Bruno Le Maire

W tym artykule omówimy Bruno Le Maire, temat, który wywołał zainteresowanie i dyskusję w różnych obszarach. Bruno Le Maire to temat, który przykuł uwagę zarówno ekspertów, jak i hobbystów, oferując różne podejścia i perspektywy warte poznania. Na przestrzeni historii Bruno Le Maire wywarł znaczący wpływ na społeczeństwo, kulturę i życie codzienne, prowokując debaty i refleksje, które pozostają aktualne także dzisiaj. W tym artykule zagłębimy się w świat Bruno Le Maire, aby lepiej zrozumieć jego znaczenie i wpływ w różnych kontekstach.

Bruno Le Maire
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 kwietnia 1969
Neuilly-sur-Seine

Minister rolnictwa Francji
Okres

od 23 czerwca 2009
do 15 maja 2012

Przynależność polityczna

UMP

Poprzednik

Michel Barnier

Następca

Stéphane Le Foll

Minister gospodarki i finansów Francji[1]
Okres

od 17 maja 2017
do 21 września 2024

Przynależność polityczna

En Marche!

Poprzednik

Michel Sapin

Następca

Antoine Armand

podpis
Odznaczenia
Komandor Orderu Zasługi Rolniczej (Francja) Komandor Orderu Zasługi Morskiej (Francja) Komandor 1. Stopnia Orderu Danebroga (Dania) Komandor Orderu Narodowego Lwa (Senegal) Order Zasługi Republiki Włoskiej III Klasy Krzyż Komandorski Orderu Zasługi RFN

Bruno Le Maire (ur. 15 kwietnia 1969 w Neuilly-sur-Seine) – francuski polityk i samorządowiec, parlamentarzysta, w latach 2009–2012 minister rolnictwa, od 2017 do 2024 minister gospodarki i finansów.

Życiorys

Pochodzenie i wykształcenie

Syn Viviane Fradin de Belâbre, arystokratki z południowo-zachodniej Francji, dyrektor prestiżowej prywatnej szkoły Lycée Saint-Louis-de-Gonzague w 16. dzielnicy Paryża, oraz Maurice'a Le Maire, menedżera w koncernie Total[2].

Absolwent francuskich uczelni: École normale supérieure (gdzie obronił pracę nt. twórczości Marcela Prousta), Instytutu Nauk Politycznych w Paryżu i École nationale d'administration.

Działalność zawodowa i polityczna

Pracę zawodową rozpoczął w administracji rządowej, początkowo w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Później był współpracownikiem Dominique'a de Villepina, gdy ten pełnił funkcję sekretarza generalnego prezydenta Jacques'a Chiraca, ministra i premiera. W 2005 Bruno Le Maire został dyrektorem gabinetu francuskiego premiera.

W wyborach parlamentarnych w 2007 uzyskał mandat deputowanego do Zgromadzenia Narodowego XIII kadencji z ramienia Unii na rzecz Ruchu Ludowego z departamentu Eure. Kandydował z okręgu, z którego dotąd przez kilka kadencji posłował Jean-Louis Debré.

W 2008 został radnym miejskim w Évreux. W grudniu tego samego roku powołano go w skład drugiego rządu François Fillona na stanowisko sekretarza stanu ds. stosunków europejskich w Ministerstwie Spraw Zagranicznych (zastąpił Jean-Pierre'a Jouyeta). 23 czerwca 2009 został ministrem gospodarki żywnościowej, rolnictwa i rybołówstwa, zastępując Michela Barniera[3]. 14 listopada 2010 został ministrem rolnictwa, żywności, rybołówstwa, wsi i planowania regionalnego w kolejnym gabinecie tego samego premiera[4]. Urząd ten sprawował do 15 maja 2012. W wyborach parlamentarnych w tym samym roku uzyskał poselską reelekcję[5]. W 2014 Bruno Le Maire ubiegał się o przywództwo w UMP, przegrywając jednak z Nicolasem Sarkozym[6].

W 2016 wystartował w prawyborach prezydenckich prawicy i centrum przed wyborami prezydenckimi zaplanowanymi na 2017. W głosowaniu z 20 listopada 2016 uzyskał 2,4% głosów[7]. W drugiej turze prawyborów poparł kandydaturę François Fillona.

