Obecnie Gustav Adolf von Hohenlohe-Schillingsfürst jest tematem, który wzbudza duże zainteresowanie i debatę w dzisiejszym społeczeństwie. Od lat Gustav Adolf von Hohenlohe-Schillingsfürst jest przedmiotem badań, analiz i refleksji ekspertów w tej dziedzinie. Jego znaczenie przekroczyło granice i wpłynęło na różne obszary, od polityki po kulturę popularną. W tym artykule przyjrzymy się różnym perspektywom Gustav Adolf von Hohenlohe-Schillingsfürst, analizując jego wpływ na społeczeństwo i jego ewolucję w czasie. Dodatkowo zbadamy rolę, jaką Gustav Adolf von Hohenlohe-Schillingsfürst odgrywa dzisiaj i możliwe implikacje, jakie ma to na przyszłość.
Kardynał prezbiter, kardynał biskup | |
![]() | |
Kraj działania | |
---|---|
Data urodzenia | |
Data śmierci | |
Miejsce pochówku | |
Wyznanie | |
Kościół | |
Prezbiterat |
1849 |
Nominacja biskupia |
13 listopada 1857 |
Sakra biskupia |
28 listopada 1857 |
Kreacja kardynalska |
22 czerwca 1866 |
Kościół tytularny |
S. Maria in Traspontina (1866-1879), S. Callisto (1884-1895), S. Lorenzo in Lucina (1895-1896) |
Data konsekracji |
28 listopada 1857 | ||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||||||||||||||||||||
Współkonsekratorzy | |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
|
Gustav Adolf von Hohenlohe-Schillingsfürst (ur. 26 lutego 1823 w Rotenburgu, zm. 30 października 1896 w Rzymie) – niemiecki duchowny rzymskokatolicki, kardynał.
Książę Gustav Adolf urodził się w znanej arystokratycznej rodzinie niemieckiej. Był synem księcia Franciszka Józefa zu Hohenlohe-Schillingsfürst (1787–1841) i księżnej Konstancji oraz bratem kanclerza Rzeszy i premiera Prus, księcia Chlodwiga (1819–1901) oraz księcia raciborskiego Wiktora (1818–1893).
Studiował teologię na Uniwersytetach we Wrocławiu i Monachium. Przyjął święcenia kapłańskie w styczniu 1849 w Gaecie. Sakrę biskupią otrzymał 22 listopada 1857 roku z rąk papieża Piusa IX. Biskup Tytularny Edessy (1857–1866). Kreowany kardynałem na konsystorzu w 1866. Archiprezbiter Bazyliki Matki Boskiej Większej (1878–1896). Kardynał-biskup Albano (1879–1883). Protoprezbiter Kolegium Kardynalskiego w latach 1895–1896.
Pochowany na zabytkowym Campo Santo Teutonico w Rzymie[1].