Ten artykuł od 2012-03 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Pomnik Sancho IV w Madrycie | |
Król Kastylii i Leónu | |
Okres |
od 1284 |
---|---|
Poprzednik | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Dynastia |
burgundzka |
Data urodzenia |
1257/1258 |
Data i miejsce śmierci |
25 kwietnia 1295 |
Ojciec | |
Matka | |
Żona |
Maria de Molina |
Dzieci |
Izabela Kastylijska |
Sancho IV Odważny, hiszp. Sancho el Bravo (ur. 1257/58, zm. 25 kwietnia 1295 w Toledo) – król Kastylii i Leónu w latach 1284-1295.
Był drugim synem króla Kastylii i Leonu Alfonsa X Mądrego i Jolanty, córki króla Aragonii Jakuba I Zdobywcy.
Po śmierci swojego starszego brata i następcy tronu Ferdynanda de la Cerda (1275), wykorzystując rosnącą niechęć społeczeństwa do kosztownej polityki zagranicznej swojego ojca oraz sprzeciw możnych dla prób centralizacji państwa, Sancho wystąpił o uznanie swojego prawa do tronu, co spotkało się z życzliwym przyjęciem przez Kortezy. Alfons X, stając w obliczu nacisków możnych i nowej inwazji Merynidów, uznał w 1278 Sancho za swojego następcę, mimo że po śmierci następcy tronu Ferdynanda prawo dziedziczenia korony przechodziło na jego synów (infantes de la Cerda), Alfonsa i Ferdynanda. W odpowiedzi na to królowa i Blanka (córka króla Francji – Ludwika IX Świętego i wdowa po Ferdynandzie), wraz z synami, schroniły się w Aragonii. Gdy w 1282 r. Sancho z poparciem Kortezów przywłaszczył sobie koronę Kastylii, Alfons X pozbawił go praw do tronu i wycofał się do Sewilli.
Po śmierci ojca Sancho zdołał jednak zachować koronę, chociaż opłacił to utratą kontroli nad królestwem, w zamian bowiem za udzielone poparcie arystokratyczne rody Haro i Lara uzyskały faktyczne rządy nad Kastylią. Na słabą pozycję króla wpłynęło także nieuznawanie przez papieża jego małżeństwa z Marią de Molina, zawartego w 1282, a co za tym idzie niepewna sytuacja prawna ich potomstwa.
W 1292 Sancho, w sojuszu z Aragonią i muzułmańską Grenadą, zdobył Tarifę. Po nieudanej próbie odbicia miasta Merynidzi zaprzestali interwencji w Hiszpanii i wycofali się ze zdobytych ziem (z wyjątkiem Algeciras i Rondy), przekazując je władcy Grenady.
Mając świadomość śmiertelnej choroby (gruźlicy), w 1295 Sancho ustanowił swoją żonę regentką dla małoletniego syna Ferdynanda, swojego następcy. Z małżeństwa z Marią de Molina, zawartego w 1285, miał 7 dzieci:
Dynastia Burgundzka |
|
---|---|
Dynastia Trastámara |
|
Dynastia Trastámara – linia aragońska |
|
Habsburgowie |
|
Władcy swebscy |
| ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Panowanie wizygockie |
| ||||||||
Panowanie austuryjskie |
| ||||||||
Królestwo Galicji |
| ||||||||
Panowanie austuryjsko-leońskie |
| ||||||||
Królowie Galicji i Nawarry |
| ||||||||
Królowie Galicji i Leónu |
| ||||||||
Królowie Galicji-León i Kastylii-Toledo |
|