17 maja 2017 objął urząd ministra gospodarki w nowo powołanym gabinecie Édouarda Philippe’a[8]. W tym samym dniu został wykluczony z partii Republikanie[9].

Dołączył następnie do En Marche! prezydenta Emmanuela Macrona. Z ramienia tego ugrupowania w wyborach parlamentarnych w 2017 ponownie został wybrany do niższej izby francuskiego parlamentu[10]. W czerwcu 2017 powołany na ministra gospodarki i finansów w drugim rządzie dotychczasowego premiera[11]. W lipcu 2020 został ministrem gospodarki, finansów i odnowy gospodarczej w gabinecie Jeana Castex[12]. W maju 2022 objął urząd ministra gospodarki, finansów, suwerenności przemysłowej i cyfrowej w rządzie Élisabeth Borne[13]. Utrzymał tę funkcję także przy rekonstrukcji gabinetu z lipca 2022[14]. Pozostał na tym stanowisku również w styczniu 2024, gdy powołano rząd Gabriela Attala[15]. Zakończył urzędowanie we wrześniu 2024.

Odznaczenia

Przypisy

  1. Do czerwca 2017 jako minister gospodarki, od lipca 2020 do maja 2022 jako minister gospodarki, finansów i odnowy gospodarczej, a od maja 2022 do września 2024 jako minister gospodarki, finansów, suwerenności przemysłowej i cyfrowej.
  2. Florent Marchet: Bruno Le Maire par Florent Marchet. liberation.fr, 14 listopada 2016. . (fr.).
  3. Décret du 23 juin 2009 relatif à la composition du Gouvernement. legifrance.gouv.fr, 24 czerwca 2009. . (fr.).
  4. Communiqué de la Présidence de la République. elysee.fr, 14 listopada 2010. . (fr.).
  5. Résultats des élections législatives 2012. lexpress.fr, 17 czerwca 2012. . (fr.).
  6. Nicolas Sarkozy wins French opposition UMP party vote. bbc.com, 29 listopada 2014. . (ang.).
  7. Primaire à droite: les résultats définitifs du premier tour enfin connus. lci.fr, 23 listopada 2016. . (fr.).
  8. Gouvernement Édouard Philippe: qui sont les ministres de Macron. lefigaro.fr, 17 maja 2017. . (fr.).
  9. Accoyer: les membres des Républicains nommés au gouvernement ne font plus partie de LR. bfmtv.com, 17 maja 2017. . (fr.).
  10. Elections législatives 2017: Résultats 2d tour. interieur.gouv.fr. . (fr.).
  11. Remaniement: Nicole Belloubet garde des Sceaux, Florence Parly ministre des Armées. lefigaro.fr, 21 czerwca 2017. . (fr.).
  12. Remaniement: qui sont les ministres du gouvernement Castex. lefigaro.fr, 6 lipca 2020. . (fr.).
  13. Annonce de la composition du Gouvernement. elysee.fr, 20 maja 2022. . (fr.).
  14. La nomination du Gouvernement d’Élisabeth Borne. gouvernement.fr, 4 lipca 2022. . (fr.).
  15. La nomination du Gouvernement de Gabriel Attal. gouvernement.fr, 11 stycznia 2024. . (fr.).
  16. Article 9 – Décret n°59-729 du 15 juin 1959 RELATIF A L'ORDRE DU MERITE AGRICOLE (COMPOSITION DE L'ORDRE CONTINGENT, NOMINATIONS, PROMOTIONS, DISCIPLINE, CONTROLE). legifrance.gouv.fr. . (fr.).
  17. Décret n°2002-88 du 17 janvier 2002 relatif à l’ordre du Mérite maritime. legifrance.gouv.fr. . (fr.).
  18. Emmanuel Macron: le Danemark lui décerne une récompense inestimable. voici.fr, 29 sierpnia 2018. . (fr.).
  19. Décoration: Le ministre français de l’Economie et des Finances Bruno Le Maire élevé à l’Ordre national. homeviewsenegal.com, 1 kwietnia 2019. . (fr.).
  20. Commendatore Ordine al Merito della Repubblica Italiana. quirinale.it, 4 lipca 2021. . (wł.).
  21. Déplacement de Bruno Le Maire à Berlin – Lundi 25 juillet. economie.gouv.fr, 24 lipca 2022. . (fr.).

Bibliografia