Gyula Lóránt

Gyula Lóránt

Data i miejsce urodzenia	6 lutego 1923 Kőszeg
Data i miejsce śmierci	31 maja 1981 Saloniki
Wzrost	185 cm
Pozycja	obrońca / pomocnik
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1941–1943 Szombathelyi FC 1943–1944 Nagyváradi AC 1945–1950 Nemzeti Vasas 1950 Nagyváradi Szabadság SK 1950–1957 UTA Arad 1957–1958 Vasas SC 1958–1965 Bp. Honvéd SE 1961 Budapesti Spartacus SC Váci Vasas
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1949–1955  Węgry 37 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1962–1963 Bp. Honvéd SE 1963 Debreceni VSC 1964 SV Rheydt 1965–1967 1. FC Kaiserslautern 1967–1968 MSV Duisburg 1969–1971 1. FC Kaiserslautern 1971–1972 1. FC Köln 1972–1974 Kickers Offenbach 1974 Freiburger FC 1975–1976 PAOK FC 1976 Eintracht Frankfurt 1977–1979 Bayern Monachium 1979 FC Schalke 04 1980–1981 PAOK FC
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Węgry Igrzyska olimpijskie złoto Helsinki 1952 piłka nożna Mistrzostwa świata II miejsce Szwajcaria 1954 piłka nożna
Multimedia w Wikimedia Commons

Gyula Lóránt (ur. 6 lutego 1923 w Kőszeg, zm. 31 maja 1981 w Salonikach) – węgierski piłkarz, pomocnik, obrońca i trener piłkarski. Srebrny medalista MŚ 54. Członek Złotej jedenastki.

Najlepszy okres kariery spędził w Vasasie Budapeszt (1947–1950) i Honvédzie (1951–1956). Z Honvédem trzykrotnie był mistrzem Węgier. W reprezentacji Węgier zagrał 37 razy^[1]. Debiutował w 1949, ostatni raz zagrał w 1955. Podczas MŚ 54 wystąpił w pięciu spotkaniach Węgrów^[2]. Wcześniej, w 1952 wraz z kolegami został złotym medalistą igrzysk w Helsinkach^[3].

Po zakończeniu kariery sportowej pracował jako trener. Prowadził szereg klubów w Bundeslidze – 1. FC Kaiserslautern, 1. FC Köln, Eintracht Frankfurt czy Bayern Monachium. Zmarł w Grecji, podczas meczu PAOK FC, którego był trenerem, a w 1976 poprowadził do tytułu mistrza kraju.