W dzisiejszym świecie Jakub Kumoch to temat, który zyskał ogromne znaczenie i przykuł uwagę szerokiego grona odbiorców. Od swoich początków do dnia dzisiejszego Jakub Kumoch odegrał kluczową rolę w społeczeństwie, wpływając na ludzi w każdym wieku i stylu życia. Jego wpływ był odczuwalny w różnych obszarach, od kultury i rozrywki po politykę i ekonomię. W tym artykule będziemy dalej badać znaczenie i wpływ Jakub Kumoch, analizując jego aspekty historyczne, współczesne implikacje i przyszły potencjał.
![]() | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Ambasador RP w Szwajcarii | |
Okres |
od 14 października 2016 |
Poprzednik | |
Następca | |
Ambasador RP w Turcji | |
Okres |
od 2 marca 2020 |
Poprzednik | |
Następca | |
Szef Biura Polityki Międzynarodowej Kancelarii Prezydenta RP | |
Okres |
od 14 lipca 2021 |
Poprzednik | |
Następca | |
Ambasador RP w Chinach | |
Okres |
od 6 września 2023 |
Poprzednik | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Jakub Radomir Kumoch (ur. 16 listopada 1975 w Warszawie) – polski politolog, turkolog, dziennikarz, dyplomata. Ambasador RP w Szwajcarii (2016–2020), Turcji (2020–2021) oraz Chinach (od 2023), szef Biura Polityki Międzynarodowej Kancelarii Prezydenta RP (2021–2023).
Ukończył studia w Instytucie Stosunków Międzynarodowych (1999) oraz turkologię (2001) na Wydziale Orientalistycznym Uniwersytetu Warszawskiego[1]. W 2015 uzyskał na Uniwersytecie Jagiellońskim doktorat w zakresie nauk o polityce na podstawie dysertacji Misje Obserwacji Wyborów Unii Europejskiej jako instrument działań zewnętrznych UE (promotor – Krzysztof Szczerski)[2].
Karierę zawodową rozpoczął jako analityk ds. Bałkanów i Europy Środkowej w Ośrodku Studiów Wschodnich (wrzesień 2000 – styczeń 2001). Następnie pracował jako dziennikarz. Był korespondentem w Moskwie Polskiej Agencji Prasowej (1999–2004); dziennikarzem działu zagranicznego „Przekroju” (2005–2006); „Dziennika Polska-Europa-Świat” (2006–2009). W 2010 powrócił do pracy analitycznej jako główny analityk do spraw Francji i ESDZ w Polskim Instytucie Spraw Międzynarodowych (2010). Następnie został ekspertem ds. zagranicznych Instytutu Sobieskiego (2011–2013); ekspertem ds. badania mediów w procesach wyborczych, rzecznikiem prasowym, obserwatorem długoterminowym w ramach Misji Obserwacji Wyborów Unii Europejskiej (2011–2016). Od października 2015 zasiada w sekcji spraw zagranicznych Narodowej Rady Rozwoju przy Prezydencie RP[3][4].
14 października 2016 został ambasadorem RP w Szwajcarii z jednoczesną akredytacją w Liechtensteinie[1]. Jako ambasador m.in. zaangażował się w nagłośnienie odkrytej przez Michała Potockiego i Zbigniewa Parafianowicza działalności polskich dyplomatów w Szwajcarii, którzy ratowali Żydów podczas II wojny światowej (tzw. grupa Ładosia)[5]. W 2019 pod jego redakcją opublikowano listę imion i nazwisk 3262 Żydów, którzy otrzymali paszporty wystawione przez Grupę Ładosia. Lista zawiera także nazwę państwa, którego dokumenty dana osoba otrzymała. Kwerendę prowadzono m.in. w Bad Arolsen, Jad Waszem, Archiwum Akt Nowych w Warszawie[6]. Działał na rzecz ochrony Muzeum Polskiego w Rapperswilu[7]. W 2019 otrzymał Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w dziedzinie „Ochrona dziedzictwa kulturowego za granicą”[8]. W 2020 zakończył urzędowanie w Bernie[9][10].
2 marca 2020 został ambasadorem RP w Turcji[11][12]. Misję zakończył 12 lipca 2021[13], by dwa dni później objąć stanowisko szefa Biura Polityki Międzynarodowej Kancelarii Prezydenta RP w stopniu sekretarza stanu[14][15]. W styczniu 2023 został odwołany z pełnionych funkcji w Kancelarii Prezydenta RP[16][17].
11 sierpnia 2023 został mianowany ambasadorem RP w Chinach[18][19]. Misję w Pekinie oficjalnie rozpoczął 6 września tego samego roku[20].
Deklaruje biegłą znajomość francuskiego, angielskiego, chorwackiego, hiszpańskiego, rosyjskiego, niemieckiego, tureckiego, w mniejszym stopniu ukraińskiego i arabskiego[1][11].
Żonaty z Joanną Kułakowską-Kumoch[21], ojciec dwójki dzieci[1].