Edward Schillebeeckx

Wygląd przypnij ukryj Edward Schillebeeckx
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

14 listopada 1914
Antwerpia

Data i miejsce śmierci

23 grudnia 2009
Nijmegen

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

1941

Edward Schillebeeckx OP (ur. 14 listopada 1914 w Antwerpii, zm. 23 grudnia 2009 w Nijmegen) – flamandzki teolog, dominikanin, jedna z postaci II soboru watykańskiego. W okresie posoborowym w konflikcie z Kongregacją Nauki Wiary, jego poglądy na zmartwychwstanie i posługę duchownych w Kościele, zostały ocenione jako niezgodne z doktryną katolicką.

Życie

Wstąpił do zakonu dominikanów w 1934, święcenia kapłańskie przyjął w 1941. Studiował w Paryżu w Le Saulchoir, na Sorbonie i w Collège de France. Doktoryzował się w 1939, od 1943 docent, a od 1956 profesor dogmatyki w Religionswissenschaftliches Institut Katolickiego Uniwersytetu w Louvain. Od 1957 wykładowca teologii systematycznej na uniwersytecie w Nijmegen. W latach 1962-1965 na zaproszenie kardynała Alfrinka był doradcą (tzw. peritus) biskupów obecnych na II Soborze Watykańskim.

Poglądy teologiczne

Książki Schillebeeckxa na temat dogmatów o Jezusie Chrystusie i Kościele z okresu przed Soborem były pisane z pozycji tomistycznej. Są one uznawane za klasykę teologiczną. Jego teologia sakramentalna znalazła wyraz w dokumentach Soboru. Zwłaszcza pojęcie Kościoła jako sakramentu zbawienia:

Kościół jest w Chrystusie niejako sakramentem, czyli znakiem i narzędziem wewnętrznego zjednoczenia z Bogiem i jedności całego rodzaju ludzkiego. Lumen gentium 1

Ojciec Schillebeeckx OP pisał o tym w książce wydanej w 1959 r.: Chrystus, Sakrament spotkania z Bogiem.

Jednak późniejsze nauczanie, zwłaszcza od czasu wydania jego kolejnej książki Jezus: Eksperyment chrystologiczny (wyd. holenderskie 1974), spotkało się ze sprzeciwami ze strony Kongregacji Nauki Wiary. Kongregacja zakwestionowała ortodoksyjność jego interpretacji zmartwychwstania Chrystusa. Schillebeeckx został w tej sprawie wezwany przez Stolicę Apostolską, by wyjaśnić swoje stanowisko.

Wydana w 1980 r. kolejna jego książka, tym razem o posłudze duchownych w Kościele, The Ministry in the Church, spotkała się z zastrzeżeniami Kongregacji jako zawierająca poglądy protestanckie. Również jego poglądy zawarte w książce The Church with a Human Face (Kościół z ludzką twarzą), wydanej w 1985 r., stały się obiektem krytyki Kongregacji. Schillebeeckx argumentował bowiem, że przesłanki biblijno-historyczne wskazują, że katolickie święcenia kapłańskie niekoniecznie czerpią swą ważność z sukcesji apostolskiej i mogą być udzielane w oderwaniu od niej. Według autora, wybór kapłana oraz, w konsekwencji, sprawowanie Eucharystii jest zależne od lokalnej wspólnoty kościelnej.

Publikacje

Przypisy

  1. ↑ Tadeusz Bartoś: E. Schillebeeckx nie żyje. Gazeta Wyborcza . 2009-12-27. .
  2. ↑ a b Por. Tekst organizacji „Katolicy za wolnym wyborem”: Cardinal Joseph Ratzinger’s Preparation for the Papacy: How ‘the Vatican’s Enforcer’ ran the Congregation for the Doctrine of the Faith (1979 – 2005). catholicsforchoice.org . April 2006. . . (ang.).
  3. ↑ James Arraj: Post-Vatican II Catholic Theology on the Resurrection. W: Tenże: The Bodily Resurrection of Jesus. 2007. ISBN 978-0-914073-21-4. (ang.). Brak numerów stron w książce

Bibliografia

Wydania polskie dzieł

Opracowania

Laureaci Nagrody Erazma
1950–1959
1960–1969
1970–1979
1980–1989
1990–1999
2000–2009
2010–2019
2020–2029
Kontrola autorytatywna (osoba):Encyklopedie internetowe: