Meskiagnuna

W dzisiejszym świecie Meskiagnuna to temat, który budzi zainteresowanie i debatę w różnych kręgach społecznych. Od momentu pojawienia się Meskiagnuna przyciąga uwagę badaczy, naukowców, liderów opinii i ogółu społeczeństwa. Zjawisko to wzbudziło szerokie spektrum opinii, krytyki i analiz, co wskazuje na jego istotność i wpływ na codzienne życie ludzi. W tym artykule przyjrzymy się różnym perspektywom związanym z Meskiagnuna, analizując jego wpływ na różne aspekty współczesnego życia i jego konsekwencje dla przyszłości.

Meskiagnuna[1] (sum. mes.ki.ag2.nun.na, tłum. „ukochany bohater Księcia”[2]) – według Sumeryjskiej listy królów drugi władca z I dynastii z Ur, syn Mesanepady, brat Aanepady. Dotyczący go fragment brzmi następująco:

„Meskiagnuna (z Ur), syn Mesanepady, został królem i panował przez 36 lat”[3][4]

Meskiagnuna wspomniany jest również w inskrypcji z Tumal:

Meskiagnuna, syn Mesanepady, uczynił Tumal wspaniałym, wprowadził Ninlil do Tumal[5][6]

Przypisy

  1. w niektórych wersjach Sumeryjskiej listy królów - najprawdopodobniej na skutek błędu kopistów przepisujących ten tekst – zamiast imienia tego władcy występuje imię drugiego władcy II dynastii z Ur – Meskiag-Nanny
  2. „Książę” to jedno z określeń boga Enki; sumeryjskie imię małżonki Enkiego, Damgalnuny (sum. ddam.gal.nun.na) znaczy dosłownie „wielka małżonka Księcia”
  3. Piotr Michalowski, Sumerian..., s. 83.
  4. Jean-Jacques Glassner, Mesopotamian.., s. 120-121.
  5. Piotr Michalowski, Bringing Ninlil..., s. 86.
  6. Jean-Jacques Glassner, Mesopotamian.., s. 156-157.

Bibliografia

  • Marian Bielicki, Zapomniany świat Sumerów, Warszawa 1969.
  • Piotr Michalowski, Sumerian King List, Mark Chavalas (edytor), The Ancient Near East - Historical Sources in Translation, Blackwell Publishing, Carlton 2006, s. 81-85.
  • Piotr Michalowski, Bringing Ninlil to Tumal, Mark Chavalas (edytor), The Ancient Near East - Historical Sources in Translation, Blackwell Publishing, Carlton 2006, s. 85-87.
  • Jean-Jacques Glassner, Mesopotamian Chronicles, Society of Biblical Literature, Atlanta 2004