Dorszowate
W tym artykule zbadamy wpływ Dorszowate na współczesne społeczeństwo i jego znaczenie w różnych obszarach życia codziennego. Dorszowate był przedmiotem debat i analiz w różnych dyscyplinach, od psychologii po ekonomię, w tym politykę i kulturę popularną. Na przestrzeni historii Dorszowate odegrał kluczową rolę w ewolucji i transformacji społeczeństw ludzkich, wpływając na nasze przekonania, wartości i zachowania. Poprzez dogłębną analizę zbadamy wiele aspektów Dorszowate i jego wpływ na dzisiejszy świat.
| Gadidae[1] | |
| Rafinesque, 1810 | |
 Przedstawiciel rodziny - Gadus morhua | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Rodzina |
dorszowate |
Dorszowate[2], wątłuszowate[2] (Gadidae) – rodzina morskich ryb dorszokształtnych (Gadiformes). Obejmuje gatunki o bardzo dużym znaczeniu gospodarczym.
Występowanie
Obecny zasięg występowania dorszowatych obejmuje Ocean Arktyczny, Atlantyk i Ocean Spokojny, większość gatunków zamieszkuje wody nad szelfem strefy umiarkowanej półkuli północnej. Dorsz atlantycki, motela i witlinek występują w Bałtyku. Wszystkie dorszowate – z wyjątkiem występującego także w polskich rzekach miętusa pospolitego – są gatunkami morskimi.
Cechy charakterystyczne
Ciało wydłużone, pokryte drobnymi i okrągłymi łuskami. Długie płetwy nieparzyste, zwykle podzielone na trzy płetwy grzbietowe i dwie płetwy odbytowe. W płetwach brak promieni twardych. Płetwy brzuszne położone są pod piersiowymi albo na gardle. Uzębiony otwór gębowy u większości gatunków jest zaopatrzony w wąsik na podbródku. Symetryczny szkielet płetwy ogonowej. Położony w przedniej części ciała pęcherz pławny nie ma odgałęzień. Ikra nie posiada kropli tłuszczowej.
Dorszowate żywią się rybami i bezkręgowcami. Największe osobniki dorsza atlantyckiego osiągają prawie 2 m długości. Kilka gatunków podejmuje długie wędrówki, niektóre tworzą ławice.
Systematyka
Klasyfikacja dorszowatych pozostaje sporna. Ichtiolodzy zaliczają do niej od 16 do 21 rodzajów grupowanych w 3 lub 4 podrodzinach. Poniżej przedstawiono podział na 4 podrodziny zaproponowany w 2002 przez Endo[3], potwierdzony w 2006 przez Teletchea i in. w wyniku przeprowadzonych przez nich badań morfologicznych i genetycznych[4].
Eschmeyer podnosi Lotinae i Phycinae do rangi rodzin Lotidae i Phycidae[5].
Nelson (2006) umieścił rodzaj Raniceps w monotypowej podrodzinie Ranicipitinae.
.jpg)
Klasyfikacja
Rodzaje zaliczane do tej rodziny[6]:
Arctogadus — Boreogadus — Eleginus — Gadiculus — Gadus — Melanogrammus — Merlangius — Microgadus — Micromesistius — Pollachius — Raniceps — Trisopterus
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Gadidae, Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b G. Nikolski: Ichtiologia szczegółowa. Franciszek Staff (tłum.). Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1970.
- ↑ Endo, H. 2002. Phylogeny of the order Gadiformes (Teleostei, Paracanthopterygii). Mem. Grad. School Fish. Sci. Hokkaido Univ. 49(2):75–149.
- ↑ Teletchea, F., V. Laudet, and C. Hanni. 2006. Phylogeny of the Gadidae (sensu Svetovidov, 1948) based on their morphology and two mitochondrial genes. Molecular Phylogenetics and Evolution 38:189–199.
- ↑ Eschmeyer, W.N., 1990. Catalog of the genera of recent fishes. California Academy of Sciences, San Francisco, USA
- ↑ Ron Fricke, William Neil Eschmeyer, Richard van der Laan (red.), SEARCH, Eschmeyer’s Catalog of Fishes, California Academy of Sciences, 7 czerwca 2012 (ang.).
Bibliografia
- Maria Brylińska: Ryby słodkowodne Polski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1986. ISBN 83-01-12286-2.
- Joseph S. Nelson: Fishes of the World. Wyd. 4. John Wiley & Sons, 2006. ISBN 0-471-25031-7. (ang.).
- Włodzimierz Załachowski: Ryby. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1997. ISBN 83-01-12286-2.