Dom Antoniego Procajłowicza w Rudawie

W dzisiejszym artykule porozmawiamy o Dom Antoniego Procajłowicza w Rudawie. Dom Antoniego Procajłowicza w Rudawie to temat, który w ostatnim czasie wzbudził duże zainteresowanie w społeczeństwie. Dla wielu stał się punktem odniesienia, czy to ze względu na jego aktualność dzisiaj, wpływ na życie codzienne, czy też jego znaczenie historyczne. Od momentu powstania Dom Antoniego Procajłowicza w Rudawie wzbudził przeróżne opinie i był przedmiotem licznych badań. W tym artykule zbadamy różne aspekty Dom Antoniego Procajłowicza w Rudawie, przeanalizujemy jego implikacje i omówimy jego znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie. Bez wątpienia Dom Antoniego Procajłowicza w Rudawie to temat, który nie pozostawia nikogo obojętnym i z którego można się wiele nauczyć.

Dom Antoniego Procajłowicza w Rudawie
Zabytek: nr rej. A-590 z 30 sierpnia 1988 roku[1]
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Rudawa

Adres

ul. Henryka Sienkiewicza 14

Typ budynku

dom murowany

Architekt

nieznany

Ukończenie budowy

1903

Pierwszy właściciel

Antoni Procajłowicz

Kolejni właściciele

Hieronim Hirschberg (od 1935 roku)

Położenie na mapie gminy Zabierzów
Mapa konturowa gminy Zabierzów, po lewej znajduje się punkt z opisem „Dom Antoniego Procajłowicza w Rudawie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Dom Antoniego Procajłowicza w Rudawie”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Dom Antoniego Procajłowicza w Rudawie”
Położenie na mapie powiatu krakowskiego
Mapa konturowa powiatu krakowskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Dom Antoniego Procajłowicza w Rudawie”
Ziemia50°07′11,555″N 19°42′53,928″E/50,119876 19,714980
Multimedia w Wikimedia Commons

Dom Antoniego Procajłowicza w Rudawie – murowany dom mieszkalny znajdujący się w Rudawie, w powiecie krakowskim, w 1988 roku wpisany do rejestru zabytków nieruchomych[1].

Historia

Dom wybudowano w 1903 roku dla artysty malarza Antoniego Procajłowicza. Autor projektu nie jest znany[2].

Dom był miejscem spotkań młodopolskich artystów, m.in. Stanisława Wyspiańskiego, Lucjana Rydla i Włodzimierza Tetmajera[3]. W 1935 roku został sprzedany kierownikowi parowozowni w Krakowie Hieronimowi Hirschbergowi. W 1992 roku był współwłasnością Marii Rożanowicz oraz Franciszki i Witolda Hirschbergów[2].

Opis architektoniczny

Dom pod względem stylu nawiązuje do dworu staropolskiego[3]. Wybudowano go na wąskiej działce w pobliżu torów kolejowych. Jest to budynek parterowy, na rzucie prostokąta, wymurowany z cegły, otynkowany, częściowo podpiwniczony w części północno-wschodniej. W elewacji frontowej od południa, w części środkowej, znajduje się czterokolumnowy portyk, poprzedzony murowanymi schodami. Kolumny wsparte są na kwadratowych bazach i dźwigają gładki architraw. W głębi portyku znajdują się półkolumny na osi kolumn zewnętrznych. Nad portykiem umieszczono facjatę, ujętą falistym szczytem, z oknem pośrodku i małym kolistym okienkiem powyżej[2].

Elewacja południowa jest 7-osiowa, z drzwiami wejściowymi osłoniętymi portykiem. Po bokach drzwi znajdują się dwa okna. Pozostałe dwie pary prostokątnych okien umieszczono w skrajnych osiach, które ujęte są wąskimi płycinami, pod parapetami wykonano dekorację w tynku o motywie wolut i rozet[2].

Dom przykryty jest dachem dwuspadowym z naczółkami, facjata przykryta jest odrębnym daszkiem.

Od północy znajduje się przybudówka wybudowana w 1980 roku[2].

Przypisy

  1. ↑ a b Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie , Narodowy Instytut Dziedzictwa, 31 stycznia 2025 .
  2. ↑ a b c d e Maria Wierzchosławska, Alina Sienkiewicz: Dokumentacja. Karta biała. zabytek.pl. .
  3. ↑ a b Monografia gminy Zabierzów. zabierzow.org.pl. .