Go-Kōgon

W tym artykule zbadamy wpływ i znaczenie Go-Kōgon w różnych kontekstach. Go-Kōgon był przedmiotem badań i zainteresowań na przestrzeni dziejów, a jego wpływ rozciąga się na różne obszary i dyscypliny. Od momentu pojawienia się Go-Kōgon prowokuje debaty, dyskusje i refleksje, generując szerokie spektrum opinii i interpretacji. Poprzez rygorystyczną analizę zbadamy wiele aspektów Go-Kōgon, jego ewolucję w czasie i jego dzisiejsze znaczenie. Celem tego artykułu jest przedstawienie kompleksowego i szczegółowego spojrzenia na Go-Kōgon, w celu wzbogacenia i poszerzenia wiedzy na ten temat.

Go-Kōgon (jap. 後光厳天皇 Go-Kōgon tennō; ur. 14 kwietnia 1336, zm. 12 marca 1374)cesarz Japonii[1] i 4. pretendentem do tronu, według tradycyjnego porządku dziedziczenia[2]. Był on znany jako 4. cesarz Dworu północnego w okresie Namboku-cho sporów dynastycznych w latach 1331/92[3].

Przed wstąpieniem na tron nosił imię książę Iyahito (jap. 弥仁親王 Iyahito-shinnō)[4].

Go-Kōgon panował w latach 1352–1371[5].

Mauzoleum cesarza Go-Kōgon znajduje się w prefekturze Kioto. Nazywa się ono Fukakusa no kita no misasagi[6].

Przypisy

  1. Titsingh, Isaac. (1834). Annales des empereurs du japon, pp. 302-309.
  2. Rous La Mazelière, Antoine. (1907). Le Japon, p. 546.
  3. Alexandrowicz, Jerzy et al. (1902). "Japonia," Wielka encyklopedya powszechna ilustrowana, Vol. 31, p. 626.
  4. Titsingh, p. 294; Rous, p. 546.
  5. Titsingh, p. 294; Alexandrowicz, p. 626.
  6. Ponsonby-Fane, Richard. (1959). The Imperial House of Japan, p. 424.

Bibliografia