Erwin Chargaff
W tym artykule dokładnie zbadamy temat Erwin Chargaff i jego wpływ na różne aspekty społeczeństwa. Od momentu powstania do ewolucji na przestrzeni czasu Erwin Chargaff był przedmiotem debaty i kontrowersji, ale był także źródłem inspiracji i zmian. Przeanalizujemy jego wpływ na kulturę, politykę, ekonomię i inne dziedziny, a także jego rolę w kształtowaniu tożsamości i wspólnoty. Dzięki podejściu multidyscyplinarnemu zbadamy różne perspektywy istniejące na Erwin Chargaff, starając się zrozumieć jego zakres i znaczenie w bieżącym kontekście. Podobnie sprawdzimy, czy Erwin Chargaff ma pozytywny czy negatywny wpływ na społeczeństwo i jak można go rozumieć poprzez różne podejścia teoretyczne i metodologiczne. Ostatecznie ten artykuł ma na celu przedstawienie pełnego i zrównoważonego spojrzenia na Erwin Chargaff, tak aby czytelnik mógł wyrobić sobie świadomą opinię na ten temat.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| profesor nauk chemicznych | |
| Specjalność: biochemia | |
| Alma Mater | |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | |
| |
Erwin Chargaff (ur. 11 sierpnia 1905 w Czerniowcach, zm. 20 czerwca 2002 w Nowym Jorku) – austriacki biochemik, badacz DNA.
Urodził się w Czerniowcach w Księstwie Bukowiny. W latach 1923–1928 studiował chemię w Wiedniu, następnie dwa lata na Uniwersytecie Yale. Od roku 1930 pracował na Uniwersytecie Berlińskim, po czym w 1933 przeniósł się do Pasteur Institute w Paryżu. W 1935 wyemigrował do Nowego Jorku i został profesorem Uniwersytetu Columbia.
Jest autorem praw dotyczących zawartości zasad azotowych w DNA, nazwanych później regułami Chargaffa[1]. Wykazał też, że kompozycja zasad DNA różni się między gatunkami, czyli stosunek (A+T)/(G+C) jest różny u różnych gatunków. Umocniło to hipotezę o DNA jako materiale genetycznym w komórkach.
Przypisy
- ↑ Jan Barciszewski, Wojciech T. Markiewicz: Kwasy nukleinowe. Kod genetyczny. W: Polskie i światowe osiągnięcia nauki. Nauki biologiczne. Gliwice: Fundacja im. Wojciecha Świętosławskiego na Rzecz Wspierania Nauki i Rozwoju Potencjału Naukowego w Polsce, 2010, s. 54. ISBN 978-83-87576-52-3.
