Bulwa (botanika)

W dzisiejszym świecie Bulwa (botanika) zyskał duże znaczenie w różnych obszarach, generując wpływ wykraczający poza oczekiwania. Od momentu pojawienia się Bulwa (botanika) przyciągnął uwagę ekspertów i ogółu społeczeństwa, wywołując debaty, badania i różnorodne opinie, które zaznaczyły jego znaczenie i zakres we współczesnym społeczeństwie. W tym artykule zagłębimy się w istotę Bulwa (botanika), badając jego implikacje, ewolucję w czasie i jego wpływ w różnych sferach, pokazując wpływ, jaki ta wyjątkowa postać/motyw/data ma na naszą obecną rzeczywistość.

Podziemne bulwy pędowe topinamburu
Bulwy korzeniowe dalii

Bulwa – zgrubiała część korzenia lub pędu, pełniąca w roślinie funkcję spichrzową, przetrwalnikową i rozmnażania wegetatywnego[1]. W bulwach gromadzone są substancje zapasowe, głównie białka i cukry – często skrobia. U niektórych roślin bulwa może magazynować wodę. Bulwy zbudowane są głównie z tkanki miękiszowej. Dzięki przetrwalnikowej funkcji bulw byliny mogą po okresie niesprzyjającym wegetacji (np. zimie lub suszy) odtworzyć się z zawiązków pędów znajdujących się w bulwie, mimo że pęd nadziemny tych roślin obumarł.

W zależności od organu, z jakiego powstaje, wyróżnia się dwa zasadnicze rodzaje bulw:

Bulwy korzeniowe, korzenie bulwiaste
Powstają z przekształconych korzeni, gromadzących materiały zapasowe dla rośliny na okres spoczynku. Przykłady roślin o korzeniach bulwiastych: dalia, pustynnik, kliwia, jaskier, alstremeria, maniok jadalny, batat.
Bulwy pędowe
Rozwijają się z pędu i, podobnie jak w powyższym przypadku, zwykle także są podziemne, rzadziej nadziemne. Jako fragmenty pędu charakteryzują się jego znacznym skróceniem i zgrubieniem. Liście na spichrzowym odcinku pędu zwykle ulegają całkowitemu uwstecznieniu (inaczej niż w przypadku bulwocebuli). W odróżnieniu od cebuli bulwy są poza tym jednoroczne – w okresie wzrostu zapasy wyczerpują się, a bulwa się kurczy. Równocześnie jednak tworzone są nowe bulwy. Bulwy pędowe powstają zwykle z podziemnych pędów (rozłogów, często zwanych stolonami) (np. u ziemniaka), z dolnej, zwykle hipokotylowej części pędu (np. u rzodkiewki), czasem z części nadliścieniowej (np. u kalarepy)[1].

U niektórych roślin z rodzaju burak i selery, też u brukwi, bulwy mają pochodzenie mieszane – powstają częściowo z górnej części korzenia i dolnej części pędu[1].

Ze względu na dużą zawartość substancji odżywczych bulwy stanowią cenne źródło pożywienia dla zwierząt i człowieka. Do roślin bulwiastych należą warzywa rzepowate i korzeniowe, częściowo także kapustne i psiankowate[2].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b c J. Szwejkowska, J. Szwejkowski: Botanika. Tom I. Morfologia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005. ISBN 83-01-13946-3.
  2. ↑ Zofia Dobrakowska-Kopecka, Roch W. Doruchowski, Marian Gapiński: Warzywnictwo. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1989. ISBN 83-09-01204-7.