Etana
W dzisiejszym świecie Etana stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu wielu różnych osób. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, znaczenie na polu zawodowym czy rolę w historii, Etana przykuł uwagę osób w każdym wieku i o każdym pochodzeniu. W miarę upływu czasu znaczenie zrozumienia i głębokiej analizy wszystkiego, co jest związane z Etana, staje się oczywiste, ponieważ jego wpływ przekracza granice i obejmuje wiele aspektów codziennego życia. W tym artykule zagłębimy się w świat Etana, aby zbadać jego różne aspekty i odkryć jego prawdziwy wpływ na dzisiejszy świat.
| |
| król Kisz | |
| Poprzednik | |
|---|---|
| Następca | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia |
I dynastia z Kisz |
| Dzieci | |
Etana – według mitologii sumeryjskiej i babilońsko-asyryjskiej 12. władca sumeryjski należący do I dynastii z Kisz, wymieniony w Sumeryjskiej liście królów, bohater Mitu o Etanie[1].
Opis
Etana był sumeryjskim królem z miasta Kisz, położonego w południowej części Mezopotamii, leżącej w dorzeczu Tygrysu i Eufratu[2]. Był następcą Arwiuma, syna Maszdy. Po potopie powstały różne państwa-miasta i dynastie królów, które nimi władały. Pierwszym królem, który je zjednoczył był Etana, władca Kisz (ok. 2800 p.n.e.)[2]. Dotyczący go fragment w Sumeryjskiej liście królów brzmi następująco: „Etana, pasterz, który poleciał do niebios i zjednoczył wszystkie obce kraje, został królem i panował przez 1500 lat”[3].
Etana jest bohaterem akadyjskiego Mitu o Etanie[4]. Opowiada on, że na początku nie było króla i bogowie postanowili wybrać Etanę. Był dobrym władcą, ale nie mógł mieć dzieci, a jedynym lekarstwem na tę przypadłość było ziele po które musiał udać się do nieba. Modlił się do boga Szamasza, który w końcu skierował go na górę, gdzie uwięziony był ogromny orzeł. Po uwolnieniu go odbył podróż do siedziby bogów w niebie po ziele, które miało wyleczyć jego bezpłodność[5].
Przypisy
- ↑ Etana, Encyklopedia PWN , Wydawnictwo Naukowe PWN .
- ↑ a b Sumer, Encyclopædia Britannica (ang.).
- ↑ Piotr Michalowski, Sumerian..., s. 82.
- ↑ polskie tłumaczenie tego mitu w przekładzie Krystyny Łyczkowskiej znajduje się w: Krystyna Łyczkowska i inni, Mity akadyjskie, seria Antologia Literatury Mezopotamskiej, Wydawnictwo AGADE, Warszawa 2000, s.148-156
- ↑ Etana Epic, Encyclopædia Britannica (ang.).
Bibliografia
- Piotr Michalowski, Sumerian King List, Mark Chavalas (redaktor), The Ancient Near East - Historical Sources in Translation, Blackwell Publishing, Carlton 2006, s. 81–85.