François Fillona.
17 maja 2017 objął urząd ministra gospodarki w nowo powołanym gabinecie Édouarda Philippe’a[8]. W tym samym dniu został wykluczony z partii Republikanie[9].
Dołączył następnie do En Marche! prezydenta Emmanuela Macrona. Z ramienia tego ugrupowania w wyborach parlamentarnych w 2017 ponownie został wybrany do niższej izby francuskiego parlamentu[10]. W czerwcu 2017 powołany na ministra gospodarki i finansów w drugim rządzie dotychczasowego premiera[11]. W lipcu 2020 został ministrem gospodarki, finansów i odnowy gospodarczej w gabinecie Jeana Castex[12]. W maju 2022 objął urząd ministra gospodarki, finansów, suwerenności przemysłowej i cyfrowej w rządzie Élisabeth Borne[13]. Utrzymał tę funkcję także przy rekonstrukcji gabinetu z lipca 2022[14]. Pozostał na tym stanowisku również w styczniu 2024, gdy powołano rząd Gabriela Attala[15]. Zakończył urzędowanie we wrześniu 2024.