Sancho IV Odważny

Wygląd przypnij ukryj Sancho IV Odważny
Ilustracja
Pomnik Sancho IV w Madrycie
Król Kastylii i Leónu
Okres

od 1284
do 1295

Poprzednik

Alfons X Mądry

Następca

Ferdynand IV Pozwany

Dane biograficzne
Dynastia

burgundzka

Data urodzenia

1257/1258

Data i miejsce śmierci

25 kwietnia 1295
Toledo

Ojciec

Alfons X Mądry

Matka

Jolanta Aragońska

Żona

Maria de Molina

Dzieci

Izabela Kastylijska
Ferdynand IV Pozwany
Alfons
Henryk
Piotr
Filip
Beatrycze Kastylijska

Sancho IV Odważny, hiszp. Sancho el Bravo (ur. 1257/58, zm. 25 kwietnia 1295 w Toledo) – król Kastylii i Leónu w latach 1284-1295.

Był drugim synem króla Kastylii i Leonu Alfonsa X Mądrego i Jolanty, córki króla Aragonii Jakuba I Zdobywcy.

Po śmierci swojego starszego brata i następcy tronu Ferdynanda de la Cerda (1275), wykorzystując rosnącą niechęć społeczeństwa do kosztownej polityki zagranicznej swojego ojca oraz sprzeciw możnych dla prób centralizacji państwa, Sancho wystąpił o uznanie swojego prawa do tronu, co spotkało się z życzliwym przyjęciem przez Kortezy. Alfons X, stając w obliczu nacisków możnych i nowej inwazji Merynidów, uznał w 1278 Sancho za swojego następcę, mimo że po śmierci następcy tronu Ferdynanda prawo dziedziczenia korony przechodziło na jego synów (infantes de la Cerda), Alfonsa i Ferdynanda. W odpowiedzi na to królowa i Blanka (córka króla FrancjiLudwika IX Świętego i wdowa po Ferdynandzie), wraz z synami, schroniły się w Aragonii. Gdy w 1282 r. Sancho z poparciem Kortezów przywłaszczył sobie koronę Kastylii, Alfons X pozbawił go praw do tronu i wycofał się do Sewilli.

Po śmierci ojca Sancho zdołał jednak zachować koronę, chociaż opłacił to utratą kontroli nad królestwem, w zamian bowiem za udzielone poparcie arystokratyczne rody Haro i Lara uzyskały faktyczne rządy nad Kastylią. Na słabą pozycję króla wpłynęło także nieuznawanie przez papieża jego małżeństwa z Marią de Molina, zawartego w 1282, a co za tym idzie niepewna sytuacja prawna ich potomstwa.

W 1292 Sancho, w sojuszu z Aragonią i muzułmańską Grenadą, zdobył Tarifę. Po nieudanej próbie odbicia miasta Merynidzi zaprzestali interwencji w Hiszpanii i wycofali się ze zdobytych ziem (z wyjątkiem Algeciras i Rondy), przekazując je władcy Grenady.

Mając świadomość śmiertelnej choroby (gruźlicy), w 1295 Sancho ustanowił swoją żonę regentką dla małoletniego syna Ferdynanda, swojego następcy. Z małżeństwa z Marią de Molina, zawartego w 1285, miał 7 dzieci:

Przypisy

  1. a b c Sancho IV, Encyclopædia Britannica   (ang.).
  2. a b c d e Sancho IV. Rey de Castilla y León (1258-1295). mcnbiografias.com. . (hiszp.).
  3. a b c d e f Sancho IV el Bravo. biografiasyvidas.com. . (hiszp.).
  4. Praca zbiorowa: Historia powszechna - Od imperium Karola Wielkiego do kryzysu XIV wieku. T. 8. Mediaset Group SA, 2007, s. 178. ISBN 978-84-9819-815-7.
Władcy Kastylii-Leónu
Dynastia Burgundzka
Dynastia Trastámara
Dynastia Trastámara – linia aragońska
Habsburgowie

Władcy Galicji
Władcy swebscy
Pierwsza dynastia
Wojna domowa
Wiek ciemny
Schyłek
Panowanie wizygockie
Panowanie austuryjskie
Pierwsi władcy
Dynastia Ramiro
Królestwo Galicji
Panowanie
austuryjsko-leońskie
Pierwsi władcy
Dynastia Ordóñez
Dynastia Jimenez
Królowie Galicji i Nawarry
Dynastia galicyjsko-nawarryjska
Dynastia burgundzka
Królowie Galicji i Leónu
Królowie Galicji-León
i Kastylii-Toledo
Pierwsi władcy
Dynastia Trastámara

Kontrola autorytatywna (osoba):Encyklopedia internetowa: