Henryk III Chorowity

Henryk III Chorowity
	Król Kastylii i Leónu
Okres	od 1393; do 1406
Koronacja	1390
Poprzednik	Jan I
Następca	Jan II
	Książę Asturii
Okres	od 1388; do 1390
Poprzednik	Jan II
	Dane biograficzne
Data urodzenia	4 października 1379
Data śmierci	25 grudnia 1406
Ojciec	Jan I
Matka	Eleonora Aragońska
Rodzeństwo	Ferdynand I Sprawiedliwy
Żona	Katarzyna Lancaster
Dzieci	Maria; Katarzyna; Jan II
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ten artykuł od 2013-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Henryk III Chorowity (hiszp. Enrique III el Doliente, ur. 4 października 1379 w Burgos, zm. 1406 w Toledo) – król Kastylii i Leónu w latach 1390–1406.

Był synem króla Jana I i jego żony Eleonory Aragońskiej. Przed wstąpieniem na tron nosił tytuł księcia Asturii.

Pierwsze 3 lata zasiadania na tronie to czas rządów regentów. Początek sprawowania faktycznej władzy nastąpił w 1393 r. W polityce wewnętrznej dążył do wzmocnienia władzy królewskiej i poskramiania zapędów możnowładców. Starał się przy tym unikać zaangażowania w większe, zewnętrzne konflikty.

Podczas jego rządów kastylijska flota odniosła kilkanaście zwycięstw nad flotą angielską, a także zniszczyła piracką bazę w Afryce Północnej, Tetuan. W 1402 r. Henryk rozpoczął kolonizację Wysp Kanaryjskich, wysyłając francuskiego odkrywcę Jana de Bethencourt.

Słabe zdrowie spowodowało odsuwanie się Henryka od rządów i przekazywanie ich w ręce brata Ferdynanda.

Jeszcze jako następca tronu ożeniony został w 1388 r. z Katarzyną Lancaster (hiszp. Catalina de Lancaster), w wyniku porozumienia pokojowego z Bajonny, kończącego spór o koronę kastylijską między ich ojcami: Janem I i Janem z Gandawy. Z małżeństwa tego narodziło się troje dzieci:

Maria, żona Alfonsa V Wspaniałego,
Katarzyna,
Jan, następca tronu Kastylii i Leónu, późniejszy król Jan II.

Dynastia Burgundzka	Ferdynand III Święty (1217–1252) Alfons X Mądry (1252–1284) Sancho IV Odważny (1284–1295) Ferdynand IV Pozwany (1295–1312) Alfons XI (1312–1350) Piotr I Okrutny (1350–1369)
Dynastia Trastámara	Henryk II (1369–1379) Jan I (1379–1390) Henryk III Chorowity (1390–1406) Jan II (1406–1454) Henryk IV Bezsilny (1454–1474) Izabela I Katolicka (1474–1504)
Dynastia Trastámara – linia aragońska	Ferdynand V Katolicki (król iure uxoris 1474–1504) Joanna Szalona (1504–1555)
Habsburgowie	Filip I Piękny (król iure uxoris 1504–1506) Karol I (1516–1556)

Dynastia Trastamara	Henryk (1388–1390) Jan (1405–1406) Henryk (1425–1454) Joanna la Beltraneja (1462–1464) Alfons (1464–1468) Izabela (1468–1474) Jan z Asturii (1480–1497) Izabela z Asturii (1497–1498) Michał da Paz (1498–1500) Joanna Szalona (1502–1504)
Habsburgowie	Karol (1504–1516) Filip (1527–1556) Don Carlos (1556–1568) Ferdynand (1571–1578) Diego (1578–1582) Filip (1582–1598) Filip (1605–1621) Baltazar Karol (1629–1646) Filip Prospero (1657–1661) Karol (1661–1665)
Burbonowie	Ludwik (1707–1724) Ferdynand (1724–1746) Karol (1759–1788) Ferdynand (1788–1808) Izabela (1830–1833) Izabela (1851–1857) Alfons (1857–1868) Izabela (1875–1880) Maria de las Mercedes (1880–1904) Alfons (1904–1907) Alfons Pio (1907–1931) Filip (1977–2014) Eleonora (od 2014)