Go-Daigo

Go-Daigo
Takaharu
尊治親王
Imię japońskie
Kanji	後醍醐天皇
	Cesarz Japonii
Okres	od 29 marca 1318; do 19 września 1339
Poprzednik	Hanazono
Następca	Go-Murakami; Kōgon (pretendent)
	Dane biograficzne
Dynastia	Rodzina Cesarska
Data i miejsce urodzenia	26 listopada 1288 ; Heian-kyō, siogunat Kamakury
Data i miejsce śmierci	19 września 1339 ; Yoshino no Angū (Nara), Dwór Południowy
Ojciec	Go-Uda
Matka	Fujiwara no Chūshi
Małżeństwo	Saionji Kishi; Junshi
Dzieci	Moriyoshi; Takanaga; Munenaga; Tsunenaga; Narinaga; Go-Murakami; Kaneyoshi
	Multimedia w Wikimedia Commons

Cesarz Go-Daigo (jap. 後醍醐天皇 Go-Daigo tennō; ur. 26 listopada 1288 roku, zm. 19 września 1339) – 96. cesarz Japonii^[1], według tradycyjnego porządku dziedziczenia^[2].

Przed wstąpieniem na tron nosił imię książę Takeharu (jap. 尊治親王 Takeharu-shinnō)^[3].

Go-Daigo panował w latach 1318–1339^[4].

Genealogia

Był drugim synem cesarza Go-Uda.

Synowie:

książę Moriyoshi (Morinaga) (jap. 護良親王)
książę Takayoshi (jap. 尊良親王)
książę Muneyoshi (jap. 宗良親王)
książę Tsunenaga (Tsuneyoshi) (jap. 恒良親王)
książę Norihito (jap. 法仁親王)
książę Nariyoshi (Narinaga) (jap. 成良親王)
książę Noriyoshi (jap. 義良親王) (cesarz Go-Murakami)
książę Kaneyoshi (jap. 懐良親王) książę Kanenaga.

Działalność polityczna

Pod koniec XIII w. sytuacja polityczna Japonii była skomplikowana. Odparcie najazdu mongolskiego pogrążyło Japonię w chaosie. Na początku XIV w. zaczęły się pojawiać sygnały niezadowolenia społecznego. Dwór cesarski w Kioto rozpadał się na zwalczające się frakcje. Na znaczeniu traciły rody Hōjō i Fujiwara. Na pierwszy plan wysunął się ród Ashikaga, który ostatecznie położył kres siogunatowi Kamakura oraz rodowi Hōjō. Ten okres w historii Japonii nosi nazwę restauracji Kemmu.

Cesarz Go-Daigo postanowił wykorzystać tę sytuację i nie dopuścić starszej linii cesarskiej do władzy. W 1331 r. wszczął bunt, tzw. wojnę Genkō, został jednak pokonany i zesłany na wyspę Oki. W 1332 udało mu się uciec i zebrać znaczne siły, w skład których wchodziły oddziały Takaujiego Ashikagi i Yoshisady Nitty. W latach 1334–1336 cesarz Go-Daigo dążył do restauracji władzy cesarskiej, jednak od pierwszej chwili zarysowały się różnice pomiędzy nim a rodem Ashikaga. W 1335 Takauji Ashikaga wystąpił przeciwko Go-Daigo i zajął Kioto. W tym samym roku osadził na tronie cesarza Kōmyō, a w 1338 uzyskał tytuł sioguna. Od tego czasu dynastia cesarska podzieliła się na dwie linie: tzw. dwór północny rezydujący w Kioto i dwór południowy rezydujący w Yoshino, na południe od Kioto.

Mauzoleum cesarza Go-Daigo znajduje się w Nara. Nazywa się ono Tō-no-o no Misasagi^[1].

Zobacz też

Go-Daigo góra podwodna

Przypisy

↑ ^a ^b Kunaichō: 後醍醐天皇 (96)
↑ Titsingh, Isaac. (1834). Annales des empereurs du japon, pp. 281-294.
↑ Titsingh, p. 281; Rous La Mazelière, Antoine. (1907). Le Japon, p. 546.
↑ Titsingh, p. 281; Alexandrowicz, Jerzy et al. (1902). "Japonia," Wielka encyklopedya powszechna ilustrowana, Vol. 31, p. 625.

Bibliografia

Alexandrowicz, Jerzy and Jan Banzemer. (1902). Wielka encyklopedya powszechna ilustrowana, Vols. 31-32. Warszawa: Druk. Jezierski. OCLC 255159704
Rous La Mazelière, Antoine. (1907). Le Japon, histoire et civilisation. Paris: Plon-Nourrit et cie. OCLC 3459691
Titsingh, Isaac. (1834). Nihon Ōdai Ichiran; ou, Annales des empereurs du Japon. Paris: Royal Asiatic Society, Oriental Translation Fund of Great Britain and Ireland. OCLC 5850691

[kunaicho-1] Kunaichō: 後醍醐天皇 (96)

[2] Titsingh, Isaac. (1834). Annales des empereurs du japon, pp. 281-294.

[3] Titsingh, p. 281; Rous La Mazelière, Antoine. (1907). Le Japon, p. 546.

[4] Titsingh, p. 281; Alexandrowicz, Jerzy et al. (1902). "Japonia," Wielka encyklopedya powszechna ilustrowana, Vol. 31, p. 625.

[1]

[2]

[3]

[4]