Cmentarz mariawicki w Warszawie

W tym artykule szczegółowo omówimy temat Cmentarz mariawicki w Warszawie. W całej historii Cmentarz mariawicki w Warszawie odgrywał kluczową rolę w różnych obszarach społeczeństwa, od kultury i sztuki po naukę i technologię. Poprzez szczegółową analizę przeanalizujemy znaczenie Cmentarz mariawicki w Warszawie we współczesnym kontekście, a także jego wpływ na rozwój i ewolucję różnych aspektów życia codziennego. Dodatkowo sprawdzimy, w jaki sposób Cmentarz mariawicki w Warszawie był na przestrzeni czasu przedmiotem wielu interpretacji i podejść, co przyczyniło się do jego ciągłego znaczenia dzisiaj. Od swoich początków do dzisiejszej obecności Cmentarz mariawicki w Warszawie pozostawił niezatarty ślad na świecie, a w tym artykule staramy się dogłębnie zbadać i zrozumieć jego wpływ.

Cmentarz mariawicki w Warszawie
Ilustracja
Fragment nekropolii
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Miejscowość

Warszawa

Adres

ul. Wolska 186
01-258 Warszawa

Typ cmentarza

wyznaniowy

Wyznanie

mariawickie

Stan cmentarza

czynny

Powierzchnia cmentarza

0,6 ha

Data otwarcia

1912

Zarządca

Kościół Starokatolicki Mariawitów − parafia Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w Warszawie,
Kościół Katolicki Mariawitów − parafia Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w Warszawie

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, po lewej znajduje się punkt z opisem „Cmentarz mariawicki w Warszawie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Cmentarz mariawicki w Warszawie”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Cmentarz mariawicki w Warszawie”
Ziemia52°13′26″N 20°55′50″E/52,223889 20,930556
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Cmentarz mariawicki w Warszawie – nekropolia założona w 1912, położona na Woli, przy ulicy Wolskiej 186 na terenie parafii Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Na cmentarzu chowani są wierni Kościoła Starokatolickiego Mariawitów i Kościoła Katolickiego Mariawitów.

Nekropolia zajmuje prostokątny teren o powierzchni 0,6 ha, znajdujący się pomiędzy nowym a starym kościołem parafialnym. Liczba pochowanych na nim osób, z powodu zniszczenia lub zaginięcia dokumentacji, nie jest możliwa do ustalenia.

Opis

Na początku działalności niezależnego kościoła mariawitów zmarłych chowano głównie na cmentarzu Bródnowskim. Z chwilą utworzenia parafii po drugiej stronie Wisły (ok. 1907) mariawici zwrócili się do władz państwowych o wyznaczenie nowego terenu pochówków. Pierwotnie miał to być cmentarz Wolski, lecz Kościół rzymskokatolicki bronił się, że w okolicy znajdują się większe cmentarze ewangelickie i prawosławny, i to one w pierwszej kolejności powinny przyjąć zmarłych mariawitów.

W maju 1911 rząd rosyjski nakazał władzom gminy Czyste, aby wymówiły osobom prywatnym dzierżawę gruntów „poduchownych”, gdyż miał z nich powstać cmentarz mariawicki. Miał on zajmować 3 morgi, czyli około 1,68 ha. Oficjalnie nekropolię mariawicką otwarto 13 października 1912. Do dziś zachował nagrobek wystawiony w tymże samym roku nad miejscem spoczynku Julii z Baranowskich Habikiewicz, zmarłej 24 grudnia 1912. Cmentarz służył czterem warszawskim parafiom mariawickim do 1945.

Zarysy cmentarzyka widoczne są m.in. na planach Warszawy z 1916 i 1924, lecz różnią się one kształtem. W 1916, wraz z poszerzeniem granic Warszawy, cmentarz znalazł się w granicach miasta, lecz połączenie z śródmieściem uzyskał dopiero w 1924, kiedy między nim a cmentarzem wolskim utworzono pętlę tramwajową.

Do 1925 na terenie cmentarza znajdowała się tylko kaplica i dopiero rok później, udało się wystawić kościółek Matki Boskiej Nieustającej Pomocy wraz z plebanią. W czasie II wojny światowej podzielił on los innych warszawskich świątyń mariawickich i uległ zniszczeniu. Odbudowano go dopiero w latach 60. XX w. (świątynia istnieje do dzisiaj, ale nie jest już użytkowana).

Po 1945 teren cmentarza uległ zmniejszeniu i obecnie znajduje się w między ulicą Wolską a zajezdnią autobusowo-tramwajową. W latach 70. XX w. cmentarz został uporządkowany i otoczony parkanem, a od 1994 do 1997 na jego zachodnim skraju wybudowano nową, obszerną świątynię.

Nagrobki przedwojenne nie wyróżniają się okazałością lub poziomem artystycznym. Także wśród nowszych pomników dominują proste formy typowe dla współczesnych polskich nekropolii, a wyjątkiem jest tylko nagrobek pułkownika Józefa Grabczyka (zm. 2003) z posągiem leżącej alegorii Smutku.

W 2012 wpisany do gminnej ewidencja zabytków[1].

Pochowani na cmentarzu

Wzdłuż głównej alejki, groby znajdują się prostopadle i rzędowo. Na cmentarzu mariawickim pochowani są m.in.:

Przypisy

  1. ↑ BIP Warszawa - oficjalny portal stolicy Polski , bip.warszawa.pl (pol.).

Bibliografia

Cmentarze Warszawy
Komunalne
Wojenne
Rzymskokatolickie
Starokatolickie
Ewangelickie
Prawosławne
Żydowskie
Karaimskie
Muzułmańskie
Inne

Cmentarze mariawickie