Brzoza Ermana

W tym artykule szczegółowo zbadamy Brzoza Ermana, temat, który wzbudził rosnące zainteresowanie współczesnego społeczeństwa. Przez lata Brzoza Ermana był przedmiotem debaty, badań i refleksji, biorąc pod uwagę jego znaczenie i wpływ w różnych obszarach życia codziennego. Od swoich początków do dzisiejszego wpływu Brzoza Ermana odegrał kluczową rolę w sposobie, w jaki ludzie postrzegają otaczający ich świat, a także w podejmowaniu decyzji, które wpływają zarówno indywidualnie, jak i zbiorowo. Poprzez szczegółową i bezstronną analizę artykuł ten ma na celu rzucić światło na Brzoza Ermana i jego konsekwencje dla dzisiejszego społeczeństwa, oferując globalną wizję obejmującą różne perspektywy i podejścia.

Brzoza Ermana
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

bukowce

Rodzina

brzozowate

Rodzaj

brzoza

Gatunek

brzoza Ermana

Nazwa systematyczna
Betula ermanii Cham.
Linnaea VI 537,t.6.fig.D,1837
Synonimy
  • Betula ulmifolia Reg.
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Multimedia w Wikimedia Commons

Brzoza Ermana (Betula ermanii Cham.) – gatunek drzewa z rodziny brzozowatych (Betulaceae Gray). Występuje w stanie dzikim w północno-wschodniej Azji (Kamczatka, Sachalin, część Syberii, Hokkaido, Honsiu, Sikoku, Korea, Chiny)[4].

Morfologia

Kora
Liście i kwiatostany
Pokrój
Drzewo dorasta do 22 m[5]. Korona gęsta i szeroka, wcześnie wiosną zazieleniająca się.
Pień
Kora wa jaskrawo złocistobiałą barwę, czasami bywa różowawa, rzadziej jaskrawopomarańczowa. Złuszcza się okrężnie dużymi zwisającymi płatami.
pędy
Gałązki są gruczołkowate. Młode pędy są owłosione, lecz szybko stają się nagie[5].
Liście
Trójkątnojajowate, bądź sercowate, w miarę regularne. Mają 4–14 cm długości i 3–10 cm szerokości. Z wierzchu ciemnozielone i początkowo owłosione, lecz szybko stają się nagie. Od spodu są owłosione w kącikach nerwów. Wierzchołki liści są ostro zakończone. Brzeg liściowy jest podwójnie, nierównomiernie ostro ząbkowane. Zwykle posiadają 7–11 par nerwów, równolegle i blisko siebie ułożonych. Ogonki liściowe są zwykle nagie[5].
Kwiaty
Kwiaty zebrane w kwiatostany zwane kotkami. Są wyprostowane. Zimą kotki męskie są grube i posiadają gładkie łuski[5].
Owoce
Owocostany pojedyncze, wyprostowane, prawie siedzące, długie 2–4 cm. Orzeszki owłosione przy szyjkach słupka, skrzydełka wąskie. Łuski częściowo pozostają przez zimę na kotkach.

Biologia i ekologia

W ojczyźnie górskie drzewo leśne. Tworzy drzewostany mieszane ze świerkiem ajańskim i drzewami liściastymi, lub lite jednogatunkowe. Jest wiatropylna i wiatrosiewna. Jest drzewem szybkorosnącym.

Zastosowanie

  • Drewno w ojczyźnie używane do produkcji mebli, w rzeźbiarstwie, także do produkcji papieru i na opał.
  • Roślina ozdobna. Do uprawy jako drzewo ozdobne wprowadzona w 1880 roku w Rosji. W Polsce od końca XIX w. Wytrzymała na mrozy i może być uprawiana w całym kraju. Podstawowy efekt ozdobny daje gładki, jasnobiały lub żółtawowiśniowy pień. Wymaga gleb żyźniejszych i stosunkowo wilgotnych, źle rośnie na piaskach i torfach.

Przypisy

  1. ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 (ang.).
  2. ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– (ang.).
  3. ↑ Betula ermanii, The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. ↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). .
  5. ↑ a b c d Johnson O., More D.: Drzewa. Warszawa: Multico, 2009, s. 186. ISBN 978-83-7073-643-9.