Gejza I
W tym artykule poruszymy temat Gejza I, który jest dziś niezwykle istotny i interesujący. Gejza I przykuł uwagę ekspertów i opinii publicznej ze względu na swój wpływ na różne obszary społeczeństwa. W związku z tym zbadane zostaną różne aspekty związane z Gejza I, od jego pochodzenia i ewolucji, po jego implikacje we współczesnym świecie. Analizowane będą także opinie i stanowiska specjalistów w tej sprawie oraz możliwe rozwiązania lub działania, jakie należy podjąć w tej kwestii. Bez wątpienia Gejza I to temat, który nikogo nie pozostawia obojętnym, dlatego konieczne jest pogłębienie jego badań i zrozumienia, aby osiągnąć pełniejszą i jaśniejszą wizję.
| |
| Okres |
od 1074 |
|---|---|
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data urodzenia |
1044 lub 1045 |
| Data śmierci |
25 kwietnia 1077 |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Żona | |
| Dzieci | |
Géza I (ur. 1044 lub 1045[1] w Polsce, zm. 25 kwietnia 1077 w Vác) – król Węgier; panował od 1074 do 1077.
Był najstarszym synem Beli I, późniejszego króla Węgier, i jego żony, nieznanej z imienia córki Mieszka II Lamberta, króla Polski. Urodził się w Polsce. W 1048 roku wraz z całą rodziną znalazł się na Węgrzech. Wiązało się to z otrzymaniem przez Belę trzeciej części królestwa.
Po śmierci Beli I królem Węgier nie został najstarszy syn zmarłego (czyli Gejza), lecz bratanek – Salomon. Bracia stryjeczni zdołali się porozumieć: Salomon wydzielił Gejzie osobne księstwo, a wspólnie zorganizowali wyprawę przeciwko Bizancjum, zajmując w 1071 roku Belgrad. W 1074 roku wybuchł konflikt między krewnymi. W bitwie pod Magyaród Gejza pokonał Salomona i został kolejnym władcą. Pokonawszy interweniującego na rzecz Salomona jego szwagra, niemieckiego króla Henryka IV, koronował się w 1075 roku. Koronę otrzymał z Bizancjum.
Ufundował opactwo benedyktynek w Garamszentbenedek.
Dwukrotnie żonaty; jego drugą żoną była księżniczka bizantyńska Synadene. Ojciec Kolomana Uczonego i Almosa.
Przypisy
- ↑ W. Dworzaczek, Genealogia, tabl. 84.
Bibliografia
- Dworzaczek W., Genealogia, Warszawa 1959, tabl. 84.
- Sroka S. A., Historia Węgier w zarysie, Bydgoszcz 2000, s. 26–27.
| Książęta Węgier |
| ||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Królowie Węgier |
|
